กำลังปล่อยให้คนที่คุณสมบัติเพียบพร้อมในทุกๆด้าน จากไป

ผมได้รู้จักกับน้องผู้หญิงคนหนึ่งครับ
เธอเป็นคนเก่ง สติปัญญา หน้าที่การงาน ฐานะ เหนือกว่าผมในทุกๆด้าน
เรามีงานอดิเรกคล้ายๆกัน การเมืองเหมือนกัน เป็นทาสแมวเหมือนกัน
lifestyle เราแทบจะเหมือนกันทุกอย่าง เราคุยกันถูกคอ
เธอเป็นผู้หญิงง่ายๆ อะไรก็ได้ อยู่ง่าย กินง่าย
ทุกๆครั้ง ที่ผมมีเรื่องไม่สบายใจ เธอจะสามารถรับรู้ได้ แถมรู้ได้คร่าวๆด้วยว่ามันคือเรื่องอะไร ราวกับอ่านใจผมได้
ที่สำคัญที่สุดคือ เธอรักผมมาก
เธอทุ่มเทและทำอะไรๆให้ผมมากมาย
เธอจะคอยดูแล คอยห่วงใย คิดถึง และห่วงหากันไม่เคยขาด
เธอดี ดีกับผมมาก ในชีวิตนี้นอกจากแม่ของผมแล้ว ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่จะดีกับผมได้เท่าเธอแล้ว

ปัญหาสำคัญของผมคือ
ทั้งๆที่ผมแทบไม่มีอะไรดีเลย
ทั้งๆที่เธอทั้งเพียบพร้อมและแสนดีกับผมขนาดนี้
ทำไมผมถึงไม่รักเธอ?

มันเหมือนเวลายิ่งผ่านไป
เธอก็ยิ่งรักผมมากขึ้น
และมันก็ทำให้ผมยิ่งรู้สึกอึดอัดมากขึ้น

จนในที่สุด วันนี้ก็มาถึง วันที่เธอยอมแพ้ และตัดสินใจเดินจากไป
ผมรับรู้ได้ว่า เธอเศร้าและเสียใจมากขนาดไหน

ผมค่อนข้างมั่นใจเลยว่า ในชีวิตที่เหลืออยู่ของผม ผมคงจะหาใครที่มีคุณสมบัติเพียบพร้อมและรักผมขนาดนี้ไม่ได้อีกแล้ว
แต่ถ้าผมยังเห็นแก่ตัวฉุดรั้งเธอไว้ ผมก็ไม่แน่ใจเลยว่า ผมจะรักเธอรึเปล่า
กับคนที่ใช่ แต่ไม่ได้รัก
ถ้าเป็นคุณ จะเลือกทางไหนครับ สับสนจริงๆ

บังคับอะไรก็บังคับได้ แต่บังคับใจตัวเองนี่ยากจริงๆครับ