สวัสดีครับ วันนี้ผมจะมาเขียนถึงเหตุการณ์ในชีวิตผม มาเริ่มกันเลย
ก็คือ ตอนผมอายุประมาณ 10 ขวบ ผมจะเล่นกับเพื่อนๆแถวบ้านเสมอ
วันนึงมีเด็กคนนึงมาจากอีสาน(ผมอยู่ภูเก็ตนะ) เธอเป็นเด็กผู้หญิง อายุราวๆผม
ซึ่งบ้านกับบ้านเธอสนิทกันมาก คุยเล่นกันเกือบทุกวัน
ในวันที่เธอมาผมก็เล่นกับเธอ แล้วแถวบ้านผมพอเดินขึ้นไปข้างบนนิดหน่อย
จะเป็นที่ให้นั่งเล่นสังสรรค์ได้ ครอบครัวผมกับเธอได้ขึ้นไปตั้งเตนท์เล่นกัน
เนื่องจากความเป็นเด็กผมก็ไม่คิดไรมากนอนเล่นเตนท์เดียวกับผม
แต่เธอทำตัวอายๆแปลกๆผมก็ไม่เข้าใจหรอกยังนอนเล่นต่อไป วันต่อๆมา
เราก็ยังเล่นกันเหมือนเดิมแต่สนิทกันมาก จนเด็กคนอื่นบอกว่าเหมือนแฟนกัน
ผมก็ยังไม่ได้ใส่ใจ แต่แล้วเธอก็มาเพียงแปปเดียว แล้วก็กลับอีสานไป
ซึ่งในวันนี้ผ่านมาได้ 4 ปี พอผมมานึกผมก็คิดถึงเธอมาก อยากเจอ อยากกอด
แต่ก็ได้แค่คิดเพราะประเทศนี้มันใหญ่คงไม่ได้เจอกัน ผมเลยนั่งเสียใจว่า
วันนั่นผมน่าจะเล่นกับเธอ อยู่กับเธอให้มากกว่านี้ และผมคิดว่าชีวิตผมยังอีกยาวไกลคงยังพอมีโอกาสบ้าง
ผมเลยอยากถามว่ามีใครเคยเจอเหมือนผมบ้างไหม??
ปล.กะทู้แรกนะ
ความคิดถึง ถึงคนที่ไม่รัจัก
ก็คือ ตอนผมอายุประมาณ 10 ขวบ ผมจะเล่นกับเพื่อนๆแถวบ้านเสมอ
วันนึงมีเด็กคนนึงมาจากอีสาน(ผมอยู่ภูเก็ตนะ) เธอเป็นเด็กผู้หญิง อายุราวๆผม
ซึ่งบ้านกับบ้านเธอสนิทกันมาก คุยเล่นกันเกือบทุกวัน
ในวันที่เธอมาผมก็เล่นกับเธอ แล้วแถวบ้านผมพอเดินขึ้นไปข้างบนนิดหน่อย
จะเป็นที่ให้นั่งเล่นสังสรรค์ได้ ครอบครัวผมกับเธอได้ขึ้นไปตั้งเตนท์เล่นกัน
เนื่องจากความเป็นเด็กผมก็ไม่คิดไรมากนอนเล่นเตนท์เดียวกับผม
แต่เธอทำตัวอายๆแปลกๆผมก็ไม่เข้าใจหรอกยังนอนเล่นต่อไป วันต่อๆมา
เราก็ยังเล่นกันเหมือนเดิมแต่สนิทกันมาก จนเด็กคนอื่นบอกว่าเหมือนแฟนกัน
ผมก็ยังไม่ได้ใส่ใจ แต่แล้วเธอก็มาเพียงแปปเดียว แล้วก็กลับอีสานไป
ซึ่งในวันนี้ผ่านมาได้ 4 ปี พอผมมานึกผมก็คิดถึงเธอมาก อยากเจอ อยากกอด
แต่ก็ได้แค่คิดเพราะประเทศนี้มันใหญ่คงไม่ได้เจอกัน ผมเลยนั่งเสียใจว่า
วันนั่นผมน่าจะเล่นกับเธอ อยู่กับเธอให้มากกว่านี้ และผมคิดว่าชีวิตผมยังอีกยาวไกลคงยังพอมีโอกาสบ้าง
ผมเลยอยากถามว่ามีใครเคยเจอเหมือนผมบ้างไหม??
ปล.กะทู้แรกนะ