ตาหัวข้อค่ะ เมื่อก่อนเราชอบผู้ชายคนนึง เค้าค่อนข้างที่จะเป็นคนดี เพราะเรารู้จักเค้าจากเพื่อนอีกที ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่วันที่เราแย่เค้าคอยช่วยเหลือ คอยปลอบใจ ทำให้เราหัวเราะได้ เราก็เลยรู้สึกชอบเค้า ก็บอกเค้าไปตรงๆนะค่ะว่าชอบ แต่เค้าบอกเค้ามีคนที่เค้าชอบอยู่แล้ว เราก็โอเค ไม่เป็นรัย ก็คุยกันมาเรื่อยๆ ต่างคนต่างช่วยเหลือกัน จนวันนึงเรารู้สึกผูกพันธ์แบบบอกไม่ถูก เคยคิดที่จะหายไปเลย แต่มันทำไม่ได้ ก็กลับไปคุยกันใหม่เหมือนปกติ จนวันนึง เรารู้สึกว่า ความรู้สึกที่มีมันน่าจะมากเกินไปแล้ว เราเลยตัดสินใจคุยกับเค้าไป ว่าเราจะไม่คุยกับเค้าอีกแล้วนะ เค้าก็บอกว่าเป็นเพื่อนกันก็ได้ถ้าเราโอเค จริงๆเราก็อยากโอเคนะ แต่มันคงยากเกินไปสำหรับเรา เราก็เลยตัดสินใจบอกเค้าไปว่า ขอให้เรากลับไปเป็นเหมือนเดิม เหมือนตอนที่เราเจอกันแต่ไม่รู้จักกัน คุยกันบ้างแต่ไม่ต้องทำเหมือนสนิทกันเหมือนตอนนี้ เราก็บอกไปว่าอะไรที่ผ่านมาก็ลืมๆมันไปถือว่าเราไม่เคยทำอะไรให้ไม่เคยช่วยอะไรเธอละกัน เค้าก็บอกว่าเราดีกับเค้ามาก เค้าไม่ลืมคนที่ทำดีกับเค้าหรอก เราก็เลยบอกไปว่าแล้วแต่ แต่เราจะลืม คือตอนนั้นไม่รู้ทำไม น้ำตามันก็ไหลไม่หยุด จนกลายเป็นร้องไห้ไปจนได้ ก็ได้แต่บอกตัวเอง ทุกอย่างมันต้องกลับไปเป็นปกติ เราหวังให้มันเป็นแบบนั้น
แค่ชอบ??หรือว่ารัก??