เริ่มรู้สึกแปลกกับเพื่อน ทำยังไงดี?

เพื่อนคนนี้สนิทกันมานานมากกว่าสิบปี แต่ยิ่งทีเรากลับยิ่งรู้สึกเหมือนไม่รู้จักกัน

เมื่อก่อนเคยเปิดใจเล่ากันทุกเรื่อง เดี๋ยวนี้อะไรๆ ดูจะเป็นความลับไปหมด แม้แต่เรื่องงานเขาซึ่งปกติคุยกันประจำ
ปัจจุบันเราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาทำงานอะไรเพราะเปลี่ยนไปเรื่อยแต่ไม่ยอมเล่าให้ฟัง พอถามก็บอกปัดๆ ไปแล้วชวนคุยเรื่องอื่น

เมื่อก่อนเวลาอยากไปเที่ยวที่ไหนจะแชร์ความคิดกัน แล้วไปไหนไปกันจริงๆ เดี๋ยวนี้จะไปแต่ที่ที่เขาอยากไป พอเราเสนอที่ที่เราอยากไป
เขาจะทำเป็นเงียบๆ ต่อมาขอเลื่อน เลื่อน เลื่อน เลื่อน เลื่อน ไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็ไม่ได้ไป แล้วก็ต้องไปตามใจเขาเหมือนเดิม
บางทีจองล่วงหน้าไว้หลังจากคุยกัน เพื่อให้แน่ใจว่าจะไปแน่ แต่พอถึงเวลากลับเบี้ยวจนต้องเสียเงินค่าจอง!
หลังๆ เรารู้อย่างนี้ก็ไม่จองก่อน แต่ใช้วิธีชวนแบบบอกวิธีไปอย่างละเอียดว่าไปอย่างนี้ ทำแบบนี้ก็ได้ ที่ที่เราอยากไปก็ไม่ได้เดินทางยากเย็นอะไรเลย แทบจะวางแผนให้หมด สุดท้ายเขาก็บ่ายเบี่ยงจนได้ จนสุดท้ายไม่ได้ไปอยู่ดี

เมื่อก่อนเคยมีการพูดให้กำลังใจกัน ตอนนี้มีแต่พูดเหยียด พูดกด พอเราพลาดก็ซ้ำเติม คำพูดบางครั้งเหมือนทีเล่นทีจริง เราพยายามคิดว่าเขาล้อเล่น แต่ถ้าบ่อยก็ไม่ไหวเหมือนกัน ล่าสุดเราบังเอิญได้งานดีมากๆ ในช่วงที่กำลังว่างงาน เราดีใจเลยเล่าให้เขาฟัง พอเขารู้ แทนที่จะดีใจด้วย กลับบอกประมาณว่างานคงกระจอกมาก เขาเลยมาจ้างเรา ได้ยินแล้วแบบ...เสียใจอ่ะ ทำไมเพื่อนพูดกันแบบนี้
เราไม่เคยเหยียดเขาเลยสักครั้ง ความถนัดเราคนละอย่างกัน เขาเองก็ทำงานรับจ้างชั่วคราวเหมือนกัน แต่หางานเก่ง เรายังเคยบอกเขาว่าแม่เรายังชอบเขาเลย ชมว่าเป็นคนที่รู้จักดิ้นรน ขยันทำมาหากิน เขาฟังยังปลื้ม

เวลาเปลี่ยน เพื่อนเปลี่ยนงั้นเหรอ? หรือเราควรเปลี่ยนเพื่อน? อย่างนี้ยังควรเรียกว่าเพื่อนกันหรือเปล่า?