{เรียนหมอปี4 ไม่อยากไปต่อ เหนื่อย ท้อ ลาออกดีมั้ย??}

ตอนนี้เรากำลังมีปัญหาหลายอย่างมาก โดยเฉพาะเรื่องเงิน เราเหนื่อยและท้อ เราไม่อยากให้คนที่เรารักเค้าต้องมารู้สึกแย่กับเราด้วย เราควรถอยออกมาจากเค้าดีมั้ย?

เราเรียนหมอปี 5 แล้วค่ะ ตลอดเวลาที่ผ่านมา เราเรียนแบบชิลๆมาตลอด หมายถึงไม่ซีเรียส เรียนแค่พอผ่าน ซึ่งก็ผ่านมาตลอด มีช่วงกดดันมีช่วงเครียดเป็นปกติของการเรียนแพทย์ แต่เราไม่เคยชอบเลย เราเหมือนแค่เรียนไป

ตามหัวข้อกระทู้เลยคะ เหนื่ิอยใจและท้อมากจริงๆ

คือเราหมายถึงอยู่ดีๆรู้สึกท้อ ท้อแบบยังไม่ทันได้ทำไรเลยก็ท้อแล้ว เหนื่อย อยากพักมากกว่านี้ คือเราเป็นโรคซึมเศร้าระยะแรก ไปหาหมอก็ดีขึ้น แต่ช่วงไม่ได้ไประหว่างสัปดาห์คือคิดไรก็ท้อไปหมด เรานอนหลับยากคือ

คือเราอยากมาเล่าและมาระบายเกี่ยวกับคลีนิคดัดฟันที่ประสบพบเจอมาเกี่ยวกับการทำงานของพนักงานต้อนรับคือเรื่องมีอยู่ว่าเราจัดฟันกับคลีนิคนี้มาปีกว่าแล้วแรกๆดีมาก พี่พนักงานต้อนรับน่ารักเป็นกันเอง แต่อยู่ดี

ตอนนี้เราตั้งครรภ์ได้ 2 เดือนแล้วเราพยายามประหยัดเงินเพื่ออนาคตข้างหน้าเผื่อวันคลอดลูกแต่สามีขยันสร้างหนี้เหล้าเบียร์แล้วเรายังต้องเอาเงินเราที่จะเก็บไปช่วยจ่ายให้ แล้วครอบครัวเขาก็เอาแต่ว่าเรา บอกให้

ตามหัวข้อเลยครับ ควรทำยังไง ถ้ายังรักคนๆหนึ่งหมดใจ อยากคิดถึงเค้าอยู่ ยังอยากดูแลเค้าอยู่ แต่เค้าเหมือนไม่ค่อยแคร์เราเท่าไร ชอบทำร้ายความรู้สึเราโดยไม่รู้ตัว จนเรารู้สึกท้อ รู้สึกเหนื่อย ไม่รู้จะ

เชื่อว่าทุกคนก็มีเรื่องให้ได้เหนื่อยได้ท้อในชีวิตไม่เว้นแต่ละวัน ผมก็คนนึงที่มีเรื่องให้ท้อในชีวิต ไม่ว่าจะเรื่องเรียน เรื่องครอบครัว เรื่องแฟน เรื่องอนาคต เรื่องนั้นนุ้นนี่ ผมเลยคิดว่าถ้าผมหนีออกมาจะ

เราไม่รู้สึกว่าการหาหมอซึมเศร้าจะช่วยอะไรเราได้เลย เรารู้สึกว่ามันเหนื่อยที่เราจะต้องรู้สึกดี ที่จะต้องรู้สึกดีตามที่หมอพูดหรือตามที่สารเคมีในยาให้เรารู้สึก เราแค่เหนื่อย เราท้อ เรารู้สึกว่าโลกนี้ไม่เ