การเดินทางครั้งนี้เป็นการเดินทางตามที่พันทิพ
มีผู้ร่วมเดินทางทั้งหมด5 คนคือ เรา พี่หยก โกส ด้าย และแพร
ซึ่งทุกคนนั้นมีความต้องการที่จะขึ้นดอยไปสูดบรรยากาศ สัมผัสอากาศอันหนาวเหน็บ เป็นอย่างมาก
เลยตกลงชักชวนกันไป
การเดินทางครั้งนี้เดินทางโดย รถ toyota yaris
การเดินทางไปดอยกาดผี...
เวลา 13:00 ได้ออกเดินทางจากจุดเริ่มต้น (การเดินทางครั้งนี้ไปทางแม่สรวย)
ออกเดินทางด้วยความ ครึกครื้น ครื้นเครง และฮึกเหิม
...ใจทุกคน ไปอยู่ที่ ปลายดอยเรียบร้อยแล้ว ณ ตอนนั้น...
เราก็เดินทางตาม GPS มาเรื่อยๆ ชิวๆ เล่นกีตาร์กัน ร้องเพลงกันมาบนรถ
แต่ทว่า!!! GPS ก็เชื่อไม่ได้เสมอไป... แต่ยังโชคดีที่มี ป้ายบอกทางตลอด
ทางก็ชันขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ แวะซื้อของตามทางเพราะคิดว่าเด่วขึ้นไปจะไม่มีอะไรกิน
มีคำพูดหนึ่งที่คุยกันเล่นๆว่า
"ไม่ใช่ขึ้นไปแล้วมีเซเว่นนะ"
...
ด้วยความปากศักดิ์สิทธิ์ของพี่หยก
เราก็เจอป้ายข้างทางป้ายหนึ่ง
มีเลข7 อยู่กลางป้าย
เซเว่น นั่นเอง แต่ก็ไม่ได้แวะนะ 5555 เพราะซื้อมาตลอดทาง
(ภาพนี้ถ่ายตอนขาลงเพราะตอนขาขึ้นไม่ได้ถ่ายไว้)
และแล้วทางก็เริ่มเป็นลูกรัง และเป็นโคลนมากขึ้น
และเมื่อทางซีเมนต์สิ้นสุดลง
เหตุการณ์ตื่นเต้นก็เกิดขึ้น!!!!!
ล้อฟรีครับคุณผู้ชม เอาแล้วๆ เอาแล้วๆ
ใจนี่ตกไปตาตุ่ม ปัดติโทะ ทำไงดี
ทุกคนตัดสินใจลงจากรถ เหลือด้าย เพียงคนเดียวที่อยู่ในรถเพราะเป็นคนขับ ที่เหลือ ลงไปให้กำลังใจ
รอบแรกคือ โกสกับ พี่หยก เป็นคนเข็นท้าย
แต่ก็ไม่สำเร็จ
รอบสองคือ ถอยหลังแล้วขึ้นมาใหม่ แต่ถอยนิดเดียวนะ แต่แล้วก็ไม่สำเร็จ
ระหว่างนั้นได้มีเด็กขับรถผ่านด้วยความปากไวเลยถามไปว่า อีกไกลไหม ดอยกาดผี...น้องบอกไม่ไกล เราก็โอเคร... แล้วถามอีกว่านี่เนินที่สูงที่สุดแล้วใช่ไหม ไอเราคิดในใจมันน่าจะตอบว่าสูงสุดแล้ว แต่มันตอบมาว่า ไม่ครับ!!! ตรงนั่นไม่ชัน แล้วหันมาพูดตอกย้ำจนสุดทางว่า
นู้น!!! นู้น!!! นู้น!!!! ตรงนู้น!!!!
เอาหล่ะบ่ะเห้ยยยย
แต่ก็ได้มีการเปลี่ยนคนขับ ให้โกส เปนคนขับ โกสได้ถอยยยลงไปจนจะสุด แล้วชาร์ตพลังแรงส่ง ขึ้นมา....
ลุ้น
ลุ้น
ลุ้น
วื้ดดดดดดดดดดดด
และแล้วก็ขึ้นได้สำเร็จ เราก็ขึ้นรถกันสิครับ
ขับมาสักแปบบบบ
ก็มาถึงจุดที่เขาบอกว่า 1 กิโลเมตร สุดท้ายที่เขาว่า ทรหด สุดๆ
เงยหน้าขึ้นไปมองทาง...เห้ยยยยยย คือแบบชันกว่าเมื่อกี๊อีก
จอดรถเลยครับ...จอดเดินสำรวจทาง
สำรวจแล้ว ไปไม่ได้แน่ๆ
ขนของลงจากรถเลยครับผม เดินแน่ๆ เดินแน่ๆ
แต่ระหว่างนั้นก็มีเสียงที่คุ้นหู นั่นก็คือเสียงรถ ดังมาจากข้างบน...
แม่เจ้ารถกระบะ เขาลงมา!!!พร้อมกับคนกลุ่มหนึ่ง
ก็เลยถามว่าไปไกลไหมคะ...
เขาไม่ได้ตอบว่าใกล้หรือไกล แต่เขาตอบว่า
ไปด้วยกันเขาต้องขึ้นข้างบน
เข้!!!!! คนไทย มีน้ำใจ
ขนของขึ้นรถสิครับ ไม่รอช้า
ระหว่างที่นั่งรถขึ้นมานั้น....บอกได้เลยว่า ถ้าเอารถมาขึ้นไม่ได้แน่นอน
และแล้ว!!!! เราก็มาถึง ดอยกาดผี!!!!!!! เวลา 17:18น.
(หมอกหนามาก)
ตอนเย็นขนาดนี้ตอนเช้าวิวจะดีขนาดไหน
ครั้งแรกกับ ดอยกาดผี จ.เชียงราย
มีผู้ร่วมเดินทางทั้งหมด5 คนคือ เรา พี่หยก โกส ด้าย และแพร
ซึ่งทุกคนนั้นมีความต้องการที่จะขึ้นดอยไปสูดบรรยากาศ สัมผัสอากาศอันหนาวเหน็บ เป็นอย่างมาก
เลยตกลงชักชวนกันไป
การเดินทางครั้งนี้เดินทางโดย รถ toyota yaris
การเดินทางไปดอยกาดผี...
เวลา 13:00 ได้ออกเดินทางจากจุดเริ่มต้น (การเดินทางครั้งนี้ไปทางแม่สรวย)
ออกเดินทางด้วยความ ครึกครื้น ครื้นเครง และฮึกเหิม
...ใจทุกคน ไปอยู่ที่ ปลายดอยเรียบร้อยแล้ว ณ ตอนนั้น...
เราก็เดินทางตาม GPS มาเรื่อยๆ ชิวๆ เล่นกีตาร์กัน ร้องเพลงกันมาบนรถ
แต่ทว่า!!! GPS ก็เชื่อไม่ได้เสมอไป... แต่ยังโชคดีที่มี ป้ายบอกทางตลอด
ทางก็ชันขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ แวะซื้อของตามทางเพราะคิดว่าเด่วขึ้นไปจะไม่มีอะไรกิน
มีคำพูดหนึ่งที่คุยกันเล่นๆว่า
"ไม่ใช่ขึ้นไปแล้วมีเซเว่นนะ"
...
ด้วยความปากศักดิ์สิทธิ์ของพี่หยก
เราก็เจอป้ายข้างทางป้ายหนึ่ง
มีเลข7 อยู่กลางป้าย
เซเว่น นั่นเอง แต่ก็ไม่ได้แวะนะ 5555 เพราะซื้อมาตลอดทาง
(ภาพนี้ถ่ายตอนขาลงเพราะตอนขาขึ้นไม่ได้ถ่ายไว้)
และแล้วทางก็เริ่มเป็นลูกรัง และเป็นโคลนมากขึ้น
และเมื่อทางซีเมนต์สิ้นสุดลง
เหตุการณ์ตื่นเต้นก็เกิดขึ้น!!!!!
ล้อฟรีครับคุณผู้ชม เอาแล้วๆ เอาแล้วๆ
ใจนี่ตกไปตาตุ่ม ปัดติโทะ ทำไงดี
ทุกคนตัดสินใจลงจากรถ เหลือด้าย เพียงคนเดียวที่อยู่ในรถเพราะเป็นคนขับ ที่เหลือ ลงไปให้กำลังใจ
รอบแรกคือ โกสกับ พี่หยก เป็นคนเข็นท้าย
แต่ก็ไม่สำเร็จ
รอบสองคือ ถอยหลังแล้วขึ้นมาใหม่ แต่ถอยนิดเดียวนะ แต่แล้วก็ไม่สำเร็จ
ระหว่างนั้นได้มีเด็กขับรถผ่านด้วยความปากไวเลยถามไปว่า อีกไกลไหม ดอยกาดผี...น้องบอกไม่ไกล เราก็โอเคร... แล้วถามอีกว่านี่เนินที่สูงที่สุดแล้วใช่ไหม ไอเราคิดในใจมันน่าจะตอบว่าสูงสุดแล้ว แต่มันตอบมาว่า ไม่ครับ!!! ตรงนั่นไม่ชัน แล้วหันมาพูดตอกย้ำจนสุดทางว่า
นู้น!!! นู้น!!! นู้น!!!! ตรงนู้น!!!!
เอาหล่ะบ่ะเห้ยยยย
แต่ก็ได้มีการเปลี่ยนคนขับ ให้โกส เปนคนขับ โกสได้ถอยยยลงไปจนจะสุด แล้วชาร์ตพลังแรงส่ง ขึ้นมา....
ลุ้น
ลุ้น
ลุ้น
วื้ดดดดดดดดดดดด
และแล้วก็ขึ้นได้สำเร็จ เราก็ขึ้นรถกันสิครับ
ขับมาสักแปบบบบ
ก็มาถึงจุดที่เขาบอกว่า 1 กิโลเมตร สุดท้ายที่เขาว่า ทรหด สุดๆ
เงยหน้าขึ้นไปมองทาง...เห้ยยยยยย คือแบบชันกว่าเมื่อกี๊อีก
จอดรถเลยครับ...จอดเดินสำรวจทาง
สำรวจแล้ว ไปไม่ได้แน่ๆ
ขนของลงจากรถเลยครับผม เดินแน่ๆ เดินแน่ๆ
แต่ระหว่างนั้นก็มีเสียงที่คุ้นหู นั่นก็คือเสียงรถ ดังมาจากข้างบน...
แม่เจ้ารถกระบะ เขาลงมา!!!พร้อมกับคนกลุ่มหนึ่ง
ก็เลยถามว่าไปไกลไหมคะ...
เขาไม่ได้ตอบว่าใกล้หรือไกล แต่เขาตอบว่า
ไปด้วยกันเขาต้องขึ้นข้างบน
เข้!!!!! คนไทย มีน้ำใจ
ขนของขึ้นรถสิครับ ไม่รอช้า
ระหว่างที่นั่งรถขึ้นมานั้น....บอกได้เลยว่า ถ้าเอารถมาขึ้นไม่ได้แน่นอน
และแล้ว!!!! เราก็มาถึง ดอยกาดผี!!!!!!! เวลา 17:18น.
(หมอกหนามาก)
ตอนเย็นขนาดนี้ตอนเช้าวิวจะดีขนาดไหน