เราอายุ22ค่ะ เรียนจบทำงานแล้วค่ะ แฟนเราเป็นทหารเพิ่งติดยศสิบตรีเลยอายุ21ปีค่ะ
คำถามนี้วนอยู่กับตัวเรามาสักพักค่ะ ปรึกษาคนรอบข้าง ก็ได้คำตอบที่รู้สึกมันปลดล็อกใจไม่ได้
คือเราขอเล่าเรื่องของเราก่อนนะคะ นี่เป็นกระทู้แรก อาจดูงงๆ555
เรามีแฟนค่ะ คบกันมาเกือบ2ปีแล้วค่ะ ช่วง6เดือนแรก เรามีความสุขดีมาก เค้าเหมือนเป็นผู้ชายที่เดินออกมาจากฝันของเราเลย
ช่วง1ปีต่อมา เค้าต้องไปฝึกนักเรียนนายสิบค่ะ 6เดือนแรกของการฝึกที่โรงเรียน เราก็รอและเป็นกำลังใจให้เสมอเลยค่ะ คอยส่งจดหมายไปทุกวัน วันละ2หน้าเอ4เลย เข้าใจคนในนั้นที่เค้าเป็นห่วง เลยเขียนเล่าละเอียดยิบ><. ช่วงนี้เราก็จะเขียนจดหมายตอบโต้กันค่ะ วันๆมองหาแต่จดหมายหน้าบ้าน บุรุษไปรษณีย์มาแต่ละทีนี่แทบจะวิ่งไปรื้อออกมาเอง มันคิดถึงมาก และเป็นสิ่งเดียวที่เราติดต่อกันได้ มันเป็นช่วงเวลาที่ฟินมากเลยค่ะ เวลาได้ลากลับบ้าน15วัน เค้าก็จะมุ้งมิ้ง ขี้อ้อน ตามประสาเค้าเหมือนเดิม เรายังคงมีความสุขค่ะ^^
6เดือนหลังเป็นการเลือกโรงเรียนเหล่าค่ะ แฟนเราเลือกลงหน่วยทหารช่าง ช่วงนี้จะได้กลับบ้านทุกอาทิตย์ อาจมีการติดเวรหรือโดนงดลาบ้างถ้าผิดระเบียบค่ะ ช่วงนี้แหละค่ะ ที่เค้าเริ่มมีความเปลี่ยนแปลงไป เค้าไม่เคยนอกใจหรือมีผู้หญิงคนอื่น แต่ แต่ แต่ เค้าดูใส่ใจเราน้อยลง คำพูดจะดูดุดันรุนแรงขึ้น ชอบลืมรักษาน้ำใจแล้วมาขอโทษที่หลังค่ะ เค้าจะเห็นความสำคัญของเพื่อนมากขึ้น แต่ตรงนี้เราเข้าใจนะ เพราะเค้าร่วมสุขทุกข์กันมา แต่ว่าแล้วผู้หญิงคนนี้หละแกรรร รอมานาน สุขทุกข์มาเยอะเหมือนกัน คือตอนนี้เค้าทำตัวปกติดี แต่ใจข้างในเรามันบอกว่ามันไม่เหมือนเดิม เมื่อก่อนเค้าโทรมา20นาที วันละ20นาทีเท่านั้น หรือบางวันก็น้อยกว่า แต่เราจะรีบพูด รีบรับฟังกัน มันดี มันพอ ให้เรารอเค้าต่อ
แต่ตอนนี้ เรามีเวลาคุยกันมากขึ้น แต่เหมือนเค้าจับใจความอะไรไม่ได้เลย เหมือนฟังไปผ่านๆ เค้าบอกคนเราคบกันอย่าไปเยอะ อย่าคิดเยอะ แต่รักมันเคยดีกว่านี้อะ ทำไมเรายังเหมือนเดิม แต่เค้าต้องมาเปลี่ยนไปด้วย เค้าเป็นแฟนที่ดีค่ะ แต่เมื่อก่อนเค้าดีกว่านี้ ตอนนี้เรามีแต่ความรู้สึกหน่วงๆในใจ เราเสแสร้งว่าเราไม่งอแง เรายอมแล้วนะ อยากเล่นเกมส์ก็ยอม เรารอได้ อยากอยู่กับที่บ้าน ไปเที่ยวกับเพื่อน ก็รอได้
พอถามถึงเรื่องแต่งงาน ที่ตอนแรกแพลนจะรีบแต่ง ตอนนี้ก็กลายเป็นไม่รู้เมื่อไหร่ เรารู้สึกเหมือนเรากำลังหลอกตัวเองว่าเค้ายังรัก เราอยากให้ทุกคนช่วยเราคิดทีสิคะว่ามันเป็นเพราะอะไร คนรอบๆตัวเรา เค้าจะพูดว่า แฟนเรานางรักเรานะ...แต่เราอะรักนางมากกว่า เรารู้สึกทรมานไม่อยากเป็นคนที่มากกว่าโดยที่อีกคนเค้าไม่ได้เห็นค่ามันเท่าที่มีขนาดนั้น สับสนTT ทุกคนมาช่วยพูดอะไรให้เรารู้สึกปลดล็อกปมในใจที😭
ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวเรามาเม้าท์ๆเรื่องราวมนุษย์แฟนทหารของเรา ใครมีอะไรสับสนใจในความสัมพันธ์มาแชร์กันเต๊อะ^^
คนที่คบกัน...จริงๆแล้วมันเพื่ออะไรคะ? แฟนทหารอดทน!!
คำถามนี้วนอยู่กับตัวเรามาสักพักค่ะ ปรึกษาคนรอบข้าง ก็ได้คำตอบที่รู้สึกมันปลดล็อกใจไม่ได้
คือเราขอเล่าเรื่องของเราก่อนนะคะ นี่เป็นกระทู้แรก อาจดูงงๆ555
เรามีแฟนค่ะ คบกันมาเกือบ2ปีแล้วค่ะ ช่วง6เดือนแรก เรามีความสุขดีมาก เค้าเหมือนเป็นผู้ชายที่เดินออกมาจากฝันของเราเลย
ช่วง1ปีต่อมา เค้าต้องไปฝึกนักเรียนนายสิบค่ะ 6เดือนแรกของการฝึกที่โรงเรียน เราก็รอและเป็นกำลังใจให้เสมอเลยค่ะ คอยส่งจดหมายไปทุกวัน วันละ2หน้าเอ4เลย เข้าใจคนในนั้นที่เค้าเป็นห่วง เลยเขียนเล่าละเอียดยิบ><. ช่วงนี้เราก็จะเขียนจดหมายตอบโต้กันค่ะ วันๆมองหาแต่จดหมายหน้าบ้าน บุรุษไปรษณีย์มาแต่ละทีนี่แทบจะวิ่งไปรื้อออกมาเอง มันคิดถึงมาก และเป็นสิ่งเดียวที่เราติดต่อกันได้ มันเป็นช่วงเวลาที่ฟินมากเลยค่ะ เวลาได้ลากลับบ้าน15วัน เค้าก็จะมุ้งมิ้ง ขี้อ้อน ตามประสาเค้าเหมือนเดิม เรายังคงมีความสุขค่ะ^^
6เดือนหลังเป็นการเลือกโรงเรียนเหล่าค่ะ แฟนเราเลือกลงหน่วยทหารช่าง ช่วงนี้จะได้กลับบ้านทุกอาทิตย์ อาจมีการติดเวรหรือโดนงดลาบ้างถ้าผิดระเบียบค่ะ ช่วงนี้แหละค่ะ ที่เค้าเริ่มมีความเปลี่ยนแปลงไป เค้าไม่เคยนอกใจหรือมีผู้หญิงคนอื่น แต่ แต่ แต่ เค้าดูใส่ใจเราน้อยลง คำพูดจะดูดุดันรุนแรงขึ้น ชอบลืมรักษาน้ำใจแล้วมาขอโทษที่หลังค่ะ เค้าจะเห็นความสำคัญของเพื่อนมากขึ้น แต่ตรงนี้เราเข้าใจนะ เพราะเค้าร่วมสุขทุกข์กันมา แต่ว่าแล้วผู้หญิงคนนี้หละแกรรร รอมานาน สุขทุกข์มาเยอะเหมือนกัน คือตอนนี้เค้าทำตัวปกติดี แต่ใจข้างในเรามันบอกว่ามันไม่เหมือนเดิม เมื่อก่อนเค้าโทรมา20นาที วันละ20นาทีเท่านั้น หรือบางวันก็น้อยกว่า แต่เราจะรีบพูด รีบรับฟังกัน มันดี มันพอ ให้เรารอเค้าต่อ
แต่ตอนนี้ เรามีเวลาคุยกันมากขึ้น แต่เหมือนเค้าจับใจความอะไรไม่ได้เลย เหมือนฟังไปผ่านๆ เค้าบอกคนเราคบกันอย่าไปเยอะ อย่าคิดเยอะ แต่รักมันเคยดีกว่านี้อะ ทำไมเรายังเหมือนเดิม แต่เค้าต้องมาเปลี่ยนไปด้วย เค้าเป็นแฟนที่ดีค่ะ แต่เมื่อก่อนเค้าดีกว่านี้ ตอนนี้เรามีแต่ความรู้สึกหน่วงๆในใจ เราเสแสร้งว่าเราไม่งอแง เรายอมแล้วนะ อยากเล่นเกมส์ก็ยอม เรารอได้ อยากอยู่กับที่บ้าน ไปเที่ยวกับเพื่อน ก็รอได้
พอถามถึงเรื่องแต่งงาน ที่ตอนแรกแพลนจะรีบแต่ง ตอนนี้ก็กลายเป็นไม่รู้เมื่อไหร่ เรารู้สึกเหมือนเรากำลังหลอกตัวเองว่าเค้ายังรัก เราอยากให้ทุกคนช่วยเราคิดทีสิคะว่ามันเป็นเพราะอะไร คนรอบๆตัวเรา เค้าจะพูดว่า แฟนเรานางรักเรานะ...แต่เราอะรักนางมากกว่า เรารู้สึกทรมานไม่อยากเป็นคนที่มากกว่าโดยที่อีกคนเค้าไม่ได้เห็นค่ามันเท่าที่มีขนาดนั้น สับสนTT ทุกคนมาช่วยพูดอะไรให้เรารู้สึกปลดล็อกปมในใจที😭
ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวเรามาเม้าท์ๆเรื่องราวมนุษย์แฟนทหารของเรา ใครมีอะไรสับสนใจในความสัมพันธ์มาแชร์กันเต๊อะ^^