สวัสดีค่ะ
ขอบคุณเพื่อนๆชาวพันทิปที่เค้ามาตอบและให้กำลังใจเราในกระทู้เก่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://pantip.com/topic/35430783
ซึ่งเราเหนื่อยมากแล้วจริงๆค่ะ เราคบกับแฟนตั้งแต่มอ4 เราคอยช่วยเค้าทุกอย่าง การบ้าน ส่งงาน ติวสอบ เค้าเป็นผชที่ไม่ค่อยขยัน ติดเล่น ติดเพื่อน เค้าบ่นกับเราตลอดเลยว่าไม่อยากเรียนแล้ว แต่เราสงสารครอบครัวเค้าค่ะ เราเหมือนเป็นความหวังของแม่และญาติๆเค้าเลย ที่จะช่วยให้ชีวิตเค้าดีขึ้น เราช่วยผลักดันเค้าจนเค้าเรียนจบมอ6 กว่าจะจบได้เรานี่ก็เหนื่อยมากค่ะ บางทีก็ทำรายงาน ทำการบ้านให้เค้าบ้างเพราะอยากให้เค้ามีคะแนนดีๆ ซึ่งเค้าไม่สนใจเรื่องการบ้านงานอะไรเลย หลังจากจบมอ6 เราเรียนกันคนละมหาลัย เขามีคนอื่นและทิ้งเราไป เราเศร้าไปสักพักใหญ่ๆเลย และใช้ชีวิตต่อไปเรื่อยๆ สุดท้ายเค้ากลับมาง้อเราตอนปี1เทอม2 เค้าเหมือนจะเรียนไม่ไหว ติดโปร เค้าบ่นกับเราเหมือนเดิม ไม่อยากเรียนต่อแล้ว บ่นแบบนี้แทบทุกวันค่ะ เราก็คอยเป็นกำลังใจให้เค้า บอกให้เค้าสู้ให้ลองดูใหม่ เรากลับไปคบกับเค้านะคะ ทั้งที่รู้ว่ากลับไปก็มีแต่เหนื่อย แต่ทำเพราะเต็มใจค่ะ เป็นห่วงเค้า อยากให้เค้าเรียนจบและมีชีวิตให้ดีๆ จบปี1เค้าโดนไทร์ ครอบครัวเค้าเสียใจ แต่เหมือนเค้าจะรู้ตัวเอง ตัดสินใจสมัครเรียนใหม่อีกรอบ เริ่มเรียนปี1ใหม่หมดเลย เค้าบอกจะตั้งใจเรียนให้มากขึ้น เราได้ยินก็ดีใจมาก แม่ของเค้าให้เรามาอยู่คอนโดด้วยกัน เพื่อให้เราช่วยดูแลเค้า เรายอมเหนื่อยขับรถไปกลับมหาลัย เพราะอยากให้เค้าเรียนจบและเป็นห่วงเพราะเค้าไม่ค่อยตื่นไปเรียน พอมาอยู่คอนโดด้วยกัน กลับห้องดึกทุกคืนเพราะติดเพื่อนจะไปนั่งเล่นห้องเพื่อนก่อน ก่อนหน้าที่เรามาอยู่ด้วยเค้าอยู่กับเพื่อน4-5คน เราก็โอเคเพราะไม่อยากตั้งกฎกับเค้ามาก กลัวเค้าจะรำคาน เค้าไม่เคยช่วยเหลืองานบ้านเลย เราทำคนเดียวหมด กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างห้องน้ำ ซักผ้า ล้างจาน เพราะเค้ากลับดึก เราเคยคิดนะคะว่าอยากแต่งงานกับเค้าเพราะคบกันมานานตั้งแต่มอ4 ตอนคบกับแรกๆเค้าดีมากนะ แทบจะไม่เหมือนตอนนี้เลย ไม่สนใจ ไม่เคยโทหา หลายคร้งที่เรารู้สึกเหนื่อยและอยากเลิก เราสงสารแม่เค้า ถ้าเค้าเรียนไม่จบจริงๆแม่และครอบครัวคงเสียใจ เราบอกกับตัวเองตลอดเลยว่าอีกแค่4ปีเค้าก็เรียนจบแล้ว เราอาจจะเห็นแก่ตัวมากที่จะทิ้งเค้าไปแต่เราไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ เราเหนื่อย เพื่อนๆเราหลายคนไม่โอเคกับแฟนเราเลยค่ะ เพื่อนสงสารเราและบอกให้เรารักตัวเองให้มากๆ พ่อของเราก็บอกแบบนี้ เราอยากให้เค้ามีความรับผิดชอบมากกว่านี้ ตื่นไปเรียนเองได้ ตั้งใจเรียนเราก็คงหมดห่วงไปเลย
ลองเข้าไปอ่านกระทู้เก่าเราได้นะคะ เค้าไม่เคยนึกถึงจิตใจเรามั้งเลย เรายอมเหนื่อยเพื่อเค้าแต่เค้าไม่เคยคิดจะทำตัวให้ดีขึ้น เราไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนอะไรจากเค้าเลยนะ ขอแค่ให้มีความรับผิดชอบรักตัวเองและแม่ให้มากๆเพรราะเค้าติดบุหรี่หนักมาก
ขอบคุณนะคะที่อ่านเรื่องของเราจนจบ เราไม่รู้จะทำยังไงให้ค่ะ เราจะคบกับเค้าจนถึงแค่เค้าเรียนจบจริงๆค่ะ เหนื่อยมามากแล้ว
จะคบกับแฟนจนถึงแค่แฟนเรียนจบมหาลัย
ขอบคุณเพื่อนๆชาวพันทิปที่เค้ามาตอบและให้กำลังใจเราในกระทู้เก่า [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ซึ่งเราเหนื่อยมากแล้วจริงๆค่ะ เราคบกับแฟนตั้งแต่มอ4 เราคอยช่วยเค้าทุกอย่าง การบ้าน ส่งงาน ติวสอบ เค้าเป็นผชที่ไม่ค่อยขยัน ติดเล่น ติดเพื่อน เค้าบ่นกับเราตลอดเลยว่าไม่อยากเรียนแล้ว แต่เราสงสารครอบครัวเค้าค่ะ เราเหมือนเป็นความหวังของแม่และญาติๆเค้าเลย ที่จะช่วยให้ชีวิตเค้าดีขึ้น เราช่วยผลักดันเค้าจนเค้าเรียนจบมอ6 กว่าจะจบได้เรานี่ก็เหนื่อยมากค่ะ บางทีก็ทำรายงาน ทำการบ้านให้เค้าบ้างเพราะอยากให้เค้ามีคะแนนดีๆ ซึ่งเค้าไม่สนใจเรื่องการบ้านงานอะไรเลย หลังจากจบมอ6 เราเรียนกันคนละมหาลัย เขามีคนอื่นและทิ้งเราไป เราเศร้าไปสักพักใหญ่ๆเลย และใช้ชีวิตต่อไปเรื่อยๆ สุดท้ายเค้ากลับมาง้อเราตอนปี1เทอม2 เค้าเหมือนจะเรียนไม่ไหว ติดโปร เค้าบ่นกับเราเหมือนเดิม ไม่อยากเรียนต่อแล้ว บ่นแบบนี้แทบทุกวันค่ะ เราก็คอยเป็นกำลังใจให้เค้า บอกให้เค้าสู้ให้ลองดูใหม่ เรากลับไปคบกับเค้านะคะ ทั้งที่รู้ว่ากลับไปก็มีแต่เหนื่อย แต่ทำเพราะเต็มใจค่ะ เป็นห่วงเค้า อยากให้เค้าเรียนจบและมีชีวิตให้ดีๆ จบปี1เค้าโดนไทร์ ครอบครัวเค้าเสียใจ แต่เหมือนเค้าจะรู้ตัวเอง ตัดสินใจสมัครเรียนใหม่อีกรอบ เริ่มเรียนปี1ใหม่หมดเลย เค้าบอกจะตั้งใจเรียนให้มากขึ้น เราได้ยินก็ดีใจมาก แม่ของเค้าให้เรามาอยู่คอนโดด้วยกัน เพื่อให้เราช่วยดูแลเค้า เรายอมเหนื่อยขับรถไปกลับมหาลัย เพราะอยากให้เค้าเรียนจบและเป็นห่วงเพราะเค้าไม่ค่อยตื่นไปเรียน พอมาอยู่คอนโดด้วยกัน กลับห้องดึกทุกคืนเพราะติดเพื่อนจะไปนั่งเล่นห้องเพื่อนก่อน ก่อนหน้าที่เรามาอยู่ด้วยเค้าอยู่กับเพื่อน4-5คน เราก็โอเคเพราะไม่อยากตั้งกฎกับเค้ามาก กลัวเค้าจะรำคาน เค้าไม่เคยช่วยเหลืองานบ้านเลย เราทำคนเดียวหมด กวาดบ้าน ถูบ้าน ล้างห้องน้ำ ซักผ้า ล้างจาน เพราะเค้ากลับดึก เราเคยคิดนะคะว่าอยากแต่งงานกับเค้าเพราะคบกันมานานตั้งแต่มอ4 ตอนคบกับแรกๆเค้าดีมากนะ แทบจะไม่เหมือนตอนนี้เลย ไม่สนใจ ไม่เคยโทหา หลายคร้งที่เรารู้สึกเหนื่อยและอยากเลิก เราสงสารแม่เค้า ถ้าเค้าเรียนไม่จบจริงๆแม่และครอบครัวคงเสียใจ เราบอกกับตัวเองตลอดเลยว่าอีกแค่4ปีเค้าก็เรียนจบแล้ว เราอาจจะเห็นแก่ตัวมากที่จะทิ้งเค้าไปแต่เราไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ เราเหนื่อย เพื่อนๆเราหลายคนไม่โอเคกับแฟนเราเลยค่ะ เพื่อนสงสารเราและบอกให้เรารักตัวเองให้มากๆ พ่อของเราก็บอกแบบนี้ เราอยากให้เค้ามีความรับผิดชอบมากกว่านี้ ตื่นไปเรียนเองได้ ตั้งใจเรียนเราก็คงหมดห่วงไปเลย
ลองเข้าไปอ่านกระทู้เก่าเราได้นะคะ เค้าไม่เคยนึกถึงจิตใจเรามั้งเลย เรายอมเหนื่อยเพื่อเค้าแต่เค้าไม่เคยคิดจะทำตัวให้ดีขึ้น เราไม่ได้หวังสิ่งตอบแทนอะไรจากเค้าเลยนะ ขอแค่ให้มีความรับผิดชอบรักตัวเองและแม่ให้มากๆเพรราะเค้าติดบุหรี่หนักมาก
ขอบคุณนะคะที่อ่านเรื่องของเราจนจบ เราไม่รู้จะทำยังไงให้ค่ะ เราจะคบกับเค้าจนถึงแค่เค้าเรียนจบจริงๆค่ะ เหนื่อยมามากแล้ว