ไมีรู้จะคุยกับใคร เหมือนไมีอยากจะอยู่แต่มีห่วง

รู้สึกไม่ไหวแล้ว
ลำพังโดนความจนเข้าเล่นงานก็เครียดจนจะบ้าอยู่แล้ว รู้สึกอยากตาย
แต่ที่รู้ขัดเจนขึ้นมาอีกอย่างคนที่เรารักทุ่มเท ไมีเคยรัหเราเลย ไม่มีเงินอยู่กับเรา แต่พอมีเงินไปหาเพื่อน
เรารู้อยู่แก่ใจ ทุกวันนี้เราคือตัวผลประโยชน์  อยากจะใจดำก็ทำไม่ได้ ด้วยรัดที่มี พอจะทำก็สงสาร กลัวอดตาย ไม่มีที่อยู่
อยากตะตายๆไป รู้สึกทรมารเหลือเกิน ตัองคอยระแวงว่าจะโกหกตอนไหน บอกให้มีเมียใหม่เป็นตัวตนก็ไม่เอา ชอบที่จะทรยศเราชอบเห็นเราเสียใจ มีแต่เรีองโกหก รู้สึกไม่มีค่าอะไร มีแต่ให่เค้าเอาไว้หาประโยชน์  เวลามีทุกข์นึกถึงเรา เวลามีสุขนึกถึงคนอี เอยากตายให้พ้นๆนรกบนดินนี่เสียที  หนึ้สินก็มีประกันบังคับทำจ่ายให้ เราอยากตายจริงๆนะ เราท้อ เราทรมาร เราสงสารสุนัขของเรา เรารักเค้าเหมือนลูก ทำยังไงกับจิตใจตอนนี้ดี มันเหมือนจะไม่ไหว นึกถึงพ่อแม่ว่าจะเสียใจ แต่ใจลูกตอนนี้มันทรมาตเหลือเกิน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่