เมื่อวานเราได้ไปอ่านกระทู้นี้มา
http://pantip.com/topic/35781302 เชื่อว่าหลายๆ คนคงเคยเจอกับร้านอาหาร หรือร้านค้าที่ทำลักษณะแบบนี้ เราก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วย ที่เจอกับแม่ค้าขี้วีน สั่งนู่นนิดนี่หน่อยก็ทำหน้าเหวี่ยงใส่แล้ว ไม่ใช่แค่นั้นนะ บางทีเราสั่ง ข้าวผัดต้มยำไป แต่เจ๊แกดันทำข้าวผัดธรรมดามาให้ พอเราจะขอเปลี่ยนก็ไม่ได้ ด้วยเหตุผลที่ว่า “ถ้าจะให้ทำใหม่ก็ต้องรอตามคิวนะ ให้ทำเดี๋ยวนี้คงไม่ได้” และมองเราด้วยสายตาจิกกัดสุดฤทธิ์ คือเราก็งงว่า เขาจะมาเปิดร้านมาบริการลูกค้าเพื่ออะไร เรื่องแค่นี้ยังไม่รู้จักขอโทษเลย งงใจ
อีกเรื่องหนึ่งเหตุการณ์ที่เราเจอมาค่อนข้างเหมือนกับเจ้าของกระทู้นั้น คือ เวลาเราจะจ่ายเงินแล้วจ่ายด้วย แบงค์พัน หรือ แบงค์ห้าร้อย ก็จะโดนถามด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างดุดันว่า
“ไม่มีแบงค์อื่นหรอคะ/ครับ!” บางทีเราก็เข้าใจนะ ว่าเราอาจจะเป็นคนผิด เพราะบางครั้งเรากินไม่ถึงร้อย แต่ดันจ่ายแบงค์พันไป ทุกครั้งที่เราเอาแบงค์ใหญ่ออกมาจ่าย ก็จะเจอกับร้านค้าที่มีแม่ค้าพ่อค้า อารมณ์ค่อนข้างฉุนเฉียวเป็นประจำ
(ประหนึ่งว่าเป็นคู่กันมาแต่ชาติปางก่อน -..-*) เราก็เข้าใจจริงๆแหล่ะ แต่บางครั้งบอกกันดีๆก็ได้ พูดจาดีๆ เราก็เข้าใจแล้ว และเรื่องของวันนั้นก็ผ่านไปแบบเราขวัญผวา จนไม่อยากไปกินข้าวคนเดียวอีกต่อไปเลยจ้า -0-* เราไม่ได้โดนมาแค่นี้นะคะบอกก่อน บางทีเราก็คิดนะว่าแค่นี้ก็หนักหนากับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเราแล้ว แต่มันยังไม่จบเพียงเท่านั้นน่ะสิ่ เมื่อไม่นานมานี้เลย เราก็ไปกินข้าวที่ร้านหาตามสั่งเช่นเดิม แต่ครั้งนี้เราไปกับพี่และเพื่อนพี่ของเรา พอถึงเวลาจ่ายเงิน ครั้งนี้เราคิดในใจเลยว่า ครั้งนี้สบายแล้วมากับพี่ๆ ไม่มีปัญหาอะไรแน่นอน แต่เรื่องไม่คาดคิดของเราก็เกิดขึ้น !! เมื่อพวกพี่ๆเราจะแยกเงินกันจ่าย โดยบอกกับเด็กเสริฟที่ร้านนั้นไป พอเด็กเสริฟไปบอกกับเจ๊เจ้าของร้านก็ได้ยินเสียงดังลั่นออกมาจากในครัวว่า
“รวมกันมาจ่ายไม่ได้รึไงฮะ!” จ้า..แค่เราได้ยินแค่หางเสียงของเจ๊คนนั้นความรู้สึกเดิมของเราก็กับมาอีกแล้วจ้า ผวาไปหมด อะไรจะขนาดนั้น ทำไมถึงไมพูดกันดีๆ เรื่องแค่นี้เอง หลังจากวันนั้น พอเราจะไปสั่งข้าวที่ร้านอาหารตามสั่งเราจะแอบเดินไปเช็คราคาตามป้ายก่อนและก็เตรียมเงินมาพอดิบพอดี แค่นี้ก็ไร้ปัญหาแล้ว แต่มันก็ทำให้ชีวิตเราดูยากกว่าที่เราเป็นอยู่ไปเลยง่า แงๆ
ที่เราหยิบเรื่องนี้มาพูด ก็แค่แอบสงสัยว่า มันเกิดอะไรขึ้นกับสังคมของเรา พูดคุยกันแบบไม่ใช้อารมณ์ ไม่ได้แล้วหรือ บางทีเราอาจจะคิดว่าการที่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดพูดโดยใช้อารมณืจะทำให้เรื่องที่เกิดขึ้นจบลงได้แบบง่ายได้ขึ้น เราจะเป็นเสียงหนึ่งที่จะออกมาบอกว่า มันไม่ได้ทำห้อะไรดีขึ้น หรือจบลงเร็วเลย มันจะยิ่งทำให้เรื่องบานปลายไปเรื่อยๆ เราอยากใช้พื้นที่ตรงนี้ฝากบอกไปถึงร้านอาหารหรือร้านสะดวกซื้อต่างๆว่า
“แค่พูดจาเพราะ ดีๆ ให้ลูกค้าแบบเรา เราก็พร้อมจะทำตามที่คุณขอแล้ว” เรื่องที่ขอในที่นี้คืออย่างเช่น ให้เราช่วยไปแตกเงินให้เป็นแบงค์ย่อยเพื่อมาจ่ายเขาอะไรแบบนี้ และพูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส มีหรือที่ลูกค้าอย่างเราจะทำให้เขาไม่ได้
เรื่องที่เล่าไปนี้เป็นเรื่องที่เกิดกับเราโดยตรง และเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของเราเอง เราไม่ได้เหมารวมร้านค้าและร้านอาหารตามสั่งทุกร้านนะคะ เราแค่พูดถึงร้านที่เราไปประสบมาเท่านั้นเองค่ะ เพื่อนๆคนไหนเคยเจอเหตุการณ์แบบเราก็มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะคะ เราอยากรู้ว่าจะมีคนเจอโหดกว่าเราหรือเปล่า ขอบคุณจ้า
แปลกขึ้นทุกวันแล้วหนา “สังคมไทย”
อีกเรื่องหนึ่งเหตุการณ์ที่เราเจอมาค่อนข้างเหมือนกับเจ้าของกระทู้นั้น คือ เวลาเราจะจ่ายเงินแล้วจ่ายด้วย แบงค์พัน หรือ แบงค์ห้าร้อย ก็จะโดนถามด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างดุดันว่า “ไม่มีแบงค์อื่นหรอคะ/ครับ!” บางทีเราก็เข้าใจนะ ว่าเราอาจจะเป็นคนผิด เพราะบางครั้งเรากินไม่ถึงร้อย แต่ดันจ่ายแบงค์พันไป ทุกครั้งที่เราเอาแบงค์ใหญ่ออกมาจ่าย ก็จะเจอกับร้านค้าที่มีแม่ค้าพ่อค้า อารมณ์ค่อนข้างฉุนเฉียวเป็นประจำ (ประหนึ่งว่าเป็นคู่กันมาแต่ชาติปางก่อน -..-*) เราก็เข้าใจจริงๆแหล่ะ แต่บางครั้งบอกกันดีๆก็ได้ พูดจาดีๆ เราก็เข้าใจแล้ว และเรื่องของวันนั้นก็ผ่านไปแบบเราขวัญผวา จนไม่อยากไปกินข้าวคนเดียวอีกต่อไปเลยจ้า -0-* เราไม่ได้โดนมาแค่นี้นะคะบอกก่อน บางทีเราก็คิดนะว่าแค่นี้ก็หนักหนากับเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเราแล้ว แต่มันยังไม่จบเพียงเท่านั้นน่ะสิ่ เมื่อไม่นานมานี้เลย เราก็ไปกินข้าวที่ร้านหาตามสั่งเช่นเดิม แต่ครั้งนี้เราไปกับพี่และเพื่อนพี่ของเรา พอถึงเวลาจ่ายเงิน ครั้งนี้เราคิดในใจเลยว่า ครั้งนี้สบายแล้วมากับพี่ๆ ไม่มีปัญหาอะไรแน่นอน แต่เรื่องไม่คาดคิดของเราก็เกิดขึ้น !! เมื่อพวกพี่ๆเราจะแยกเงินกันจ่าย โดยบอกกับเด็กเสริฟที่ร้านนั้นไป พอเด็กเสริฟไปบอกกับเจ๊เจ้าของร้านก็ได้ยินเสียงดังลั่นออกมาจากในครัวว่า “รวมกันมาจ่ายไม่ได้รึไงฮะ!” จ้า..แค่เราได้ยินแค่หางเสียงของเจ๊คนนั้นความรู้สึกเดิมของเราก็กับมาอีกแล้วจ้า ผวาไปหมด อะไรจะขนาดนั้น ทำไมถึงไมพูดกันดีๆ เรื่องแค่นี้เอง หลังจากวันนั้น พอเราจะไปสั่งข้าวที่ร้านอาหารตามสั่งเราจะแอบเดินไปเช็คราคาตามป้ายก่อนและก็เตรียมเงินมาพอดิบพอดี แค่นี้ก็ไร้ปัญหาแล้ว แต่มันก็ทำให้ชีวิตเราดูยากกว่าที่เราเป็นอยู่ไปเลยง่า แงๆ
ที่เราหยิบเรื่องนี้มาพูด ก็แค่แอบสงสัยว่า มันเกิดอะไรขึ้นกับสังคมของเรา พูดคุยกันแบบไม่ใช้อารมณ์ ไม่ได้แล้วหรือ บางทีเราอาจจะคิดว่าการที่ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดพูดโดยใช้อารมณืจะทำให้เรื่องที่เกิดขึ้นจบลงได้แบบง่ายได้ขึ้น เราจะเป็นเสียงหนึ่งที่จะออกมาบอกว่า มันไม่ได้ทำห้อะไรดีขึ้น หรือจบลงเร็วเลย มันจะยิ่งทำให้เรื่องบานปลายไปเรื่อยๆ เราอยากใช้พื้นที่ตรงนี้ฝากบอกไปถึงร้านอาหารหรือร้านสะดวกซื้อต่างๆว่า “แค่พูดจาเพราะ ดีๆ ให้ลูกค้าแบบเรา เราก็พร้อมจะทำตามที่คุณขอแล้ว” เรื่องที่ขอในที่นี้คืออย่างเช่น ให้เราช่วยไปแตกเงินให้เป็นแบงค์ย่อยเพื่อมาจ่ายเขาอะไรแบบนี้ และพูดด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส มีหรือที่ลูกค้าอย่างเราจะทำให้เขาไม่ได้
เรื่องที่เล่าไปนี้เป็นเรื่องที่เกิดกับเราโดยตรง และเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของเราเอง เราไม่ได้เหมารวมร้านค้าและร้านอาหารตามสั่งทุกร้านนะคะ เราแค่พูดถึงร้านที่เราไปประสบมาเท่านั้นเองค่ะ เพื่อนๆคนไหนเคยเจอเหตุการณ์แบบเราก็มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันได้นะคะ เราอยากรู้ว่าจะมีคนเจอโหดกว่าเราหรือเปล่า ขอบคุณจ้า