ไม่ใช่ความรัก ไม่ใช่ความผูกพันธ์ มันแค่ความประทับใจในแต่ละวัน

บางทีมันอาจไม่ใช้ความรัก มันก็แค่ความประทับใจ!!
คนเราเป็นแฟนกันก็คิดว่าต้องรักถึงจะเป็นแฟนกันได้ แต่พอเลิกกันเราก็จะมานั่งทบทวนเรื่องราวทั้งหมดแล้วก็หาคำตอบให้กับตัวเอง คำถามที่เกิดขึ้นมากในหัวในตอนที่เลิกกัน มักจะขึ้นต้นว่า ทำไม ทำไม ทำไม เช่น ทำไมต้องเป็นแบบนี้ ทำไมไม่รักแล้วหรา ทำไมต้องเลิกเป็นต้น
แต่ตอนรัก เราถามคำว่าทำไม น้อยไปหน่อยมั่งเราว่า ถึงต้องมาถามกันตอนเลิก  
ชีวิตรักของเราไม่สวยอย่างที่คิด เราได้รักกับเค้าเพราะความผิดพลาดของคนทั้ง 2 คน  แล้วเราก็ตัดสินใจคบกันเพื่อให้จบปัญหาในตอนนั้น เราก็รักกันดี เค้ามีเซอร์ไซร์ตลอด  เค้าดูเป็นคนไม่เจ้าชู้นะในสายตาเราและเพื่อนเรา  ตอนเราคบกันใหม่เค้าไม่ติดเพื่อนนะ เพราะเพื่อนส่วนใหญ่ของเค้าเราก็รู้จักดีทุกคน เค้าเป็นคนติดเกมส์ ออกจะลูกคุณหนูหน่อยๆ เค้าเป็นคนไม่ฟังคนเท่าไหร่  ทำอะไรด้วยตัวเองไม่ได้เราก็ช่วยเหลือทุกอย่าง  ไปซื้อของก็ต้องถามทาง จะไปไหนมาไหนก็ขอคำปรึกษา แม้แต่ลงทะเบียนเรายังต้องทำให้ พาไปเสียตังเรียนก็เรา คืออะไรๆก็เรา แต่เวลาเราขอร้องให้เค้าทำอะไรให้เค้าชอบทำหน้าหงุดหงิดให้ แต่เราเข้าใจและรับนิสัยเค้าได้ทุกอย่าง เราคบกันมา ปีกว่าๆ  แต่พอมีเพื่อนกลุ่มใหม่เข้ามาเค้าก็เปลี่ยนไป เค้าเที่ยวสถานที่บันเทิงเกือบทุกคืนแต่เราก็ไม่เคยห้าม จากที่เราโทรคุยกันบ้าง ก็เริ่มไม่โทร  เราก็เริ่มสงสัยล่ะว่าเค้าเป็นอะไร และมาจับได้ว่าเค้ามีคนอื่น เราเสียใจนะ แต่มันบอกไม่ถูกเค้าบอกเราว่าให้เราเลิกกันเถอะ เรานิช้าไปทั้งตัว แล้วก็พูดต่อท้ายว่า แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้นะ จบประโยคนั้นเราก็เลิกกัน แต่พอเวลาผ่านไป เค้าคงนึกถึง  นึกถึงนะไม่ใช่คิดถึง  โทรมาถามทาง ว่าจะไปนี่ ไปนั้น ไปไง  ในใจเราก็คิดนะ ว่าทำไมมันไม่ถามเพื่อนมันว่ะ  แต่ก็เพราะว่าเค้านึกถึงจึงหาเรื่องคุยล่ะเราคิดว่า

ตอนนี้เรามานั่งทบทวนนะเราสิ่งที่เค้ามีให้เราไม่ใช่ความรักหรอกมันเป็นแค่ความประทับใจในแต่ละวันที่เราสร้างสิ่งให้ดีให้กับเค้า เพราะถ้าเค้ารักเราเราว่าเค้าคงไม่คิดจะมีใครอย่างน้อยก็เห็นความผูกพันธ์ที่อยู่กันมาแต่นี่เค้าไม่มีแต่ความผูกพันธ์จึงพูดง่ายๆว่ามันก็เป็นแค่ความประทับใจเท่านั้นเอง