สวัสดีคะ เราขอใช้ชือ่สมมุติว่า หยง ละกันนะคะ ตอนนี้เราอยู่ปี1แล้ว เพื่อไม่เป้นการเสียเวลาเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนปลายเทอม2ของม.4 เกือบๆจะสิ้นปีแล้วมันก็เป็นช่วงที่น้องม3กับพี่ๆม.6ต้องซ้อมพิธีปฐมนิเทศแล้ว(เป้นพิธีจบหลักสูตร) ซึ่งเราเองแอบชอบพี่ม.6อยู่มันเริ่มต้นจากคาบพละที่ต้องลงไปเรียนที่สนามบอลซึ่งมันเป็นวันที่หนาวที่สุด(ลืมบอกไปเราอยู่ภาคเหนือนะ)เรานั่งตัวสั่นอยู่บนอัฒจรรย์กับแก๊งเพื่อนๆนั่งมองพวกผชเล่นบอลกัน สักแปปเราก็ได้ยินเพื่อนพูดประมาณว่า พี่คนนั้นเชี้ยยหล่อระยะสิบเมตร ใครว่ะๆ พุดกันอยู่ข้างๆหูเราก้เลยหันไปตามพวกมัน เชี้ยยยยยยยยยย คำนี้ก้องอยู่ในใจ คนอะไรจะหล่อได้ขนาดนั้นวะหล่อระยะสิบเมตรของจิง ภาพที่เราเห้นคือพี่ผู้ชายตัวสูงประมาน170กว่าได้ใส่เสื้อกันหนาวสีน้ำเงินกรม เดินมากับพี่ผู้ชายอ้วนๆคนหนึ่งเหมือนว่าขาพี่อ้วนคนนั้นจะใส่เฝือกด้วย มองค้างสักแปปก้หันไปเม้ากับเพื่อนประมาน5นาทีได้ ไอ่เราก้นึกขึ้นได้ว่าเจอคนหล่อนี่หว่า กวาดสายตาหาพี่เค้าไปทั่ว หายไปไหนวะ เราเลยหันหลังไปมองอัฒจรรย์ข้างหลัง ไม่ถึงวิเรารีบหันกลับมาคือพี่เขามานั่งข้างหลังเราเว้ยยยตามองตาไปแล้วด้วยแค่วิเดียวก็ทำให้ใจสั่น เราเลยนัดเพื่อนว่านับ1-3แล้วหันไปพร้อมกัน การหันครั้งนี้คือการจดจำรูปร่างหน้าตาของพี่เขาทั้งหมด พอนับ1-3 เราก้หันไปข้างหลังรีบเก็บรายละเอียดต่างๆละรีบหันมา โอ้โหหมาฟัคเกอร์ความหล่อนี้หาได้ที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว ผิวสีแทนๆแขนมีเส้นเลือดปูด เจาะหูทั้ง2ข้างใส่ต่างหูข้างเดียวอีกข้างใส่ก้านดำคิ้วดก กล้ามขาเป้นมัดๆ นี่คือสิ่งที่ได้มา55555555เจ๋งมั้ยล่า หมดคาบแล้วก้พักเที่ยงพอดี เราก้ไปกินข้าวกับเพื่อนๆ ในใจก็คิดอยากได้เฟสพี่เขา เลยถามเพื่อนว่ามีเฟสคนเมื่อกี้ปะ โชคดีมีชียโชคชัยมีนมเพื่อนมีเฟสเว้ยย รอไรหละส่องสิคะ เดี่ยวมาต่อนะคะกินข้าวก่อน
ถูกที่ผิดเวลา
เรื่องมันเกิดขึ้นตอนปลายเทอม2ของม.4 เกือบๆจะสิ้นปีแล้วมันก็เป็นช่วงที่น้องม3กับพี่ๆม.6ต้องซ้อมพิธีปฐมนิเทศแล้ว(เป้นพิธีจบหลักสูตร) ซึ่งเราเองแอบชอบพี่ม.6อยู่มันเริ่มต้นจากคาบพละที่ต้องลงไปเรียนที่สนามบอลซึ่งมันเป็นวันที่หนาวที่สุด(ลืมบอกไปเราอยู่ภาคเหนือนะ)เรานั่งตัวสั่นอยู่บนอัฒจรรย์กับแก๊งเพื่อนๆนั่งมองพวกผชเล่นบอลกัน สักแปปเราก็ได้ยินเพื่อนพูดประมาณว่า พี่คนนั้นเชี้ยยหล่อระยะสิบเมตร ใครว่ะๆ พุดกันอยู่ข้างๆหูเราก้เลยหันไปตามพวกมัน เชี้ยยยยยยยยยย คำนี้ก้องอยู่ในใจ คนอะไรจะหล่อได้ขนาดนั้นวะหล่อระยะสิบเมตรของจิง ภาพที่เราเห้นคือพี่ผู้ชายตัวสูงประมาน170กว่าได้ใส่เสื้อกันหนาวสีน้ำเงินกรม เดินมากับพี่ผู้ชายอ้วนๆคนหนึ่งเหมือนว่าขาพี่อ้วนคนนั้นจะใส่เฝือกด้วย มองค้างสักแปปก้หันไปเม้ากับเพื่อนประมาน5นาทีได้ ไอ่เราก้นึกขึ้นได้ว่าเจอคนหล่อนี่หว่า กวาดสายตาหาพี่เค้าไปทั่ว หายไปไหนวะ เราเลยหันหลังไปมองอัฒจรรย์ข้างหลัง ไม่ถึงวิเรารีบหันกลับมาคือพี่เขามานั่งข้างหลังเราเว้ยยยตามองตาไปแล้วด้วยแค่วิเดียวก็ทำให้ใจสั่น เราเลยนัดเพื่อนว่านับ1-3แล้วหันไปพร้อมกัน การหันครั้งนี้คือการจดจำรูปร่างหน้าตาของพี่เขาทั้งหมด พอนับ1-3 เราก้หันไปข้างหลังรีบเก็บรายละเอียดต่างๆละรีบหันมา โอ้โหหมาฟัคเกอร์ความหล่อนี้หาได้ที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว ผิวสีแทนๆแขนมีเส้นเลือดปูด เจาะหูทั้ง2ข้างใส่ต่างหูข้างเดียวอีกข้างใส่ก้านดำคิ้วดก กล้ามขาเป้นมัดๆ นี่คือสิ่งที่ได้มา55555555เจ๋งมั้ยล่า หมดคาบแล้วก้พักเที่ยงพอดี เราก้ไปกินข้าวกับเพื่อนๆ ในใจก็คิดอยากได้เฟสพี่เขา เลยถามเพื่อนว่ามีเฟสคนเมื่อกี้ปะ โชคดีมีชียโชคชัยมีนมเพื่อนมีเฟสเว้ยย รอไรหละส่องสิคะ เดี่ยวมาต่อนะคะกินข้าวก่อน