เพราะทำใจได้

บางทีอาจจะเป็นเพราะความชินชา จึงทำให้เลือกที่จะปล่อยวาง
และก่อนหน้านี้ที่ไม่ยอมปล่อยวางนั้น อาจเป็นเพราะตัวเองคิดว่าสามารถควบคุมได้
ปัญหาที่ทำให้เราเดือดร้อนกายใจ มันทรมานเราในระหว่างที่เราอยากแก้ไขมันให้ได้
จนในบางครั้งมันทำให้เราอ่อนล้า และรู้สึกเหลือบ่ากว่าแรงที่จะแก้ไข
นั่นเป็นสาเหตุให้เราก้าวออกมาเพื่อเผชิญหน้ากับความจริงให้ได้
และยอมรับมัน
ผมค่อยๆรู้สึกชินๆกับปัญหานั้น และเริ่มทำใจได้
ปัญหาที่ก่อนเคยหนักหนาสาหัสกลับค่อยเบาใจลง
ผมรู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น และในตอนท้ายผมรู้สึกว่ามันเย็นลงและดับไปได้
ทั้งๆที่ผมยังไม่ได้แก้ไขปัญหานั้นได้แต่อย่างใด
ผมได้ค้นพบความจริงอย่างหนึ่งว่า แท้จริงแล้วธรรมดาคนเราก็เป็นอย่างนี้
คือธรรมชาติของจิตใจมีกลไกการปรับตัวอยู่ด้วย
ผมรู้สึกเหมือนว่าได้รับวิชชาบางอย่าง ที่ช่วยให้ไม่ต้องจมอยู่กับความทุกข์นานเกินไป
มันเป็นความจริงที่คนเราควรรู้ เพื่อเข้าใจว่า
ทางหนึ่งคือความทุกข์ และทางหนึ่งคือทางดับทุกข์