คือ.. ขออธิบายก่อนน่ะครับ
ผมเป็นคนที่บ้าบอ ตลกๆ ทำตัวต๊องๆ เสียงดัง เล่นนู้นเล่นนี้ไปเรื่อยตามภาษาคนบ้าๆแบบผม แล้วก็เป็นคนที่สูบบุหรี่ แต่ไม่ค่อยดื่มเลย
แต่น้องเค้าเป็นคนแบบร้านเหล้าไม่เข้า เข้าฉะเพราะงานวันเกิดตัวเองไม่ก็เพื่อน แต่น้องเค้าเป็นคนไม่ดื่มชอบทำบุญ ไปทำบุญกับครอบครัวเก่ง แบบคนสายศิลเลย 555
คือ.. ผมเคยแอบชอบรุ่นน้องคนนี้ตั้งแต่น้องเค้าอยู่ปี1 จนตอนนี้น้องเค้าเพิ่งรับปริญญาไปครับ 555 ซึ่งเค้าเป็นคนที่น่ารักมาก Perfect ทุกอย่างสำหรับผม เรียน ร.ด 5 ปีด้วย ตัดภาพมาที่ผม ร.ด. ก็เรียนไม่จบได้แค่เรียนได้แค่ 2ปี น่าตาก็บ้านๆ ดำก็ดำ 55 ต่างกันดัง ดาว Asgard กับนรกบ้านเรา
ขอโทษครับเกริ่นเยอะไปหน่อยเข้าเรื่องละครับ
ก็ในปีแรกคือ ผมเจอน้องเค้าตอนที่น้องเค้าอยู่ปี2 ตอนที่ม. มีกิจกรรมลงลาน คือเหมือนมองเห็นปุ๊บใจนี้สั่นปั๊บเลย 55 หลังจากจบกิจกรรมในตอนั้นผมก็หาทุกวิถีทางที่จะได้ทำความรู้จักกับน้องเค้า เลยไปถามรุ่นน้องในสาขาตัวเอง 555 (ไม่กล้าไปถามน้องเค้าตรงๆ) ผมก็เลยได้ Facebook ของน้องเค้ามาผมก็เลยแอดน้องเค้าไปเลยในทันที หลังจากที่น้องเค้ารับแอด ผมก็ได้ทำการทักทายแบบฉบับผมไปทุกๆวัน สามเวลาว่า เช้าแล้วกินข้าวก่อนไปเรียนด้วยนะ (อีก2 เวลาคงไม่ต้องบอก555) ทำแบบนี้ทุกวันเป็นเวลาประมาณ2-3 เดือนครับ 55 จนเหมือนน้องเค้าเริ่มรำคาณครับ เค้าเลยบ่นๆมาบ้าง ผมก็เลยได้โอกาศที่จะหาเรื่องคุยกับน้องเค้าในเรื่องเรียนบ้างเรื่องทั่วไปบ้างครับ เราคุยกันได้สักระยะนึง จนถึงวันเกิดของน้องเค้าผมเลยเริ่มคิดหาของขวัญให้น้องเค้า เลยไปปรึกษาเพื่อนสนิท เลยได้ข้อตกลงว่า ซื้อตุ๊กตาให้แล้วก็เขียนการ์ดบอกความในใจ (รู้เลยว่าโคตรเฉย 55) พอถึงวันเกิดน้อง ผมก็ฝากเพื่อนน้องให้เอาไปให้แต่น้องเค้าทัก Facebook มาบอกว่าต้องเอามาให้ด้วยตัวเองไม่งั้นน้องเค้าไม่รับ ผมก็เลยต้องกลั้นใจทั้ง เขินทั้งอายจากหน้าดำเปลี่ยนเป็นหน้าอดงไปเลย 55 หลังจากให้จองขวัญน้องพร้อมกับกาด์รที่บอกความรู้สึกไป (คือ..ก่อนให้ก็คิดเอาไว้แล้วครับว่าต้องนก) น้องก็ทักมาขอบคุณที่ให้ของขวัญ ในส่วนของการ์ดน้องเค้าบอกว่ายังไม่โอเค ยังไม่พร้อมที่จะมีแฟน ผมก็โอเคไม่ได้อะไรมากแต่ก็จุกหน่อยๆ 55
หลังจากนั้นผมก็ห่างๆจากน้องเค้าไปสักพักเลย ไม่ทักไป หลบหน้าน้องเค้าตลอด จนน้องเค้าทักผมมาว่า หายไปเลยน่ะ อะไรประมาณนี้ ซึ่งผมนี้โคตรดีใจเลยที่น้องเค้าทักมา แต่ก็แบบ.. ไม่รู้เอาไงต่อ เลยปรึกษาเพื่อน(อีกแล้ว คิดเองไม่เป็น55) ว่าเอาไงดี จะคุยต่ไปอีกสักระยะไหม หรือพอแค่นนี้ ซึ่งแน่นอนว่าเพื่อนบอกว่า ไปเถอะหาคนใหม่ แต่ใจผมนี้ยกให้น้องคนนี้ไปแล้ว (ง้อววว) ซึ่งแน่นอนผมคุยต่อ
ในปีต่อมา
แน่นอนความสัมพันธ์ได้พัฒนาขึ้นมานิดหน่อยจากที่คุยแต่ในแชท ไม่กล้าเจอหน้า ผมได้รวบรวมความกล้า ไปนั่งเรียนเป็นเพื่อนบ้าง ช่วยงานน้องบ้าง ไปนั่งเป็นเพื่อนเวลาน้องเค้าอ่านหนังสือในร้านคาเฟ่บ้าง นั้นนู้นนี้ บลาๆ~ แน่นอนคนอย่างผมไปเจอนน้องเค้า ได้แต่นั่งเงียบๆ ไม่ค่อยได้ชวนคุย นั่งมองหน้าน้องขา พอเขามองก็หลบสายตาเขา ด้วยความป๊อดของผมเองส่วนตัว 555 แต่ก็เป็นแบบนี้เรื่อยๆครับจนเพื่อนบางคนบอกว่า ยังไม่เข็ดอีกหรอ
เนี่ย โดนเค้าหลอกอ่ะ
ซึ่งแน่นอน เข็ดซะที่ไหนหล่ะ 55 (ลืมไปว่าบางคืนผมเคย Call Facebook หาน้อง แล้วบอกว่าคืนนี้ขอนอนเฝ้าได้ไหม แบบว่าCall ทั้งคืนอะไรแบบนั้นหลายครั้งอยู่ 555)
ปีต่อมา (สุดท้ายแล้วครับ)
ในปีนี้คือแบบก็พัฒนาขึ้นมาอีกน่ะครับ จากที่คุยแชทเรียกแทนตัวเองว่า นี้ ไม่ก็ พี่ ผมได้แอบเนียนแทนตัวเองว่าเค้า เรียกน้องเขาว่า หมูบ้าง ไอ่อ้วนบ้าง (ซึ่งในตอนแรกน้องเขาก็แบบ แหน่ะ เค้าอะไร 55 ก็หน้าด้านพิมพ์ต่อไปจนให้น้องเค้าชิน) ก็แชทกันบ้างบางเวลา และในเทอมนั้นน้องเขาต้องฝึกงานเป็นเวลา 2เดือน และผมก็ว่างในช่วงเย็นเลยขอเสนอตัวไปรับน้องเขาจาที่ทำงานมาส่งที่หน้าหอ ทุกวันแต่น่าเสียดายที่ผมมาส่งน้องเขาที่หอได้แค่ 2เดือนเอง 55 แล้วก็บางวันกลับมาดึกก็แบบ ชวนไปกินข้าวก่อน แล้วผมก็ค่อยไปส่งเดินไปส่งน้องเขาที่หน้าหอแล้วผมค่อยขับรถกลับบ้าน และก็ผมชวนน้องไปดูหนัง ซึ่งผมเคยชวนน้องหลายรอบมากแต่ก็โดนเลื่อนบ้าง ไม่ไปบ้างแหละ โดนปฎิเสธบ้างแหละ จนผมต้องจองตั๋วล่วงหน้า 1วัน เพื่อที่จะให้น้องไปดูหนังกับผม 555 (บังคับกันแบบมัดมือชก) แต่ก็นั้นแหละครับเป็นหนังเรื่องเดียวที่ผมกับน้องได้ไปดูด้วยกัน แต่มันเป็นช่วงเวลาที่ดี๊ดีเลย 55
สุดท้ายแล้วครับ
คือวันนี้ เป็นวันรับปริญญา ซึ่งเขาได้รับปริญญาก่อนผม ซึ่งที่จริงผมก็จบพร้อมน้องแหละครับ แต่เป็นความขี้เกียจของผมเองเลยดรอปวิชาเรียนไป 2วิชา เลยจบช้ารับปริญญาทีหลังน้องเขาอีกตั้งปีนึง ที่จริงวันนี้ผมก็เตรียมซื้อของไว้แสดงความยินดีกับน้องเค้าแต่ผมก็ยังไม่กล้าที่จะเดินเอาไปให้ ไม่กล้าไปถ่ายรูปด้วย
(เออ.. ผมลืมบอกว่า หลังจากที่น้องเขาฝึกงานเสร็จน้องก็กลับบ้านเลย หลังจากที่น้องกลับไปอยู่บ้านผมกลับน้องไม่ได้คุยกันเลย คือผมก็ทักไปแหละครับแต่น้องก็ไม่ค่อยตอบ ผมเลยคิดว่า น้องเค้าคงยุ่งๆอยู่ ผมก็เลยไม่ได้คุยกับน้องอีกเลยจนถึงก่อนวันรับปริญญา)
วันนี้เป็นวันรับจริง ซึ่งผมก็ได้แต่มองหาน้อง แต่พอเจอก็หลบตาไม่กล้าเข้าไปทัก หาอย่างอื่นทำเหมือนไม่เห็นน้องเขา แต่พอน้องรับเสร็จ น้องเขาก็ทำกิจกรรมต่อที่สาขาต้องบูมให้ อะไรประมาณนั้น ผมก็ได้ฝากของให้รุ่นน้องของผมเอาของไปให้ แต่น้องเขาบอกไม่รับถ้าผมไม่เอาไปให้ ผมก็เลยกลั้นใจเดินเอาของไปให้น้อง (แต่หลังจากที่น้องเขาทำกิจกรรมที่ผมบอกเสร็จหมดแล้ว และกำลังจะกลับบ้าน) ซึ่งน้องเขาก็รอผมนะ รอผมให้เอาของไปให้ ทั้งที่เขารีบกลับบ้าน (หรือเปล่าไม่รู้ 55) ผมก็เอาดอกไม้กับตุ๊กตาไปให้น้อง แต่ก็เสียดายครับที่ผมไม่ได้ถ่ายรูปกับน้องสักรูปเลย
ซึ่งผมอยากได้คำปรึกษาจากพี่ๆน้องๆ เพื่อนทุกคนที่เสียเวลาเข้ามาอ่าน ว่าผมควรขอน้องคบดีไหมเพราะผมก็กลัวที่เขาจะปฎิเสธ และก็กลัวความสัมพันธ์ที่สร้างมาพัง แล้วผมควรบอกน้องเขายังไงดี ขอคำแนะนำด้วยครับ
นี้ยังไม่ละเอียดมากน่ะครับพอดีนี้เป็นครั้งแรกเลย55
(ถ้าละเอียดจะขนาดไหน555)
ขอบคุณทุกๆคนที่เสียเวลามาอ่านครับ
ขอบคุณจากใจจริงๆครับ 🙏🏻
อาจจะพิมพ์งงๆบ้าง ภาษาที่ใช่ก็อาจจะเปลี่ยนไปบ้างในบางช่วงบางตอนยังไงก็ ขอโทษด้วยน่ะครับ
สงสัยหรืองงช่วงไหนก็บอกได้น่ะครับ 😅
ผมแอบชอบรุ่นน้องคนนึงครับ เคยบอกชอบไปแล้วนกด้วย555 แต่ก็ยังคุยกันเรื่อยๆมา 2-3 ปีละ ผมอยากขอเค้าคบแต่กลัวนกอีก ทำยังไงดี
ผมเป็นคนที่บ้าบอ ตลกๆ ทำตัวต๊องๆ เสียงดัง เล่นนู้นเล่นนี้ไปเรื่อยตามภาษาคนบ้าๆแบบผม แล้วก็เป็นคนที่สูบบุหรี่ แต่ไม่ค่อยดื่มเลย
แต่น้องเค้าเป็นคนแบบร้านเหล้าไม่เข้า เข้าฉะเพราะงานวันเกิดตัวเองไม่ก็เพื่อน แต่น้องเค้าเป็นคนไม่ดื่มชอบทำบุญ ไปทำบุญกับครอบครัวเก่ง แบบคนสายศิลเลย 555
คือ.. ผมเคยแอบชอบรุ่นน้องคนนี้ตั้งแต่น้องเค้าอยู่ปี1 จนตอนนี้น้องเค้าเพิ่งรับปริญญาไปครับ 555 ซึ่งเค้าเป็นคนที่น่ารักมาก Perfect ทุกอย่างสำหรับผม เรียน ร.ด 5 ปีด้วย ตัดภาพมาที่ผม ร.ด. ก็เรียนไม่จบได้แค่เรียนได้แค่ 2ปี น่าตาก็บ้านๆ ดำก็ดำ 55 ต่างกันดัง ดาว Asgard กับนรกบ้านเรา
ขอโทษครับเกริ่นเยอะไปหน่อยเข้าเรื่องละครับ
ก็ในปีแรกคือ ผมเจอน้องเค้าตอนที่น้องเค้าอยู่ปี2 ตอนที่ม. มีกิจกรรมลงลาน คือเหมือนมองเห็นปุ๊บใจนี้สั่นปั๊บเลย 55 หลังจากจบกิจกรรมในตอนั้นผมก็หาทุกวิถีทางที่จะได้ทำความรู้จักกับน้องเค้า เลยไปถามรุ่นน้องในสาขาตัวเอง 555 (ไม่กล้าไปถามน้องเค้าตรงๆ) ผมก็เลยได้ Facebook ของน้องเค้ามาผมก็เลยแอดน้องเค้าไปเลยในทันที หลังจากที่น้องเค้ารับแอด ผมก็ได้ทำการทักทายแบบฉบับผมไปทุกๆวัน สามเวลาว่า เช้าแล้วกินข้าวก่อนไปเรียนด้วยนะ (อีก2 เวลาคงไม่ต้องบอก555) ทำแบบนี้ทุกวันเป็นเวลาประมาณ2-3 เดือนครับ 55 จนเหมือนน้องเค้าเริ่มรำคาณครับ เค้าเลยบ่นๆมาบ้าง ผมก็เลยได้โอกาศที่จะหาเรื่องคุยกับน้องเค้าในเรื่องเรียนบ้างเรื่องทั่วไปบ้างครับ เราคุยกันได้สักระยะนึง จนถึงวันเกิดของน้องเค้าผมเลยเริ่มคิดหาของขวัญให้น้องเค้า เลยไปปรึกษาเพื่อนสนิท เลยได้ข้อตกลงว่า ซื้อตุ๊กตาให้แล้วก็เขียนการ์ดบอกความในใจ (รู้เลยว่าโคตรเฉย 55) พอถึงวันเกิดน้อง ผมก็ฝากเพื่อนน้องให้เอาไปให้แต่น้องเค้าทัก Facebook มาบอกว่าต้องเอามาให้ด้วยตัวเองไม่งั้นน้องเค้าไม่รับ ผมก็เลยต้องกลั้นใจทั้ง เขินทั้งอายจากหน้าดำเปลี่ยนเป็นหน้าอดงไปเลย 55 หลังจากให้จองขวัญน้องพร้อมกับกาด์รที่บอกความรู้สึกไป (คือ..ก่อนให้ก็คิดเอาไว้แล้วครับว่าต้องนก) น้องก็ทักมาขอบคุณที่ให้ของขวัญ ในส่วนของการ์ดน้องเค้าบอกว่ายังไม่โอเค ยังไม่พร้อมที่จะมีแฟน ผมก็โอเคไม่ได้อะไรมากแต่ก็จุกหน่อยๆ 55
หลังจากนั้นผมก็ห่างๆจากน้องเค้าไปสักพักเลย ไม่ทักไป หลบหน้าน้องเค้าตลอด จนน้องเค้าทักผมมาว่า หายไปเลยน่ะ อะไรประมาณนี้ ซึ่งผมนี้โคตรดีใจเลยที่น้องเค้าทักมา แต่ก็แบบ.. ไม่รู้เอาไงต่อ เลยปรึกษาเพื่อน(อีกแล้ว คิดเองไม่เป็น55) ว่าเอาไงดี จะคุยต่ไปอีกสักระยะไหม หรือพอแค่นนี้ ซึ่งแน่นอนว่าเพื่อนบอกว่า ไปเถอะหาคนใหม่ แต่ใจผมนี้ยกให้น้องคนนี้ไปแล้ว (ง้อววว) ซึ่งแน่นอนผมคุยต่อ
ในปีต่อมา
แน่นอนความสัมพันธ์ได้พัฒนาขึ้นมานิดหน่อยจากที่คุยแต่ในแชท ไม่กล้าเจอหน้า ผมได้รวบรวมความกล้า ไปนั่งเรียนเป็นเพื่อนบ้าง ช่วยงานน้องบ้าง ไปนั่งเป็นเพื่อนเวลาน้องเค้าอ่านหนังสือในร้านคาเฟ่บ้าง นั้นนู้นนี้ บลาๆ~ แน่นอนคนอย่างผมไปเจอนน้องเค้า ได้แต่นั่งเงียบๆ ไม่ค่อยได้ชวนคุย นั่งมองหน้าน้องขา พอเขามองก็หลบสายตาเขา ด้วยความป๊อดของผมเองส่วนตัว 555 แต่ก็เป็นแบบนี้เรื่อยๆครับจนเพื่อนบางคนบอกว่า ยังไม่เข็ดอีกหรอ
ซึ่งแน่นอน เข็ดซะที่ไหนหล่ะ 55 (ลืมไปว่าบางคืนผมเคย Call Facebook หาน้อง แล้วบอกว่าคืนนี้ขอนอนเฝ้าได้ไหม แบบว่าCall ทั้งคืนอะไรแบบนั้นหลายครั้งอยู่ 555)
ปีต่อมา (สุดท้ายแล้วครับ)
ในปีนี้คือแบบก็พัฒนาขึ้นมาอีกน่ะครับ จากที่คุยแชทเรียกแทนตัวเองว่า นี้ ไม่ก็ พี่ ผมได้แอบเนียนแทนตัวเองว่าเค้า เรียกน้องเขาว่า หมูบ้าง ไอ่อ้วนบ้าง (ซึ่งในตอนแรกน้องเขาก็แบบ แหน่ะ เค้าอะไร 55 ก็หน้าด้านพิมพ์ต่อไปจนให้น้องเค้าชิน) ก็แชทกันบ้างบางเวลา และในเทอมนั้นน้องเขาต้องฝึกงานเป็นเวลา 2เดือน และผมก็ว่างในช่วงเย็นเลยขอเสนอตัวไปรับน้องเขาจาที่ทำงานมาส่งที่หน้าหอ ทุกวันแต่น่าเสียดายที่ผมมาส่งน้องเขาที่หอได้แค่ 2เดือนเอง 55 แล้วก็บางวันกลับมาดึกก็แบบ ชวนไปกินข้าวก่อน แล้วผมก็ค่อยไปส่งเดินไปส่งน้องเขาที่หน้าหอแล้วผมค่อยขับรถกลับบ้าน และก็ผมชวนน้องไปดูหนัง ซึ่งผมเคยชวนน้องหลายรอบมากแต่ก็โดนเลื่อนบ้าง ไม่ไปบ้างแหละ โดนปฎิเสธบ้างแหละ จนผมต้องจองตั๋วล่วงหน้า 1วัน เพื่อที่จะให้น้องไปดูหนังกับผม 555 (บังคับกันแบบมัดมือชก) แต่ก็นั้นแหละครับเป็นหนังเรื่องเดียวที่ผมกับน้องได้ไปดูด้วยกัน แต่มันเป็นช่วงเวลาที่ดี๊ดีเลย 55
สุดท้ายแล้วครับ
คือวันนี้ เป็นวันรับปริญญา ซึ่งเขาได้รับปริญญาก่อนผม ซึ่งที่จริงผมก็จบพร้อมน้องแหละครับ แต่เป็นความขี้เกียจของผมเองเลยดรอปวิชาเรียนไป 2วิชา เลยจบช้ารับปริญญาทีหลังน้องเขาอีกตั้งปีนึง ที่จริงวันนี้ผมก็เตรียมซื้อของไว้แสดงความยินดีกับน้องเค้าแต่ผมก็ยังไม่กล้าที่จะเดินเอาไปให้ ไม่กล้าไปถ่ายรูปด้วย
(เออ.. ผมลืมบอกว่า หลังจากที่น้องเขาฝึกงานเสร็จน้องก็กลับบ้านเลย หลังจากที่น้องกลับไปอยู่บ้านผมกลับน้องไม่ได้คุยกันเลย คือผมก็ทักไปแหละครับแต่น้องก็ไม่ค่อยตอบ ผมเลยคิดว่า น้องเค้าคงยุ่งๆอยู่ ผมก็เลยไม่ได้คุยกับน้องอีกเลยจนถึงก่อนวันรับปริญญา)
วันนี้เป็นวันรับจริง ซึ่งผมก็ได้แต่มองหาน้อง แต่พอเจอก็หลบตาไม่กล้าเข้าไปทัก หาอย่างอื่นทำเหมือนไม่เห็นน้องเขา แต่พอน้องรับเสร็จ น้องเขาก็ทำกิจกรรมต่อที่สาขาต้องบูมให้ อะไรประมาณนั้น ผมก็ได้ฝากของให้รุ่นน้องของผมเอาของไปให้ แต่น้องเขาบอกไม่รับถ้าผมไม่เอาไปให้ ผมก็เลยกลั้นใจเดินเอาของไปให้น้อง (แต่หลังจากที่น้องเขาทำกิจกรรมที่ผมบอกเสร็จหมดแล้ว และกำลังจะกลับบ้าน) ซึ่งน้องเขาก็รอผมนะ รอผมให้เอาของไปให้ ทั้งที่เขารีบกลับบ้าน (หรือเปล่าไม่รู้ 55) ผมก็เอาดอกไม้กับตุ๊กตาไปให้น้อง แต่ก็เสียดายครับที่ผมไม่ได้ถ่ายรูปกับน้องสักรูปเลย
ซึ่งผมอยากได้คำปรึกษาจากพี่ๆน้องๆ เพื่อนทุกคนที่เสียเวลาเข้ามาอ่าน ว่าผมควรขอน้องคบดีไหมเพราะผมก็กลัวที่เขาจะปฎิเสธ และก็กลัวความสัมพันธ์ที่สร้างมาพัง แล้วผมควรบอกน้องเขายังไงดี ขอคำแนะนำด้วยครับ
นี้ยังไม่ละเอียดมากน่ะครับพอดีนี้เป็นครั้งแรกเลย55
(ถ้าละเอียดจะขนาดไหน555)
ขอบคุณทุกๆคนที่เสียเวลามาอ่านครับ
ขอบคุณจากใจจริงๆครับ 🙏🏻
อาจจะพิมพ์งงๆบ้าง ภาษาที่ใช่ก็อาจจะเปลี่ยนไปบ้างในบางช่วงบางตอนยังไงก็ ขอโทษด้วยน่ะครับ
สงสัยหรืองงช่วงไหนก็บอกได้น่ะครับ 😅