คือเรื่องมีอยู่ว่า....
หมาของ จขกท มันแก่มากแล้ว.... มันต่บอด .. มันไม่แข็งแรง... มันผอมซูบ ... แต่มาวันหนึ่งมาหายไปจากบ้านของ จขกท
บอกตามตรง... สงสารมัน มันจะใช้ชีวิตยังไง ตอนนี้ไม่มีวี่แววที่จะเจอมันเลย.. มันติดแม่ (แม่ของผม) ตอนนี้คำที่ว่า มันจะใช้ชีวิตอยู่ยังไงยังวนอยู่ในหัวผมไปหมด.. ที่ผมมาเล่าไม่ใช่อะไร คือผมไม่อยากให้ทุกคนมาต้องเสียใจแบบผม ไม่ว่าจะเป็น สัตว์หรือคน เรามีเวลาเท่าไหร่เราต้องรักมันมากที่สุด เพราะเราไม่อาจรู้ได้เลยว่าเราจะต้องจากกันแบบนี้เมื่อไหร่ .. ฮือออ
สละเวลามาอ่าน| ใครเคยใช้ชีวิตแบบมืดมนมากครับ
หมาของ จขกท มันแก่มากแล้ว.... มันต่บอด .. มันไม่แข็งแรง... มันผอมซูบ ... แต่มาวันหนึ่งมาหายไปจากบ้านของ จขกท
บอกตามตรง... สงสารมัน มันจะใช้ชีวิตยังไง ตอนนี้ไม่มีวี่แววที่จะเจอมันเลย.. มันติดแม่ (แม่ของผม) ตอนนี้คำที่ว่า มันจะใช้ชีวิตอยู่ยังไงยังวนอยู่ในหัวผมไปหมด.. ที่ผมมาเล่าไม่ใช่อะไร คือผมไม่อยากให้ทุกคนมาต้องเสียใจแบบผม ไม่ว่าจะเป็น สัตว์หรือคน เรามีเวลาเท่าไหร่เราต้องรักมันมากที่สุด เพราะเราไม่อาจรู้ได้เลยว่าเราจะต้องจากกันแบบนี้เมื่อไหร่ .. ฮือออ