ลองนึกถึงตอนสมัยเรียน   คุณเคยลอกข้อสอบใครหรือไม่?   หรือเคยโดนใครลอกข้อสอบคุณ?  
2 แบบนี้รู้สึกยังไง  อารมณ์ความรู้สึกแตกต่างกันไหม?  
  
ช่วงตอนผมเรียนมหาวิทยาลัย ในวิชาเขียนแบบผมจำได้ดี  ผมให้เพื่อนลอกแบบ  ผมอยากช่วยเพื่อนให้ทำงานเสร็จทันเวลา  เมื่อคะแนนออกมา  ผมได้น้อยกว่า  มันไม่น่าเป็นไปได้   ทำไมเป็นเช่นกัน

และสุดท้ายผมก็พบว่า   ตรงไหนผมทำผิด   เพื่อนผมไม่บอก แต่เขากลับแก้ผลงานของตัวเอง  เหตุการณ์ช่วงเวลานั้น
ผมรู้สึกเจ็บใจมาก และ จำฝังใจ  แต่พอเราโตขึ้น  ทุกครั้งที่ได้เจอเพื่อนคนนั้น  มันเหมือนเป็นเรื่องชวนคุยกันสนุกๆ เพื่อระลึกความหลังอยู่เสมอ  แต่ถ้าชีวิตคนที่ลอกคุณ เขาไม่ใช่เพื่อน  คุณจะรู้สึกยังไง  จะเหมือนกันหรือเปล่า?

#ผมขอแชร์ครับ    ผมเริ่มสังเกตเห็นพี่ที่ผมเคารพรักท่านนึง  มักบ่นอยู่เสมอในสื่อสังคมออนไลน์  ว่า โดนลอกข้อสอบ  
ซึ่งในความเข้าใจง่ายๆ คือ  เลียนแบบผลงาน  พี่เขาเป็นคนเก่ง  มีความสามารถ  และแทบทุกครั้ง ที่คิดงาน หรือ ออกผลงานใหม่ๆ ขึ้นมา  ไม่นานก็จะมีคนลอกเลียนแบบตามทันที    ผมเข้าใจอารมณ์ ความรู้สึกพี่เขาจริงๆ   
และตอบเขากลับไปว่า

“พี่ครับ พี่อย่าน้อยใจเลย  ว่าทำไมมีแต่คนแอบลอก พี่ภูมิใจได้เลย เขาแอบลอกความสำเร็จพี่ไปต่างหาก เพียงแต่เขาไม่ได้บอก แค่ผมบอกก่อน “




สิ่งที่ผมได้จากเรื่องนี้ ก็คือ  คนมาเลียนแบบ แสดงว่า เรามาถูกทาง  เพราะสิ่งนั้น คนอื่นมองว่าดี  เขาถึงเลียนแบบ
และอย่าหยุดที่จะพัฒนาตัวเอง  คนที่นิ่ง คือ คนที่ไม่รู้จักพัฒนาตัวเอง