มีแฟนเปนทหารยุ3จังหวัดชายแดน เราเรียนยุกรุงเทพฯเรามีเวลาคุยกันน้อย ตอนนี้เริ่มกลัวคำว่ารักแท้แะระยะทาง 😢😢

คบกะแฟนได้เกือบ8เดือนละค่ะ ตกลงคบกันตอนที่เค้าไปฝึกทหารและเราก้อขึ้นมากรุงเทพพอดี เค้าฝึกทหารยุ3เดือนค่ะ แรกๆก้อเฉยๆยังไม่คิดไรมาก แต่พอเรายุในมหาลัยเจอเรื่องให้คิดเยอะแยะ ไหนจะเรื่องเพื่อน เรื่องเรียน ทุกๆคนก้ออยากมีที่ระบาย ปลอบใจแต่เราไม่มี จะคุยกะพ่อแม่ก้อกลัวท่านเปนห่วง อยากมีคนคอยปลอบตอนเจอปันหา งอแงใส่แฟนก้อไม่ได้เพราะเค้าฝึกทางค่ายมีการบังคับห้ามใช่มือถือ ตอนนั่นเราเหงามาก ร้องไห้เกือบทุกคืน ท้อมาก จนเค้าฝึกเสดก้อกลับบ้านไปหาเค้าได้แค่3วันเค้าก้อลงไปประจำการที่ นราฯ เราใช้วิธีคุยกันทางไลน์บ้าง เฟสบ้าง วันนึงได้คุยแค่ไม่กี่นาที บางวันก้อไม่ได้คุยเพราะเราก้อต้องเรียนเลยว่างไม่พร้อมกันยิ่งทำให้ห่างกันไปบ้างบางช่วงดีหน่อยได้คุยโทรศัพท์ แต่มันก้อไม่ได้คุยนานเปนชั่วโมง พอตัวเรามีคนพยายามมาจีบตัวเราแรกๆเฉยๆแต่หลังๆเริ่มเล่นด้วย เพราะเหงา เลยกลัวใจตัวเอง คัยพอจะแนะนำไรดีได้บ้างค้ะ ที่จะไม่ทำให้คำว่ารักแท้แพ้ระยะทางเกิดขึ้น ขอบคุนค่ะ🙇🙇