สวัสดีครับ เรื่องนี้มันคือเรื่องจริงที่เกิดกับผม โปรดอย่าซ้ำเติมนะครับขอบคุณมาก
เรื่องมีอยู่ว่า
ผมเพิ่งเลิกงานโรงแรม ตอนตี 2 กว่าๆ ก็ขับรถเล่นเรื่อยๆ ฝนก็ตก ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองชอบขับรถเล่นตอนกลางคืนเหมือนกัน ขับมาเรื่อยๆ ถึงถนนข้าวสาร เลี้ยวเข้าทะลุออกไป ถนนราชดำเนิน ถึง McDonald สาขาราชดำเนิน ก็แวะหน่อยเพราะหิว เข้าไปหน้าเคาท์เตอร์ก็สั่งอาหารปกติ ยื่นรอ เหมือนคนทั่วไป
จนกระทั้ง มีชาวต่างชาติ คนหนึ่ง มาติดต่อที่เคาท์เตอร์ เรื่องรหัส wifi ว่าเขาใช่ไม่ได้ ผมก็นะ ขึ้นชื่อว่า "คนโรงแรม" จิตใจมันถูกฝึกขัดเกลามาให้พร้อมที่จะช่วยเหลือตลอดเวลา ก็ยื่นมือเข้าไปช่วย ถามมีอะไรให้ช่วยไหม เขาบอกต่อรหัสไวไฟไม่ได้ คุณช่วยหน่อยได้ไหม ผมก็ช่วยเขาครับ ใส่รหัสไวไฟท้ายใบเสร็จ ผลคือมันไม่เชื่อมต่อเพราะเขากดผิดไปหลายครั้ง ต้องรอ 3 นาที ซึ้งผมก็อธิบายไป ว่าต้องรอ 3 นาที พออาหารมา ผมก็เลยพาเขาไปนั่งที่โต๊ะ
ก็เริ่มทำความรู้จักถามไถ่ตามภาษา มาจากไหนครับ อะไรยังไง
เขาบอกมาแข่งบาส ที่สนามบาสไฮเทค ทุ่งครุ
เราก็ถามต่อ คุณพักอยู่ที่ไหน ก็ที่ สนามบาสไฮเทค ทุ่งครุ นั้นแหละแต่ตอนนี้ ออกมาแล้ว ผมก็อ้าวแล้วคุณจะนอนไหนอะ เขาบอกแค่รอเพื่อน เพื่อนเขามีพักอยู่ แต่เขาเข้าพักกับเพื่อนไม่ได้เพราะ มอสกีโต้ มอสกีโต้ (ก็ไม่เข้าใจแปลว่าอะไร เกี่ยวกับผิวสีหรืออะไร)
คุยนานอยู่ก็นึกขึ้นได้ว่าต้องต่อ wifi ให้เขาเลยบอกเขา ที่นี้ต่อไม่ติดเหมือนกับว่าโทรศัพท์เขามีปัญหา(ซึ่งผมเองเป็นคนใส่โค้ต wifi ในโทรศัพท์เขากับมือ) ผมก็เลยบอก เอางี้เดียวผมแชร์ฮอตสปอตให้ ไปเขาก็บอกคุณมี facebook ไหม ก็แอดมา ผมก็รับแอด เขาก็เริ่มให้ผมดูข้อมูลเขา เล็กน้อยๆ ต้อมเผือกบังเกิด ก็ส่องนิดๆหน่อยๆ
เขาก็แบบว่าขอบคุณมากๆ ที่ช่วย เขากังวลมากๆ ไม่รู้จะทำอะไรต่อไป เขารู้สึกว่าเขาติดเหง็กในกรุงเทพ
เพราะเขาไม่มีเงินไปทำวีซ่า จำนวน 8 พัน บาท ภายใน 2 วัน ผมก็ถามเกิดอะไรขึ้น เขาบอกว่าทีมเขาได้เล่นที่จีนมาก่อน จนมาทีไทยเขารู้สึกติดเหง็ก เมื่อทีมของเขาทำวีซ่าผ่านหมดโดยผู้จัดการ หรืออะไรนี้แหละ แต่เหมือนว่าเขาต้องสำรองเงินจ่ายเพื่อทำ วีซ่า
ใจผมก็แบบว่าจะช่วยไงดีวะ ก็นั่งนึกในใจหาทางช่วย สุดท้ายก็คิดในใจเอาวะ "กูเชื่อ!!" บอกขาดตังเท่าไหร่นะ 8 พัน รอตรงนี้นะเดียวหาทางช่วย ผมก็ออกไปนอก mc ทำท่าเหมือนโทรศัพท์หาใครสักคน ป่าวหรอก ทำใจด่านสุดท้ายอยู่
ก็กดตั้งตู้ข้างๆ mc มานับตังและก็กลับมายืนเงินให้เขา แล้วบอกว่า เอาเงินนี้ไปทำวีซ่าซะแล้วไปเล่นบาสให้ชนะ เขาก็แบบนิ่ง ทำไรไม่ถูก อารมณ์ประมาณว่ารู้จักไม่ถึง 10 นาที กดตังมาให้แล้ว 8 พัน แบบนี้ก็หรอ เขาก็บอกขอบคุณผม ยาว แล้วเราก็นั่งรอฝนหยุด
***
ผมไม่รู้ทำไมถึงทำแบบนั้น คุณอาจจะว่าผมโง่ ผมควาย ผมโดนหลอกแล้ว ระหว่างที่นั่งพิมพ์นี้ก็รู้ว่า ผมทำไปนั้นเเพราะผมเชื่อใน "ความดี"
***
ผมไม่รู้สึกเสียใจนะ ถ้าเขาจะหลอกผม อย่างน้อยมันเป็นบทเรียนอันลำค่า
แต่ถ้ามันคือเรื่องจริงผมก็คงดีใจและดีใจมากๆด้วย ที่วันนี้ผมให้เงินเขาไป ผมอาจจะเป็นส่วนหนึ่งที่ได้ช่วยเขาประสบความสำเร็จก็ได้ ....
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ วิจารณ์ได้ตามสบาย
ปล.จริงๆแล้วเงินนั้นผมเก็บไว้ไปทานข้าวกับคนที่ผมรัก ด้วย ขอโทษด้วยนะ
****
ถ้าถามเรื่อง ชื่อเขา ข้อมูลรายละเอียด ยินดีให้ข้อมูล มีทั้งคลิปสนทนา ทักหลังไมค์นะครับ
ผมกดเงินให้เขาไป 8 พัน ทั้งๆที่เพิ่งรู้จักกันแค่ 10 นาที ผมโง่ หรือ ความดีมันขึ้นสมองครับ
เรื่องมีอยู่ว่า
ผมเพิ่งเลิกงานโรงแรม ตอนตี 2 กว่าๆ ก็ขับรถเล่นเรื่อยๆ ฝนก็ตก ผมก็ไม่รู้ว่าทำไมตัวเองชอบขับรถเล่นตอนกลางคืนเหมือนกัน ขับมาเรื่อยๆ ถึงถนนข้าวสาร เลี้ยวเข้าทะลุออกไป ถนนราชดำเนิน ถึง McDonald สาขาราชดำเนิน ก็แวะหน่อยเพราะหิว เข้าไปหน้าเคาท์เตอร์ก็สั่งอาหารปกติ ยื่นรอ เหมือนคนทั่วไป
จนกระทั้ง มีชาวต่างชาติ คนหนึ่ง มาติดต่อที่เคาท์เตอร์ เรื่องรหัส wifi ว่าเขาใช่ไม่ได้ ผมก็นะ ขึ้นชื่อว่า "คนโรงแรม" จิตใจมันถูกฝึกขัดเกลามาให้พร้อมที่จะช่วยเหลือตลอดเวลา ก็ยื่นมือเข้าไปช่วย ถามมีอะไรให้ช่วยไหม เขาบอกต่อรหัสไวไฟไม่ได้ คุณช่วยหน่อยได้ไหม ผมก็ช่วยเขาครับ ใส่รหัสไวไฟท้ายใบเสร็จ ผลคือมันไม่เชื่อมต่อเพราะเขากดผิดไปหลายครั้ง ต้องรอ 3 นาที ซึ้งผมก็อธิบายไป ว่าต้องรอ 3 นาที พออาหารมา ผมก็เลยพาเขาไปนั่งที่โต๊ะ
ก็เริ่มทำความรู้จักถามไถ่ตามภาษา มาจากไหนครับ อะไรยังไง
เขาบอกมาแข่งบาส ที่สนามบาสไฮเทค ทุ่งครุ
เราก็ถามต่อ คุณพักอยู่ที่ไหน ก็ที่ สนามบาสไฮเทค ทุ่งครุ นั้นแหละแต่ตอนนี้ ออกมาแล้ว ผมก็อ้าวแล้วคุณจะนอนไหนอะ เขาบอกแค่รอเพื่อน เพื่อนเขามีพักอยู่ แต่เขาเข้าพักกับเพื่อนไม่ได้เพราะ มอสกีโต้ มอสกีโต้ (ก็ไม่เข้าใจแปลว่าอะไร เกี่ยวกับผิวสีหรืออะไร)
คุยนานอยู่ก็นึกขึ้นได้ว่าต้องต่อ wifi ให้เขาเลยบอกเขา ที่นี้ต่อไม่ติดเหมือนกับว่าโทรศัพท์เขามีปัญหา(ซึ่งผมเองเป็นคนใส่โค้ต wifi ในโทรศัพท์เขากับมือ) ผมก็เลยบอก เอางี้เดียวผมแชร์ฮอตสปอตให้ ไปเขาก็บอกคุณมี facebook ไหม ก็แอดมา ผมก็รับแอด เขาก็เริ่มให้ผมดูข้อมูลเขา เล็กน้อยๆ ต้อมเผือกบังเกิด ก็ส่องนิดๆหน่อยๆ
เขาก็แบบว่าขอบคุณมากๆ ที่ช่วย เขากังวลมากๆ ไม่รู้จะทำอะไรต่อไป เขารู้สึกว่าเขาติดเหง็กในกรุงเทพ
เพราะเขาไม่มีเงินไปทำวีซ่า จำนวน 8 พัน บาท ภายใน 2 วัน ผมก็ถามเกิดอะไรขึ้น เขาบอกว่าทีมเขาได้เล่นที่จีนมาก่อน จนมาทีไทยเขารู้สึกติดเหง็ก เมื่อทีมของเขาทำวีซ่าผ่านหมดโดยผู้จัดการ หรืออะไรนี้แหละ แต่เหมือนว่าเขาต้องสำรองเงินจ่ายเพื่อทำ วีซ่า
ใจผมก็แบบว่าจะช่วยไงดีวะ ก็นั่งนึกในใจหาทางช่วย สุดท้ายก็คิดในใจเอาวะ "กูเชื่อ!!" บอกขาดตังเท่าไหร่นะ 8 พัน รอตรงนี้นะเดียวหาทางช่วย ผมก็ออกไปนอก mc ทำท่าเหมือนโทรศัพท์หาใครสักคน ป่าวหรอก ทำใจด่านสุดท้ายอยู่
***
ผมไม่รู้ทำไมถึงทำแบบนั้น คุณอาจจะว่าผมโง่ ผมควาย ผมโดนหลอกแล้ว ระหว่างที่นั่งพิมพ์นี้ก็รู้ว่า ผมทำไปนั้นเเพราะผมเชื่อใน "ความดี"
***
ผมไม่รู้สึกเสียใจนะ ถ้าเขาจะหลอกผม อย่างน้อยมันเป็นบทเรียนอันลำค่า
แต่ถ้ามันคือเรื่องจริงผมก็คงดีใจและดีใจมากๆด้วย ที่วันนี้ผมให้เงินเขาไป ผมอาจจะเป็นส่วนหนึ่งที่ได้ช่วยเขาประสบความสำเร็จก็ได้ ....
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะครับ วิจารณ์ได้ตามสบาย
ปล.จริงๆแล้วเงินนั้นผมเก็บไว้ไปทานข้าวกับคนที่ผมรัก ด้วย ขอโทษด้วยนะ
****
ถ้าถามเรื่อง ชื่อเขา ข้อมูลรายละเอียด ยินดีให้ข้อมูล มีทั้งคลิปสนทนา ทักหลังไมค์นะครับ