มีพี่ชายชอบใช้กำลังเวลาไม่พอใจทำยังไงดีคะ

พี่ชายเราไม่ค่อยเข้าใจเราน่ะค่ะ ชอบพูดว่าเราว่านิสัยเป็นแบบนั้นเป็นแบบนี้ ไม่มีใครทนเราได้ทั้งที่เราไม่เคยทะเลาะกับใครเลยในชีวิตเราพูดกับคนอื่นสุภาพมากไม่เคยว่าใครแต่พี่เราชอบพูดเหมือนกับว่ารู้นิสัยเราดีคิดว่าเราด่าคนอื่นไปทั่ว ไปพูดให้คนแถวบ้านกลัวเราว่าเราเป็นคนอารมณ์ร้ายอย่าไปยุ่งทั้งที่เราก็อยู่ของเราเฉยๆไม่เคยว่าใครจะมีว่าและทะเลาะกับพี่ชายเราคนเดียวเพราะพออยู่ด้วยกันมันต้องมีเรื่องในชีวิตประจำวันที่ต้องปรับความเข้าใจกันบ้างเวลาเราพูดอะไรออกมาก็มักจะรำคาญหรือพาลว่าเราว่าไปด่าว่าเค้าทั้งที่เราไม่ได้คิดอะไรเลย แต่ทุกครั้งที่พูดก็จะทะเลาะกันพอไม่พอใจก็ตบและเตะเราแรงมากแบบปั๊กๆเลยน่ะค่ะ เราเป็นผู้หญิงจะสู้อะไรได้  ก็ร้องไห้  แล้วก็โกรธแต่พอเวลาผ่านไปเราก็ไม่คิดอะไรก็ดีกัน  พอดีกันแล้วทะเลาะกันอีกก็ทำร้ายร่างกายเราอีกค่ะ  บอกแม่แม่ก็ไม่สนใจค่ะเพราะแม่ก็เข้าข้างพี่ชายค่ะเพราะพี่ชายไม่เคยเถียงแม่เลยเงียบๆดูสุภาพ  และมองว่าเราอยากไปว่าพี่ชายเองน่ะค่ะ  ซึ่งแม่ก็จะว่าไปเราตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยเห็นแม่เราตีพี่ชายเลยค่ะ ตีเราคนเดียว จะใช้งานอะไรก็เรียกใช้แต่เราและบอกว่าเป็นผู้หญิง พี่เป็นผู้ชายไม่ต้องทำ คนที่อยู่ข้างๆแม่ก็มีแต่เราค่ะ พี่ชายเราไม่ค่อยสนใจแม่เท่าไรค่ะแต่ถ้าแม่ป่วยแบบต้องเข้าร.พ.ถึงจะมาดูแลบ้างค่ะ  ถ้าเราทำอะไรให้แม่ไปก็เสมอตัวค่ะ แต่ถ้าเราบอกเดี๋ยวตอนนี้กำลัง...อยู่หรือไม่พอใจอะไรก็ด่าว่าเราดังไป3บ้าน8บ้านเลยค่ะแล้วก็ว่าเราว่าไม่เคยช่วยทำอะไรเลยใช้อะไรก็ไม่ทำ ประมาณนั้นน่ะค่ะ แต่เราพยายามไม่คิดอะไรกับแม่นะคะแต่จริงๆแล้วเรารู้สึกว่าแม่รักพี่ชายมากกว่าเราน่ะค่ะ ขนาดแม่ขาเจ็บยังซักผ้าให้พี่ชายเลยค่ะ พี่ชายไม่ต้องทำอะไรเลย นึกแล้วน้อยใจค่ะ

มาเข้าเรื่องพี่ชายดีกว่า คือจริงๆเราก็มีพูดกับพี่แบบขึ้นเสียงนะคะแต่เราคิดว่ามันก็ไม่น่าถึงขั้นต้องลงไม้ลงมือน่ะค่ะ แล้วเราก็ไม่ได้แสดงอารมณ์ฉุนเฉียวอะไร แล้วบางทีเราก็ถามแบบเสียงเรียบๆเฉยๆ2ประโยคสั้นๆพี่ชายก็ว่าเราด่าเค้าแล้วค่ะ คือไม่มีคำหยาบนะคะที่เราพูด มีแค่กูแค่นั้นค่ะ เพราะเราเองก็ไม่ชอบคำหยาบค่ะ บางทีก็เรียกชื่อเฉยๆค่ะแต่พูดกันได้ไม่กี่คำแบบยังไม่ถึงนาทีเลยค่ะ 2 ประโยคเองค่ะก็บอกรำคาญและพาลมาเตะเราค่ะ  ล่าสุดก็ชี้หน้าใส่เราค่ะว่าถ้ามาพูดอะไรให้รำคาญอีกจะตบเตะเรายิ่งกว่าที่เคยทำมาอีกค่ะ

คือ อยู่บ้านเดียวกันบางทีก็มีเรื่องต้องคุยบ้างน่ะค่ะ อย่างล่าสุดเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก เราแค่สงสัยว่าใครเอาแก้วน้ำเราไปกินทุกวัน ย้ายแก้วมาหลายใบเปลี่ยนที่วางก็แล้ว คือมันต้องถามน่ะค่ะเพราะถ้าเป็นพี่ชายเรากินเรากลัวติดโรคน่ะค่ะเพราะพี่ชายเราชอบพาลูกน้องไปกินด้วยกันแบบลูกน้องแต่ละคนก็เป็นใครไม่รู้ประวัติมีโรคประจำตัวหรือเปล่าก็ไม่รู้และแต่งตัวไม่สะอาดคือใส่เสื้อผ้าซ้ำๆกันดำๆดูสกปรกน่ะค่ะแต่พี่ชายเราไม่สนใจไปกินแก้วน้ำหรือกระติกเดียวกับลูกน้องประมาณนั้นน่ะค่ะ เราเลยจำเป็นต้องถามน่ะค่ะ เพราะพี่ชายเรากินแก้วน้ำที่บ้านมั่วมาก ย้ายไปแก้วไหนก็ไม่ปลอดภัยค่ะ ตามไปกินหมด คือ พอเราไปถามก็ไม่พอใจเราเราโดนเตะน่ะค่ะ  มันเรื่องเล็กน้อยมากอะเราเปลี่ยนอารมณ์แทบไม่ทันเพราะเพิ่งจะยังอารมณ์ดีอยู่เลย  

เราควรทำยังไงดีคะ ใครมีคนในครอบครัวเป็นแบบเราบ้างทำยังไงคะ