ทำงานตลอดเวลา ในที่นี้คือ พอถึงเวลาเลิกงานแล้ว ก็ยังหอบงานกลับมาทำที่บ้านต่ออีก กว่าจะนอนก็ดึกดื่น หรือไม่ก็นั่งยาวที่ที่ทำงานจนดึก
เราทำงานมาได้ 2 ปีกว่าเเล้ว ปีแรกยังโอเค ปีที่ 2 เริ่มมีหน้าที่อื่นเยอะขึ้นภาระงานเยอะขึ้น ปีที่ 3 คือปีนี้ เรารู้สึกว่ามันเยอะเกินไปแล้ว จนบางทีเราไม่รู้จะจัดการยังไง ประกอบกับเราเรียนต่อภาคค่ำด้วย เลยต้องนอนดึกกว่าปกติ
เรารู้สึกว่า 3 เดือนที่ผ่านมา เรานอนดึกมากจนตาคล้ำไปหมด ใครเจอหน้าก็ทัก ว่าทำไมดูโทรมจัง ทั้งที่ปกติเราเป็นคนสดใส เป็นตัวฮา ยิ้มง่าย
ปกติเราเลิกงาน 5 โมงเย็น หอบงานกลับมาทำ แต่ก่อนหน้านั้นต้องไปเรียนก่อน เรียนเลิกประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง กว่าจะกลับถึงบ้านก็ 3 ทุ่ม อาบน้ำอย่างไวก็สามทุ่มครึ่ง เริ่มทำงานที่หอบมา จนตี 1 หรือไม่ก็ตี 2 แทบทุกวัน ตอนเช้าต้องตื่น 6 โมง จนเรารู้สึกว่าเราง่วงตลอดเวลา แล้วก็รู้สึกเพลียมาก
เรารู้สึกว่าตัวเองหงุดหงิดง่าย ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากคุยกับใครๆ ไม่อยากยิ้ม ไม่อยากทักทาย อยากอยู่คนเดียว ...ที่ออฟฟิสเราจะมีโต๊ะกลาง ไว้นั่งกินขนม นั่งเมาท์กันเวลาพัก ปกติเราจะไปร่วมด้วยตลอด แต่หลัง ๆ เราเริ่มรู้สึกเบื่อ ไม่อยากไปนั่งตรงนั้น ไม่อยากไปคุยกับใคร ไม่มีใครทำอะไรเราหรือไม่ได้ไม่ชอบหน้าใคร เเต่เราไม่อยากไปคุยเอง เราอยากรีบปั่นงานให้เสร็จ ๆ จนพี่ที่ทำงานมาถามว่าเป็นอะไร เราก็บอกว่าเครียด งานยังไม่เสร็จ มีงานอื่นอีก เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร นานวันก็ยิ่งมีอาการ ไม่อยากเจอไม่อยากคุยกับผู้คนมากขึ้น บางทีเราเดินไปเห็นแต่ไกลว่ามีคนที่เราต้องทักกำลังจะเดินมา เราก็เลี่ยงไปทางอื่นก่อนที่จะถึงระยะที่ต้องทักกัน เราเบื่อ
ตอนนี้ เรามีหน้าที่ประจำคืองาน A
แต่ก็มีงาน B เข้ามา อีก 2 สัปดาห์ส่ง ซึ่งความจริงมันต้องใช้เวลาเยอะกว่านี้
แล้วก็มีงาน C ส่งพร้อมงาน B แต่ทำ 2 วันเสร็จ
มีงาน D พักไว้ก่อน เพราะอีก เดือนกว่าถึงจะส่ง แต่ก็ยังไม่รู้จะเริ่มทำตอนไหนดี
งาน E จะได้รับตอนงาน C เสร็จ แต่ก็ต้องเตรียมบางอย่างไว้ก่อน
งาน F ต้องเสร็จวันมะรืนนี้ ทั้งที่เพิ่งสั่งเมื่อวาน
เวลาเราทำงาน บางทีทำงาน A อยู่ก็คิดถึงงาน B บางที คิดงาน B อยู่ ก็วอกแวกไปคิดถึงงานอื่นที่ยังไม่เสร็จ ก็พาลคิดงาน B ไม่ออก
พอคิดไม่ออกเราก็นั่งเฉย ๆ เลย นั่งอยู่แบบนั้นเป็นชั่วโมง นั่งนิ่ง ๆ ไม่อยากทำอะไรต่อแล้ว แต่สมองคิดไปเรื่อยเปื่อย แล้วก็ร้องไห้ พอตั้งสติได้ก็เริ่มทำงานต่อ
สมาชิกท่านอื่น ที่ต้องทำงานตลอดเวลามีวิธีจัดการเวลายังไง และมีวิธีคลายเครียดยังไงบ้างคะ เรารู้สึกว่าตัวเองมั่วไปหมดตอนนี้ รู้สึกห้ามความกังวลของตัวเองไม่ได้ ไม่มีสมาธิเวลาทำงาน ไม่จดจ่ออยู่กับงานที่ทำ มันกังวลถึงงานอื่น ๆ ที่ยังค้างอยู่ทุกที คิดสักพักก็จิตตก พร่ำเพ้อกับตัวเองว่าตัวเองไม่ได้เรื่อง
เราควรจะจัดการเวลา หรือจัดการกับตัวเองยังไงดี
หากมีคำแนะนำยินดีรับฟังและนำไปทดลองปฏิบัติค่ะ
ปล.อาจจะเล่า งง ๆ หรือวกวนบ้างนะคะ มึน ๆ กันไป
มีใครต้องทำงานตลอดเวลาบ้าง มีวิธีจัดการเวลาและคลายเครียดกันยังไงคะ
เราทำงานมาได้ 2 ปีกว่าเเล้ว ปีแรกยังโอเค ปีที่ 2 เริ่มมีหน้าที่อื่นเยอะขึ้นภาระงานเยอะขึ้น ปีที่ 3 คือปีนี้ เรารู้สึกว่ามันเยอะเกินไปแล้ว จนบางทีเราไม่รู้จะจัดการยังไง ประกอบกับเราเรียนต่อภาคค่ำด้วย เลยต้องนอนดึกกว่าปกติ
เรารู้สึกว่า 3 เดือนที่ผ่านมา เรานอนดึกมากจนตาคล้ำไปหมด ใครเจอหน้าก็ทัก ว่าทำไมดูโทรมจัง ทั้งที่ปกติเราเป็นคนสดใส เป็นตัวฮา ยิ้มง่าย
ปกติเราเลิกงาน 5 โมงเย็น หอบงานกลับมาทำ แต่ก่อนหน้านั้นต้องไปเรียนก่อน เรียนเลิกประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง กว่าจะกลับถึงบ้านก็ 3 ทุ่ม อาบน้ำอย่างไวก็สามทุ่มครึ่ง เริ่มทำงานที่หอบมา จนตี 1 หรือไม่ก็ตี 2 แทบทุกวัน ตอนเช้าต้องตื่น 6 โมง จนเรารู้สึกว่าเราง่วงตลอดเวลา แล้วก็รู้สึกเพลียมาก
เรารู้สึกว่าตัวเองหงุดหงิดง่าย ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากคุยกับใครๆ ไม่อยากยิ้ม ไม่อยากทักทาย อยากอยู่คนเดียว ...ที่ออฟฟิสเราจะมีโต๊ะกลาง ไว้นั่งกินขนม นั่งเมาท์กันเวลาพัก ปกติเราจะไปร่วมด้วยตลอด แต่หลัง ๆ เราเริ่มรู้สึกเบื่อ ไม่อยากไปนั่งตรงนั้น ไม่อยากไปคุยกับใคร ไม่มีใครทำอะไรเราหรือไม่ได้ไม่ชอบหน้าใคร เเต่เราไม่อยากไปคุยเอง เราอยากรีบปั่นงานให้เสร็จ ๆ จนพี่ที่ทำงานมาถามว่าเป็นอะไร เราก็บอกว่าเครียด งานยังไม่เสร็จ มีงานอื่นอีก เขาก็ไม่ได้ว่าอะไร นานวันก็ยิ่งมีอาการ ไม่อยากเจอไม่อยากคุยกับผู้คนมากขึ้น บางทีเราเดินไปเห็นแต่ไกลว่ามีคนที่เราต้องทักกำลังจะเดินมา เราก็เลี่ยงไปทางอื่นก่อนที่จะถึงระยะที่ต้องทักกัน เราเบื่อ
ตอนนี้ เรามีหน้าที่ประจำคืองาน A
แต่ก็มีงาน B เข้ามา อีก 2 สัปดาห์ส่ง ซึ่งความจริงมันต้องใช้เวลาเยอะกว่านี้
แล้วก็มีงาน C ส่งพร้อมงาน B แต่ทำ 2 วันเสร็จ
มีงาน D พักไว้ก่อน เพราะอีก เดือนกว่าถึงจะส่ง แต่ก็ยังไม่รู้จะเริ่มทำตอนไหนดี
งาน E จะได้รับตอนงาน C เสร็จ แต่ก็ต้องเตรียมบางอย่างไว้ก่อน
งาน F ต้องเสร็จวันมะรืนนี้ ทั้งที่เพิ่งสั่งเมื่อวาน
เวลาเราทำงาน บางทีทำงาน A อยู่ก็คิดถึงงาน B บางที คิดงาน B อยู่ ก็วอกแวกไปคิดถึงงานอื่นที่ยังไม่เสร็จ ก็พาลคิดงาน B ไม่ออก
พอคิดไม่ออกเราก็นั่งเฉย ๆ เลย นั่งอยู่แบบนั้นเป็นชั่วโมง นั่งนิ่ง ๆ ไม่อยากทำอะไรต่อแล้ว แต่สมองคิดไปเรื่อยเปื่อย แล้วก็ร้องไห้ พอตั้งสติได้ก็เริ่มทำงานต่อ
สมาชิกท่านอื่น ที่ต้องทำงานตลอดเวลามีวิธีจัดการเวลายังไง และมีวิธีคลายเครียดยังไงบ้างคะ เรารู้สึกว่าตัวเองมั่วไปหมดตอนนี้ รู้สึกห้ามความกังวลของตัวเองไม่ได้ ไม่มีสมาธิเวลาทำงาน ไม่จดจ่ออยู่กับงานที่ทำ มันกังวลถึงงานอื่น ๆ ที่ยังค้างอยู่ทุกที คิดสักพักก็จิตตก พร่ำเพ้อกับตัวเองว่าตัวเองไม่ได้เรื่อง
เราควรจะจัดการเวลา หรือจัดการกับตัวเองยังไงดี
หากมีคำแนะนำยินดีรับฟังและนำไปทดลองปฏิบัติค่ะ
ปล.อาจจะเล่า งง ๆ หรือวกวนบ้างนะคะ มึน ๆ กันไป