มีใครเป็นเหมือนผมบ้าง ชอบเสพติดกับความเจ็บปวด

ก้ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันนะครับ ก้รู้ว่าเป็นแค่สถานะคนคุย ซึ่งไม่มีสิทธิ์อะไรเลย แต่ทำไมชอบคิดเข้าข้างตัวเองตลอด คิดไปเองตลอด เพ้อฝัน จินตนาการไปเอง ชอบผูกปมให้ตัวเอง ผูกแลเวก็ผูกอีกจน ปมนั่นแน่นขึ้น จนถึงขั้นแก้ไม่ได้ ก้รู้ว่าไม่มีทางเป้นไปได้เลยที่เค้าจะชอบเรา แต่ก็ยังค
เสพความเจ็บปวดนี้ เหมือนเป้นสิ่งเสพติด ก็รู้ว่ามันเจ็บนะ ก้ก็เลิกไม่ได้ เจ็บไปอีกคนแล้วคนเล่า ทำยังถึงจะตัดวงจรอุบาดนี้ได้สักที่ครับ  เลิกยาต้องไปวัดถ่ำกระบอก แต่ถ้าโดนรักหลวงหลอกต้องไปที่ไหนครับ ยังไงก้ขอบคุณ ทุกความคิดเห็นไว้ล่วงหน้าด้วยนะครับ ภาษาพูดผมอาจจะไม่ค่อยเหมือนมนุษย์ทั่วไปหน่อยนะครับ