อาจจะเขียนงงๆนิดหน่อยขออภัย เรียบเรียงเรื่องไม่ค่อยเป็น

เรามีปัญหาถงเถียงนิดหน่อยที่กวนใจเรา เราเป็นคนทำงานหาเงินเข้าบ้านซึ่งช่วงนี้งานอีเว้นต่างๆไม่ค่อยมี
เราเลยประหยัดเรื่องค่าใช้จ่ายในบ้านและค่ากิน ค่อนข้างตระหนี่เพราะต้องเอาเงินเก็บมาใช้ เราเสียดายเงิน
เพราะกว่าจะหามาได้ก็ไม่ใช่จะง่ายๆ งานก็ไม่ใช่จะสบาย แข่งกันแย่งงานอีก บางงานก็เจอคนน่าเหนื่อยใจอึดอัด
เราแทบไม่แตะเงินเก็บเลยถ้าไม่จำเป็น กินง่ายอยู่ง่าย ติดดิน ตลาดนัดก็ยังได้

ปัญหามันอยู่ที่ว่าเราเถียงกับแม่เรื่องค่าใช้จ่ายในบ้าน แม่ไม่เคยทำงานเป็นแม่บ้านสมัยก่อนพ่อเป็นคนหาเงิน
แต่ตอนนี้เราเป็นคนหาเงินเข้าบ้านแทนพ่อ ปกติก็ให้เงินแม่เก็บแต่ช่วงนี้เราบอกตรงๆว่าอยากประหยัด
เลยบอกกับแม่ว่าอย่าเอาเงินเก็บมาใช้ถ้าไม่จำเป็น แม่เสียเรื่องกินเป็นคนชอบกินตามใจปาก คืออร่อยชั้นชอบใครจะทำไม

เช่น วันนี้ชั้นอยากกิน KFC ซื้อมาชุดนึงไม่ถามเราเพราะเคยถามแล้วเราบอกไม่คุ้มเลยร้อยกว่าบาทได้ไก่สองชิ้นโคกแก้วแล้วก็ไม่อิ่ม
กลับมาบ้านต้องมานั่งทำกับข้าวกินอีกประจำทั้งที่เราอยากเก็บไว้ทำกินวันถัดไปมากกว่า กลายเป็นของกินในตู้เย็นหมดเร็ว
ซื้อนมผงชงกล่องนึงก็สองสามร้อยอยกินสี่ห้าวันหมดแม่บอกอร่อยดีวันนึงกินสามสี่แก้ว ซื้อข้าวกล่องเซเว่นมากินมื้อนึงกินสองกล่อง
แถมไม่อิ่มกลับมาหาไรกินอีก หรืออยู่ๆโทรสั่งพิสซ่ามากินคนเดียวตอนเราไม่อยู่บ้าน ดึกๆก็อยากกินก๋วยเตี๋ยวออกไปกินตอนกลางคืน
ชอบลุกขึ้นมารื้อตู้เย็นหาของกินตอนกลางคืน ซื้อซูชิ ซื้อข้าวปั้นตามซุปเปอร์มากินแล้วก็ไม่อิ่ม ตกวันนึงแม่กินข้าวสี่ห้ามื้อคนเดียว
เพราะกินนี่เสร็จ กินนั่นต่อ ซื้อขนมปังแถวมาปิ้งกินคนเดียว จิ้มนมข้นบ้าง บางมื้อกินข้าวที2จาน เข้าเซเว่นก็กินโออิชิแป็บซี่ซื้อแซนวิด
กินขนมไทยบางวันซื้อข้าวหมากมากินวันนึงสองสามห่อ อ้วนไม่อิ่มเสียสุขภาพ ไม่มีอะไรดีเลย

เหตุเพราะของที่กินให้น้อยแต่ราคาแพง แถมอ้วนด้วย เราเคยเตือนให้ลดการกินลงหน่อย
น้ำหนัดแม่เกินจากส่วนสูงและอายุมายี่สิบกิโล เพราะห่วงเรื่องสุขภาพด้วยอายุมากแล้วเคยเตือนแล้วไม่สนใจฟังแถมบอกว่าเรางก
แค่ของกินยังงกอีกหน่อยจะเลี้ยงแม่ไหวหรือเลี้ยงเขาไม่ดีแน่ๆ เราว่ามันไม่เกี่ยวกันเลยเราดูแลแม่เงินก็ให้เก็บนะ แต่หลังๆเราไม่อยากให้เก็บแล้ว


เวลาเราบ่นเรื่องใช้เงินกับเรื่องกิน จะโดนแม่ว่างกกับบุพการีไม่เจริญเขาเลี้ยงมาจนโตแล้วก็จะบอกว่าเห็นเขาไม่ทำงานหาเงิน
แต่เขาก็ทำงานบ้าน ดูแลเราจนโตไปรับส่งเขาก็เหนื่อยต้องออกบ้านไปตามรับส่งเราเหมือนกัน เดินไปส่งก็เหมือนออกไปทำงานด้วยเหมือนกัน
ดูแลเราก็เป็นงานเหมือนกันเขาก็ทำงานแค่ไม่ใช่งานหาตังนอกบ้าน หาว่าเราดูถูกเขาที่ไม่ได้ทำงานนอกบ้านแต่เขาก็ทำงานดูแลเรา

เราบอกว่ากินเยอะไม่ดีต่อสุขภาพแถมเปลืองตังด้วย เพราะของที่กินไม่มีประโยชน์เท่าไรอ้วนและแพงกินไปก็ไม่อิ่มต้องกลับมาหาของกินอีกและเราบอกเราหาเงินเหนื่อยเรายังกินไร้สาระเลย

ซึ่งเพื่อนเราก็เจอปัญหานี้เหมือนกัน(เพื่อนเป็นผู้หญิง) คบกับแฟนแต่แฟนไม่ทำงานอยู่ห้องทำงานบ้านขับรถไปรับส่งเพื่อนทำงานนั่งรอเพื่อนทำงาน
เพื่อนก็แบ่งเงินให้ใช้จ่าย แต่พอเงินแฟนไม่พอใช้ก็จะเจอปัญหาแบบเดียวกันคือชั้นก็ทำหน้าที่ดูแลเธอไปรับไปส่งเธอชั้นทำงานบ้านให้เธอชั้นก็ทำงานเหมือนกันสมควรได้เงินเหมือนกัน เพื่อนก็เอามาปรึกษาเหมือนกันว่าหนักใจแฟนไม่ช่วยหาเงินเอาแต่ใช้เลยได้คุยกันเรื่องนี้

แต่ของเพื่อนเป็นเรื่องการซื้อของซื้อเสื้อผ้า ของเราหนักไปทางเรื่องกินเปลือง
ทัศนคติการใช้เงินของคนหาเงินกับคนไม่ได้หาไม่เหมือนกันใช่ไหม ต่างคนต่างมองว่าตัวเองก็ "ทำงาน" เหมือนกัน หรือเรามองแค่มุมของตัวเอง