ความรักในห้วงความทรงจำที่แสนดี😄😄😄💚💚💚

ฮัลโหลทุกคนวันนี้เราจะมาเล่เรื่องความรักที่เป็นความทรงจำดีๆให้ฟัง เราขอตั้งในกระทู้คำถามนะคะ😆😆
เราขอแนะนำตัวก่อนเลย เรากีฟ(ชื่อสมมติ) ส่วนคนในความทรงจำชื่อ พี่ดรีม(ชื่อสมมติ) ตอนแรกคิดอยู่นะจะตั้งดีมั้ย เอาไงดี สุดท้ายก็แบบตั้งก็ตั้ง ถือว่าความทรงจำเราได้เก็บเอาไว้ในที่นี้ด้วย เรื่องอาจจะไม่ร้อยเปอนะแต่เกินแปดสิบเปอเป็นเรื่องจริง เริ่มและน้าาาา เราลงมาเรียนมหาลัยต่างจังหวัด คือแบบตอนนั้นคิดหนักมากว่า จะอยู่ จะกิน เพื่อน คนรอบข้าง จะเป็นแบบไหน โอเครึป่าว เครียดมากกกกกก แต่เราก็ทิ้งเวลาผ่านไปจนใกล้วันไปมอ เสื้อผ้าก็ไม่เก็บนะจ้า มาเก็บก่อนไปวันสองวัน มันไม่อยากไปเลยกลัวอยู่ไม่ได้ คิดถึงแม่คิดถึงน้องกับยายแถมบ้านด้วย พอวันที่ลงมอมาก็แบบโคตรซวยอ่ะ รถแม่พังด้วย ดีนะเจอคนมีน้ำใจมาช่วย พาไปส่งที่พัก แล้วก็เช่ารถไปส่งที่มอ ถึงมอซื้อของเก็บของเสร็จ ก็ถึงเวลาที่แม่กะน้องต้องกลับ เรานี่ร้องไห้เป็นเด็กเลยใจเสียมากห่างคนที่รักห่างบ้าน พออยู่ได้สักแปปก็มีประชุมหอของแต่ละชั้น ประชุมเสร็จก็เตรียมรับน้องกลุ่มสัมพันธ์ เราก็เดินๆจ้าไปใกล้สถานที่จัดคือเดินเรียงแถวอ่ะนะ แล้วรุ่นพี่ก็มาเขียนเลยให้ว่าอยู่กลุ่มไหน เรากับเมทก็อยู่คนละกลุ่มกัน พอเวลาผ่านไปสองวัน เราออกจากกลุ่ม คือแบบป่วยด้วยแล้วก็ไม่อยากเข้าแล้ว ดูเลวมาก เด็กๆห้ามทำตามนะคะ!!! พอผ่านไปประมาณสี่ห้าวันได้ ก็มีรับน้องเทเจอร์ค่ะ(มอเราเรียนเมเจอร์มออื่นเรียกคณะ) เราก็เข้าไปรับน้อง ก็มีให้เต้นแนะนำชื่อ ก็แบบกิจกรรมรับน้องทั่วไปอ่ะนะ รุ่นพี่ก็มีภารกิจแรกคือล่าลายเซ็นค่ะ ล่าลายเซ็นเพื่อนกันให้ครบก่อน ถึงจะตามล่าลายเซ็นรุ่นพี่ปีสองถึงปีสี่ค่ะ เราก็ไปตามหาพี่ค่ะ พอขอปีสองครบก็เดินหน้าต่อไปปีสามปีสี่ เอ่อ เราลืมกระซิบบอกว่าเรามีพี่เมทอยู่ปีสี่เมเจอร์เดียวกัน พี่ก็บอกว่าวันที่เท่าไหร่ที่มีปีสามปีสี่ไปรวมกัน เราบเพื่อนรีบไปดักรอเลยค่ะ เราก็ดักขอลายเซ็นไปเรื่อยๆค่ะ ใครออกมาขอหมด พี่เค้าก็ถามกันว่าพี่ชื่ออะไรจำได้มั้ย เเล้วพอได้มาก็แบบดีใจกันมาก จนวินาทีนั้นมีคนเดินออกมาคือหน้าดุมาก เราอบยกลัวเลยไม่กล้าไปขอเลยขอเพื่อนพี่แกก่อน (คือเรื่องเราเป็นหญิงหญิงนะ เราบอกก่อน มันเป็นแบบความรักใสใส ใสหัวไป5555 หยอกๆ อ่านต่อเนอะ) เรากับเพื่อนเดินเข้าไปหาพี่แกค่ะ รู้มั้ยคือใครพี่ดรีมไงจะใครหล่ะ เราขอแทนชื่อเพื่อนเราว่าเคทนะ(ชื่อสมมติ) ส่วนพวกเพื่อนพี่แกก็วัน ทู ทรี โฟ นะ

เคท : พี่คะขอลายเซ็นหน่อยค่ะ
เรา : พี่คะขอลายเซ็นหน่อยค่ะ
พี่ดรีม : พี่ชื่ออะไร (พี่แกทำหน้าดุมาก คือหน้านิ่งด้วย)
<พี่แกอยู่ปีสามนะ ส่วนเราปีหนึ่ง>
เรา เคท :ไม่รู้ะค่ะ (เราสองคนก็คุยกัน)
พวกเราเลยวิ่งไปหาพวกเพื่อนพี่แก
เรา เคท : พี่ๆพี่เขาชื่ออะไร
พี่วัน พี่ทู พี่ทรี พี่โฟ : ไม่บอก แล้วก็หัวเราะ
เราเลยวิ่งกลับไป
พี่ดรีม : แค่นี้จำชื่อไม่ได้ วันรายงายตัวไม่ได้ฟังหรือไง พี่คือพี่วินัย (พี่วินัยเหมือนพี่ว๊ากค่ะ คงจะนะคะไม่มั่นใจ แต่เราว่าใช่555)
เรา : พี่ซาร่าใช่ม้ะ
พี่ดรีม : ไม่ใช่คนละคน ทำหน้าดุ (ทุกคนจังหวะนั้นพี่แกยิ้มกับเพื่อนเว้ยยยยย แบบเราใจละลายเลย ความกลัวหายหมด ไม่กลัวแล้ว จะบอกว่าน่ารักมาก)
พวกเราก้มหน้าแบบกลัวมาก แต่จังหวะนั้น มีคนออกจากห้องมาเรารีบวิ่งไปขอลายเซ็น เคทก็อยู่กับพี่ดรีม
พี่ดรีมกับเคทก็คุยกัน เคทร้องไห้ด้วยแบบต้องการลายเซ็นแต่จำชื่อไม่ได้ สุดท้ายเคทได้ลายเซ็นจ้าาาาา เราวิ่งกลับมา
พี่ดรีม : *เดินลงบันได้ไป*
เรา : ตะโกนจ้าาาา พี่ๆ พี่ๆ หนูยังไม่ได้ลายเซ็นเลย
พี่ดรีม : ฉันชื่ออะไร ไม่ต้องถามเพื่อน
เรา : หันไปถามจ้า เพื่อนก็ทำปาก สุดท้ายเพื่อนพี่ดรีมกะเพื่อนเราบอก
เรา : อ่อพี่ดรีม
พี่ดรีม : จำไว้ด้วยว่าฉันชื่ออะไร
เรา : ค่ะพี่ ( ในใจเรา จะจำให้ขึ้นใจเลยค่ะพี่😛)
พี่ดรีม : ก็เดินลงไป
**** เดี๋ยวเรามาต่อนะชุ๊ปๆ ***
ป.ล. ต่อไปเราจะเริ่มเดินหน้าแล้วนะ
😆😆😆😆😄😄😄