รบกวนพื้นที่กระทู้ในนี้นะคะ คือเราก็อายุไม่น้อยแล้วอะนะมากเลยแหละ มีงานทำ แต่ยังอยู่กับพ่อแม่ เป็นลูกสาวคนเดียว(มีน้องชาย) ทุกวันนี้มีแฟน (คนแรก) ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แฟนเป็นพ่อหม้ายลูกติด 2 คน อายุเรากับแฟนห่างกันปีนึง(เรามากกว่า) ทุกวันนี้เจอกันเกือบทุกวัน ส่วน ส,อา มักจะไปกินข้าวข้างนอกพาเด็กๆไปด้วย(บางทีเราก็แวะไปบ้านแฟนบ้างแปปๆไม่เข้าบ้าน) ไปเที่ยวกันภายในจว.นี่แหละ ก็ไม่กลับค่ำนัก ไม่ไปค้างคืน ก็เป็นกติกาที่บ้านเราและเราเข้าใจมาก แฟนก็เข้าใจ ที่บ้านเค้าห่วงเรา ห่วงชื่อเสียงเราเพราะ ยังไม่ได้แต่งงาน อีกอย่างแฟนมีลูกติดด้วย เราว่าแม่ก็คงอายด้วยแหละมั้ง เค้ามีคนนับหน้าถือตาเยอะ ครอบครัวเรานี่ใครๆก็พูดถึงในทางที่ดี
เกริ่นมาซะเยอะ อย่างที่บอกแฟนเป็นพ่อหม้าย มีเรื่องพานอยด์เยอะพอแล้ว ช่วงหลังๆเราก็ตัดๆ และเข้าใจอะไรได้เยอะ แฟนเราเค้าก็ชัดเจนด้วยแหละ ก็ไม่มีเรื่องอะไรกัน มีแต่เรื่องครอบครัวเรานี่แหละ จะขวางก็ไม่ได้ขวาง แต่ไม่สนับสนุนไม่อะไรเลย เราจะไปเที่ยวไกลๆกับแฟน (ไป-กลับ) นี่ไม่ให้ไป ไม่ไว้ใจ ช่วงคบกันแรกๆเราก็เข้าใจนะ แต่นี่ปีนึงละ วันก่อนเราบอกจะพาเด็กๆไปตจว.ไปสวนสัตว์ซึ่งเป็นระยะที่เดินทางไปกลับได้ ถึงบ้านไม่เกิน 2 ทุ่มแน่นอน เท่านั้นแหละเหมือนองค์ลง บ่นเราทั้งคืน เปรียบเทียบเราไม่ดีเลย เราเสียใจมากกกกก คือก็ไม่ค่อยเสียใจเรื่องที่ไม่ให้ไปกับแฟนมากเท่ากับ คำพูดของแม่ที่ว่าเรานะ ถึงแม่ไม่ไว้ใจเราก็ควรไว้ใจและเชื่อมั่นในคำสอนของแม่บ้างก็ได้นะ นี่เราทุกข์ใจมาก ที่ผ่านมาจนอายุปูนนี้ ก็ไม่เคยทำอะไรให้เสียใจหนักใจ หรือเสียชื่ออะไรเลย ไม่เคยเหลวไหล คือ ตลกตัวเองมาก อายุขนาดนี้มากลุ้มอะไร เหมือนเด็กวัยรุ่น เครียดจริงๆ
เราเข้าใจแม่แหละ เค้าปกป้องเรา ห่วงเรา แต่ก็นะ เสียใจ
ไม่รู้จะคุยกับแม่ยังงัย เพราะรู้จักแม่ตัวเองดี ว่าถ้าพูดอธิบาย สิ่งที่คิดสิ่งที่อยากบอกจะเกิดอะไรขึ้น แม่บอกแต่ถ้าเธอแต่งงานกันถูกต้องนั่นแหละ แม่จะไม่ยุ่งแล้ว
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ในพันทิปที่ให้ระบายนะคะ เราคงทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องยอมรับ และรอเวลาเลิก หรือแต่งงาน
ปล.อีกอย่างที่แม่พูดเสมอคือ วันหยุดก็พากันไปกินพากันไปเที่ยว ใช้เงินกันเก่ง >> คือไม่ได้กินกันแพงเลย ส้มตำ , บ้านบอล , ทะเล และถ้าไม่ได้ไปไหนกันก็ไม่มีเวลาเจอกัน เพราะแม่ก็ไม่ให้เข้าไปในบ้านแฟน ดูน่าเกลียดอีก แฟนมาบ้าน ก็มานั่งทำไรอะ นั่งคุยนานๆแม่ก็มานั่งคุยด้วย แม่ก็บอกบางทีจะทำนู่นนี่ เห้อออ คือก็หาเวลาอยู่ด้วยกันศึกษากันอะเนอะ จริงๆ
ขอกำลังใจหน่อยค่ะ แชร์กันๆอายุขนาดนี้ละไม่คิดว่าจะมีปัญหา
เกริ่นมาซะเยอะ อย่างที่บอกแฟนเป็นพ่อหม้าย มีเรื่องพานอยด์เยอะพอแล้ว ช่วงหลังๆเราก็ตัดๆ และเข้าใจอะไรได้เยอะ แฟนเราเค้าก็ชัดเจนด้วยแหละ ก็ไม่มีเรื่องอะไรกัน มีแต่เรื่องครอบครัวเรานี่แหละ จะขวางก็ไม่ได้ขวาง แต่ไม่สนับสนุนไม่อะไรเลย เราจะไปเที่ยวไกลๆกับแฟน (ไป-กลับ) นี่ไม่ให้ไป ไม่ไว้ใจ ช่วงคบกันแรกๆเราก็เข้าใจนะ แต่นี่ปีนึงละ วันก่อนเราบอกจะพาเด็กๆไปตจว.ไปสวนสัตว์ซึ่งเป็นระยะที่เดินทางไปกลับได้ ถึงบ้านไม่เกิน 2 ทุ่มแน่นอน เท่านั้นแหละเหมือนองค์ลง บ่นเราทั้งคืน เปรียบเทียบเราไม่ดีเลย เราเสียใจมากกกกก คือก็ไม่ค่อยเสียใจเรื่องที่ไม่ให้ไปกับแฟนมากเท่ากับ คำพูดของแม่ที่ว่าเรานะ ถึงแม่ไม่ไว้ใจเราก็ควรไว้ใจและเชื่อมั่นในคำสอนของแม่บ้างก็ได้นะ นี่เราทุกข์ใจมาก ที่ผ่านมาจนอายุปูนนี้ ก็ไม่เคยทำอะไรให้เสียใจหนักใจ หรือเสียชื่ออะไรเลย ไม่เคยเหลวไหล คือ ตลกตัวเองมาก อายุขนาดนี้มากลุ้มอะไร เหมือนเด็กวัยรุ่น เครียดจริงๆ
เราเข้าใจแม่แหละ เค้าปกป้องเรา ห่วงเรา แต่ก็นะ เสียใจ
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ในพันทิปที่ให้ระบายนะคะ เราคงทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องยอมรับ และรอเวลาเลิก หรือแต่งงาน
ปล.อีกอย่างที่แม่พูดเสมอคือ วันหยุดก็พากันไปกินพากันไปเที่ยว ใช้เงินกันเก่ง >> คือไม่ได้กินกันแพงเลย ส้มตำ , บ้านบอล , ทะเล และถ้าไม่ได้ไปไหนกันก็ไม่มีเวลาเจอกัน เพราะแม่ก็ไม่ให้เข้าไปในบ้านแฟน ดูน่าเกลียดอีก แฟนมาบ้าน ก็มานั่งทำไรอะ นั่งคุยนานๆแม่ก็มานั่งคุยด้วย แม่ก็บอกบางทีจะทำนู่นนี่ เห้อออ คือก็หาเวลาอยู่ด้วยกันศึกษากันอะเนอะ จริงๆ