ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ

บางครั้งก็สงสัยอยู่เหมือนกันนะว่า ทำไมเขาลืมเราง่ายจัง? มีคนใหม่ไวจัง? กลับมาคิดทบทวนแล้ว รู้สึกว่าเขาไม่เคยรักเราเลย เหมือนกับว่าเขาอยากได้ตัวเราเฉยๆ แต่พอเขาไม่ได้ ได้เรายากเขาก็หายไปเลย จากคนที่เคย

ตามหัวข้อกระทู้ค่ะ เลิกกับแฟนเก่าได้หกปีแล้วค่ะ แต่ไม่ใช่ลืมเขาไม่ได้ ลืมได้แล้ว แต่เหมือนจมอยู่กับอดีตที่เคยเจ็บมาตลอด ไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้จะก้าวออกมาจากจุดนั้นยังไง รู้สึกกลัวที่จะรักใคร เพราะกลัว

เมื่อก่อน เห็นคนอกหักฟูมฟาย เราก็สงสัยแค่คนคนเดียว จะเศร้าอะไรมากมายขนาดนั้น จะทำให้เรา จะเป็นจะตายเลยหรือไง ณ ตอนนี้พอมาเจอกับตัวเอง เข้าใจทุกๆ อย่างหมดสิ้นเลยครับ มันเป็นความรู้สึกที่ทรมานและเจ็บมา

คนที่พยายามเข้มแข็ง ทั้งที่ยังอ่อนแอ มักจะได้แผลใหญ่กว่าเดิม ! เพราะมันก็แค่ การหลอกตัวเองไปวันๆ ว่า ฉันไม่เจ็บ ฉันทนได้ ฉันเก่ง ฉันไม่แคร์ ฉันไม่ได้แพ้ ฉันอยู่ได้ ..............................

ไม่รู้มีใครเป็นเหมือนเราบ้างไหมคะ เมื่อก่อนเป็นคนรู้สึกเก่งมาก ดีใจก็ดีใจสุด เสียใจก็ร้องไห้หนัก แต่พักหลังๆ เวลามีเรื่องอะไรเข้ามา เรากลับนิ่งขึ้น เย็นขึ้น ไม่ร้อง ไม่โวย ไม่ฟูมฟายเหมือนเดิม ตอนแรก

ปกติเวลาอกหักจะไม่ร้องไห้ เจ็บนะ เจ็บจนร้องไม่ออก พอไม่ร้องแล้วรู้สึกอึดอัด ใครมีเพลงไหนแนะนำบ้างครับ

คุณเคย"เจ็บ"แล้ว"จุก" จนร้องไห้ไม่ออกมั้ย แล้วมันเป็นเพราะอะไร ใครคือคนที่ทำให้คุณเป็นแบบนั้น

วันนี้ผมพึ่งจะโดนFriendzoneมากเลยครับมันเจ็บมากแต่ผมไม่ได้ร้องไห้ออกมาเลยนี่ผมยังปกติอยู่มั้ยครับหรือผมตายด้านไปแล้ว

เราเองก็ไม่อยากทำตัวแบบนี้เหมือนกัน พยายามทำเป็นเข้มแข็ง สุดท้ายมันไม่ไหวมันเจ็บกว่าตอนร้องไห้ออกมาอีก ตอนนี้เจ็บแต่ร้องไม่ออก คิดถึงโทรไปก็ไม่รับ ทำไมมันเจ็บขนาดนี้ ทั้งๆที่เขาไม่ได้เป็นอะไรเลย เศร้า