เป็นกระทู้ที่ตั้งขึ้นครั้งเเรก เพราะมีปัญหาตามชื่อกระทู้.....ขอท้าวความก่อน ย้อนกลับไปเมื่อสองปีที่เเล้วตัวเราเองเป็นคนโสด อยู่ตัวคนเดียวมาตลอด ทั้งชีวิตมัธยมรวมไปถึงชีวิตของการเรียนมหาลัย ชีวิตช่วงอยู่คนเดียว ก็มีความรู้สึกเหงาบ้าง ตามแบบฉบับของคนโสด เมื่อปลายปี 57 ก็มีเหตุการณ์ให้ได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่ง (แฟนคนปัจจุบัน) อายุแก่กว่าเรา 2 ปี ตลอดเวลาที่ตกลงคบกัน เราก็รู้สึกนะ ว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดี มีผู้ชายที่ดูเเลเราดีเข้ามาในชีวิต เรากับแฟนบ้านเกิดเป็นคนจังหวัดเดียวกัน แต่ด้วยหน้าที่การงาน จึงทำให้เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะทำงานคนละจังหวัด วิธีการคบกันของเรา คือการ โทรหา วีดีโอคอล คุยกัน ตลอดระยะเวลา 2 ปี ที่ผ่านมา ไม่มีวันไหนเลยที่ไม่ได้คุยกัน แต่ไม่ใช่ว่าไม่มีปัญหาเกิดขึ้นระหว่างที่คบกัน มันเป็นปัญหาที่เราคิดว่ามันเล็กน้อยนะสำหรับความรัก...ที่มันกลายเป็นปัญหา เพราะ มันเกิดขึ้นซ้ำๆ เกิดขึ้นบ่อยๆ ไม่ใช่เเค่ครั้งหรือสองครั้ง แต่มันมากเเละเราเริ่มเบื่อ หลายคนอาจจะคิดไม่ออกว่าปัญหาที่เกิดคืออะไร เราจะยกตัวอย่าง เช่น เราประชุมอยู่เค้าวีดีโอคอลมา เเน่นอนเราประชุม ไม่สามารถรับการคอลของเค้าได้ สุดท้ายก็ทะเลาะกัน โดยเหตุผลของการทะเลาะคือ เราอยู่กับคนอื่น......อีกเรื่องที่เราไม่ชอบ คือการไม่เป็นผู้ใหญ่ของเค้า ไม่สามารถตัดสินใจได้ด้วยตนเอง ไม่ว่าเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่ รวมไปถึงเรื่องการเงิน เป็นคนหุนหันพลันเเล่น ไม่พอใจเรื่องอะไรจะใช้วิธีการทำร้ายตัวเอง พักหลัง เราบอกเลิก.....เค้าขู่เราว่าจะฆ่าตัวตาย ทางนั้นไม่ยอมเลิกใช้เหตุผลอย่างไร ก็ไม่ยอมปล่อย ที่เราพูดหลายคนอาจจะคิดว่า ใช่ซิเพราะเราหมดรักเค้าเเล้วนิ เลยพูดแต่เรื่องไม่ดีของเค้า....แต่ทั้งหมดนี้เป็นยังไม่เท่าครึ่งหนึ่งของทั้งหมดที่ทำให้เราอึดอัด ควรจะทำยังไงดีค่ะ เรื่องนี้ผิดที่ตัวเรารึเปล่า? ถ้าอยากจะเลิกมีวิธีไหนบ้างมั้ยที่พูดแล้วเค้าจะเข้าใจเรามากขึ้น? มีทางออกทางไหนที่พอจะแนะนำบ้างมั้ยคะ....?
มีมั้ยเกิดอาการอยากเลิกกับแฟน เหตุผลเพราะอยู่คนเดียวมีความสุขกว่าอยู่กับแฟน