อยากเก็บความทรงจำนี้ไว้

สวัสดีค่ะ เราชื่อ.. เราเรียนอยู่มหาลัยปี2 คณะที่เป็นแม่พิมของชาติ สาขาที่โคตรจะอินดี้ ในจังหวัดที่มีมะขามเป็นโลโก้ มันนี้เราจะมาเล่าความทรงจำที่เราอยากจะเก็บไว้ เผื่อวันข้างหน้าเราอาจจะลืมความรู้สึกบางอย่างไป
#ถ้าใครเห็นโพสนี้แล้ว จะด่าว่าเราโง่หรือบ้า เราก็ยินดีแต่อย่าแรงนะ55 เพราะเราก็ด่าตัวเองเหมือนกันน

เรื่องมันมีอยู่ว่า วันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2559 เป็นวันที่โคตรจะอยากเอาระเบิดไปปาบ้านใครสักคนมากก วันนั้นเรามีปัญหากับคนบางคนที่เป็นรุ่นน้อง  เราก็เลยประชดมันด้วยการแอดผช.ในเฟชไปหลายคนมากกกก แต่ก็ไม่ค่อยมีใครรับ คงเพราะตอนนั้นเราโคตรจะลูกเป็ดมากเลยมั้งเลยไม่มีใครรับ แต่ตอนประมาณ 4 ทุ่มของวันนั้น มีคนนึงรับแอดเรา เค้าชื่อ..G ละไว้ในฐานที่เข้าใจละกันเนาะ ก็ไม่เคยรู้จักมาก่อนอะนะ เป็นใครไม่รู้ หน้าตาบ้านๆ(ว่าเค้าแต่ไม่ได้ดูตัวเองเลย55) ตอนนั้นก็คิดว่า ทำไมไม่ใช่คนนั้นว้าาาา คนที่หล่อๆอ่ะ หลังจากนั้น เค้าส่งสติ้กเก้อมา มันเป็นสติ้กเก้อตัวแรกที่ส่งมา แต่เราว่าติ้กเก้อตัวเนี้ย ยิ้มเนาะ จากนั้นเราก็ตัดสินใจอยู่พักนึงแล้วก็ส่งติ้กเก้อกลับไป ยิ้มเหมือนกันแหละ จากนั้นเค้าก็ถามเราว่าชื่อไร อยู่ปีไหน พอถามถึงเรื่องปีเท่านั้นแหละ เดาอายุไปซะแก่ ทั้งๆที่ตอนนั้นเพิ่งปี1 เองนะเว่ยยย เค้าชอบว่าเราแก่ โดยไม่ดูหน้าตัวเองเลย555 เราก็ว่าเค้าแก่บ้าง โดยที่เรียกเค้าว่า "ลุง" จากนั้นเราก็เรียกแบบนั้นมาตลอด555 ก็ใครใช้ให้มาว่าเราแก่ก่อนทำไมละ แล้วเค้าก็เรียกเราว่าครู ก็ถือว่าเป็นชื่อที่ดีนะ ดีที่ไม่เป็น ย่า ยาย รึทวด รึอะไรก็ตามที่ดูแก่อ่ะ55 จากนั้นเราก็คุยกับลุงมาเรื่อยๆ ในช่วงแรกๆบางวันก็ไม่ได้คุย ก็แหงแหละคนคุยแกคงเยอะ แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้จริงจัง คิดว่าแค่คุยเล่นๆ เพราะเรามีคนที่ชอบอยู่แล้ว แต่นับวันมันยิ่งจะไม่เล่นๆแล้วสิ ยิ่งคุยกันทุกวันมันยิ่งมีความรู้สึกผูกพัน ลุงชอบชวนไปกินเตี๋ยว ชอบชวนไปวิ่งที่สวนสาธาณะที่มีต้นไผ่เยอะๆ ตอนนั้นเราชอบไปวิ่งมากก เกือบทุกวันที่ไป ตอนนั้นเวลาวิ่งชอบเปิดเพลงปลิวฟังไปด้วยและอีกหลายๆเพลง วันหนึ่งลุงก็แท้กเราในเพลงของพลอยชมพู ตอนนั้นก็คิดว่าผช.ฮิปเตอร์อย่างลุงอ่ะ ฟังเพลงพวกนี้ด้วยเหรอ แปลกๆ55 ลุงอ่ะชอบกวนตีน ชอบทำให้หัวร้อน แต่รู้ม่ะมันมีไม่มากที่ทำให้เค้าเป็นแบบนี้ได้ ต้องเป็นคนที่กวนตีนมากๆอ่ะ นี่อาจจะเป็นข้อดี มั้ง55 เค้าเคยเจอคนแบบนี้มาก็มากนะแต่เพิ่งเจอแบบลุงนี่แหละ ลุงชอบหลอกเรื่องผี มีวันนึงทั้งๆที่มันดึกมาละนะ ก็ยังจะพูด จนเราได้หอบข้าวหอบของไปนอนห้องเพื่อน เรื่องนี้จำไม่ลืม (เรื่องต่อจากนี้จำไม่ค่อยได้แล้วอ่ะ มันนานมากแล้วไว้มาเพิ่มทีหลังถ้านึกออก)
       ข้ามมาวันที่ 6 เมษายน  เราไปดูหนังเรื่องหลวงพี่แจ๊สด้วย เป็นครั้งที่ไปกะป้อจายสองต่องสอง กิกิ ลุงมารับที่หอ ตอนซ้อนรถไปด้วยกันอ่ะ อยากจะสลบเว่อออ ผช.อะไรกลิ่นตัวห้อมมมมหอมมมมมม ตอนนั้นก็คิดว่านี่กูโรคจิตป่าวว่ะ55 เก็บอาการจนแบบต้องคุยแชทกับเพื่อนไปด้วยอะ5555555 เขินชะมัดดดด พอถึงโลตัส วินาทีแรกที่ก้าวเข้าไป คนแทบจะล้นห้างอยู่ล้าวววว ตอนนั้นคิดว่าพระเจ้าคะ แล้วหนูจะได้ดูหนังตอนไหนคะเนี่ยยยยยยย ระหว่างรอซื้อตั๋วหนัง ก็ไปไรกินรอ พอกินเสด ไปซื้อตั๋ว ปรากฏว่ารอบเต็มม คือระ มีรอบอีกทีตอนบ่าย3.45 แต่ที่พีคกว่านั้นคือออออ ตอนนี้มันเพิ่งจะบ่าย ณ ตอนนั้นตะคริวจะกินหัวค่ะ อีกตั้ง3ชั่วโมงจะให้ไปทำอารายยยยย จะกลับก็ไม่ได้ จะเล่นเกมคนก็เยอะ เราสองคนเลยเดินไปอย่างไร้จุดหมายปลายทาง จนสุดท้ายมาจบที่ร้านหนังสือ แต่เค้ารู้ว่ามันการทำร้ายลุงอย่างจัง ลุงไม่ชอบอยู่นิ่งๆ แต่ก็ไม่รู้จะไปที่ไหนแล้วว อยากขอโทษที่เคยเอาแต่ใจอยากขอโทษอะไรที่ร้ายๆ อ่าว ไม่ใช่ละ5555(ขอพื้นที่บ้านิดนึง) จากนั้นลุงก็ไปซื้อไอติมราชินีมา พอเห็นไอติมแทบจะเดินหนี เราไม่ชอบกินไอติมราชินี555 แต่เค้ารู้ว่าลุงไม่รู้ก็เลยกินไปนิดนึง กลัวเสียน้ำใจ แหะๆ ก่อนหนังจะเริ่มก็ว่าจะไปกินไก่แต่ไม่มีที่นั่งก็เหลยไปที่ซิสเหลออแทน พอไปถึงก็ไม่รู้จะกินไรก็เลยสั่งตามซะเลย55 เมนูคือ..ลืมอ่ะ เป็นข้าวมื้อแรกที่เราได้กินด้วยกัน พอกินเสดก็ไปดูหนัง ในที่สุดก็ได้ดูสักที จำได้ว่าตอนนั้นลุงเอาลูกอมเมนทอลให้กิน รีบหลายเกือบติดคอ555 พอหนังจบลุงก็ถามว่าไปไหนต่อมั้ย ด้วยความเป็นนิสัยที่แก้ไม่หายคือดูหนังทีไรแล้วชอบง่วงทุกที ต่อให้นอนตรงนั้นก็นอนอ่ะ ก็เลยบอกลุงว่ากลับเถอะ อยากอยู่ต่อนะ แต่ตาจะปิดอยู่ล้าวว พอถึงวันที่14 เมษา ก็คุยเรื่องไปดูหนังแหละเนาะ เราก็บอกให้ลุงไปเพิ่มน้ำหนักนะ เดินด้วยกันเหมือนเป็นเลข10เลยย ไปๆมาๆอารมณ์ไหนไม่รู้ มาถามเราว่าที่เดินด้วยกันไม่กลัวเหนื่อยเหรอ เราก็เลยบอกว่าเป็นการออกกำลังกายไง ไม่คิดว่าลุงจะขอคบวันนี้ลุงถามเราว่า ที่เดินด้วยกันหน่ะ พร้อมที่จะใช่คำว่าแฟนได้มั้ย เจอแบบนี้ก็ไปไม่เป็นสิค้าาา คิดอยู่พักนึงก็ตอบตกลงไป ใจง่ายชะมัดด555 แวบแรกที่คิดคือ14เมษาน้ำตาสาดใจ ทั้งที่เค้าขอคบแต่ทำไมถึงคิดแบบนี้ก็ไม่รู้ แต่ตอนนั้นก็คิดว่าคงไม่มีไรหรอก คิดบวกไว้ๆ วันต่อมาก็ไปเล่นน้ำที่หล่ม ใครบอกให้มาขอคบวันสงกรานต์ก็ไม่รุ้วว แอ่วป้อจายบ่ได้เหลยย55555 เราไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนด้วยกันหรอก ด้วยที่ว่าทั้งลุงและเค้าต่างก็ยุ่งทั้งเรียน และสอบ คิดว่างั้นนะ
      พอมาถึงวันที่22 เมษา วันนี้ไม่เรียนก็เลยจะกลับบ้าน ลุงมารอรถเป็นเพื่อน แต่ใครรรรจะไปคิดว่าตอนรถมาจะมาจุ๊บแก้ม อื้อหือออออออออออออออ ตอนนั้นเหมือนโลกหยุดหมุนเลยจ้าาา ดีนะไม่มีคนเห็น รึป่าวววว ไม่เคยมีใครได้ทำอะไรแบบนี้เลยนะ คือแบบ พูดไม่ออกไปต่อไม่ถูก5555 แต่พีคไปกว่านั้นรถที่มามันไม่ได้จะไปหล่ม เชี้ยแล้วไง แต่ดีที่รถสองแถวเพิ่งผ่านไป ลุงก็เลยแว้นตามไปส่งจนทัน ตอนนั้นของคุณลุงมากเลยนะ ทั้งๆที่จะสอบอยู่แล้วแต่ก็ยังไปส่ง ยังจำความรู้สึกตอนนั้นได้เลย เค้าอยากจะร้องไห้และอยากกอดลุงมากก แต่ก็ไม่กล้าทำ ใครจะไปรู้ว่าวันนั้นจะเป็นวันสุดท้ายที่เราได้เจอกัน ปิดเทอมลุงก็กลับบ้าน ซึ่งระยะทางระหว่างบ้านเราและลุงห่างกันยังกะขั้วโลกเหลือกับใต้ ทั้งๆที่อยู่จ.เดียวกัน ซึ่งหลังจากที่ลุงปิดเทอม เรารู้สึกว่าทุกอย่างมันเปลี่ยนไปจากเดิมที่เคยเป็น เราก็เลยบอกว่าช่วงนี้ไม่ค่อยได้คุยกันเลยนะ ที่ช็อคก็คือ คำตอบที่ลุงบอก ซอรี่ เค้าเที่ยวเยอะเกิน ตอนนั้นแหละสตั้นไป30วิ คือเราคิดว่าเราไปทำอะไรให้รึเปล่า แต่มันไม่ใช่ ตอนนั้นก็พูดไรไม่ออก แต่เราก็คิดว่าหลังจากนั้นก็คงดีขึ้นแหละ แต่ไม่ใช่เลย เหมือนแย่ลงกว่าเดิมด้วยซ้ำ ถามไปก็ไม่เคยจะบอก หลายวันเข้าๆๆ รู้สึกว่ามันไม่ใช่ละ ก็เลยตัดสินใจที่จะเปิดใจคุยแต่อีกฝ่ายก็ไม่บอกเราอยู่ดี เราก็เลยขอห่าง ย้ำแค่ขอห่างไม่ได้ขอเลิก แค่อยากให้ต่างฝ่ายต่างมีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น แต้รู้มั้ยคำตอบที่ได้คืออะไร บอกมาว่า "เค้าขอโทษ เค้าพยายามไม่ให้เรื่องอื่นมาปนกะบความสัมพันธ์เรา" คือไร คือมีปัญหาแต่บอกเราไม่ได้ รึว่าไม่อยากบอก แต่คือบอกกันบ้างก็ได้ป่ะ นี่แฟนนะ เราไม่น่าไว้ใจรึยังไง ส่งเพลงนี้มาจะบอกว่าตัวเองคิดเหมือนในเพลงเหรอ

แต่ว่านอกจากจะไม่ยื้อกันแล้ว อาทิตหลังจากขอห่าง เค้าก็ไปมีคนใหม่ ข้าน้อยนี่จุก-เลยจ้าาา งง มันเอาเวลาไปคุยกันตอนไหน ตอนคบกับเราเหรอ รึหลังจากห่างกันแล้ว55555555555555555555 ทำอะไรไม่ได้อ่ะ ได้แต่นั่งซ่อมความรู้สึกเองคนเดียวมาตั้งนาน โดยที่เค้าไม่รู้เลยว่าเรารู้สึกยังไง เราไม่ได้ไปยุ่งกับทั้ง2คน อยากจะบล๊อคเฟชเหมือนกันนะ แต่ทำไม่ได้ว่ะ ทำได้แค่เลิกติดตาม เป็นควายมาซะนานเลย -หญ้ายังไม่รู้ตัว เหอะ!! แต่พอเวลาผ่านไปก่อนเราเปิดเทอม ลุงก็ทักมาถามว่าสบายดีนะ ตอนนี้คิดถึงก็คิดถึงนะ แต่จะกลับมาทำไมในวันที่เราทำใจได้แล้ว แล้วลุงก็ทักมาเรื่อยๆ จนความรู้สึกเก่ามันเริ่มกลับมา จนเราคิดว่าอยากจะถามคำถามนึงที่ค้างคาใจมาหลายเดือน ก็เลยโทรไปถามว่าทำไมถึงมีคนใหม่เร็วจัง สารภาพความรู้สึกทั้งหมด แต่เค้าก็ไม่ตอบอีกอยู่ดี ได้แต่โทษว่าตัวเองแย่ ไม่ดี อ่าว เพิ่งรู้ตัวเหรอ ที่ถามไม่ได้ต้องการคำตอบแบบนี้ แต่ช่างมันเถอะ อยากให้เข้าใจแบบนี้ก็จะเข้าใจแบบนี้ ลุงบอกไม่ให้เค้ายุ่งกับลุง แต่ลุงก็ทักเค้ามา มันคือยังไงเหรอ แต่เราก็ดันไปคุยกะเค้าอีกเอ้าา บ่หลาบบ่จำ คุยบ้างไม่คุยบ้างมาเรื่อยๆ จนมาถึงวันที่เราโพสว่า พูด ก่อนที่จะสายเกิน เค้าก็ถามเราว่า มีหนุ่มละบ่ แต่เราไม่ได้บอก มันใช่เรื่องที่ต้องถามเหรอ เลิกกันไปก็นานละป่ะ วันนั้นคิดถึงเลยทักไปคุย ว่าจะคุยดีๆ แต่ก็อ่านแต่ไม่ตอบ เออก็ดี ดีแล้ว อย่ามายุ่งกะคนอย่างเค้าเลย พอถึงวันลอยกระทง(14 พ.ย.)เราไปลอยกระทงกับคนที่เรากำลังคุยอยู่ แล้วนางแท้กเราแบบหวานหยอดย้อยปานน้ำผึ้งเดือนห้า ตอนแรกสงสัยลุงไม่เห็น พอเราไปไลค์ที่ลุงโพส แปบเดียวก็มาส่องเฟสเราและไลค์โพสที่แท้กเรา ไม่นานก็ลบเราเป็นเพื่อน ตลกว่ะ เราก็เลยทักแชทไปว่า นี่เกลียดกันขนาดนั้นเลยหรอ? แล้วเค้าก็ตอบมาว่า "มีใหม่ไวดี โชคดีๆ" คือไร มันก็ผ่านมาตั้ง6เดือนแล้วนะ ตอนนั้นกำลังจะสอบ พอสอบเสด ก็ตอบไปว่า "เอ้า ถ้าเค้าไว งั้นอาทิตหลังจากที่เค้าเลิกกับลุงแล้วลุงมีคนใหม่ก็คงนานมากใช่มั้ยย" พอเห็นแชทแล้วก็บล็อคเราเลยจ้าา แล้วลองคิดย้อนถึงเค้าในตอนนั้นดูนะ ว่าเค้าจะเจ็บแค่ไหน มันมากกว่าที่ลุงเจ็บเป็นล้านเท่า เค้าไม่รู้ว่าลุงคิดอะไรอยู่หรอกนะ แต่จะบอกว่าถึงลุงไม่บล็อคเค้า เค้าก็ไม่ยุ่งกับลุงอยู่ดี ถ้างั้นก็โชคดีละกัน

ปล.สุดท้ายก็อยากจะบอกว่า..
#ทุเรียนหน่ะเค้าคงไม่ได้กินกับแม่ลุงละนะ
#ก๋วยเตี๋ยวอะที่จะลุงชอบชวนไปกินอะ ยังไม่เคยได้กินด้วยกันเลย
#น้อง2วาคงไม่ได้เจอกันแล้วแหละ
#เค้าคงไม่ได้เลี้ยงข้าวคืนแล้วนะ ลุงวิทย์กีฬา
#หวานเย็นก็คงไม่ได้กินด้วยกันแล้ว
#เค้าก็คงไม่ได้รีดผ้าให้ลุงแล้ว
#และเค้าคงไม่ได้ฟังเสียงกีต้าร์ของลุงอีกแล้ว โชคดีค่ะ

#ขอบคุณที่ทนอ่านสิ่งที่เราเพ้อค่ะ
#สิ่งที่เล่ามาเป็นแค่ความคิดฝั่งเราฝั่งเดียว ไม่อยากจะพูดไรมากโดยที่ไม่รู้เหตุผลของอีกฝ่าย