แต่ก่อนเราเป็นคนชอบอ่านหนังสือแบบสะสมยอด คือหมายถึงว่ารู้สึกพอใจที่ในเวลาอันสั้นเราสามารถอ่านหนังสือได้หลายเล่มค่ะ รู้สึกว่าเรารู้อะไรเยอะขึ้น มีความรู้รอบตัวเยอะ ถ้ามีคนคุยกันเรื่องหนังสือ เราก็จะสามารถเข้าใจได้โดยง่ายเพราะเราอ่านมาหมดแล้ว แต่พอมาวันนึง อยู่ดีๆเราก็เปลี่ยนความคิดพวกนั้น เราเดินไปซื้อหนังสือที่ถูกใจแล้วเริ่มไล่อ่านตั้งแต่คำนำ เปิดดูสารบัญ มองภาพรวม แล้วก็เปิดไปหน้าเนื้อหา อ่านละเอียดไปทีละบันทัด ถ้าเป็นหนังสือความรู้หรือคำสอน เราก็จะพยายามนึกตาม นำมาเปรียบเทียบกับชีวิตของเรา คิดประยุกต์เผื่อจะสามารถพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้น คือไม่ได้อ่านแค่ว่า 'อ๋อ รู้แล้ว' แต่อ่านแล้วคิดตาม จินตนาการพรั่งพรูมาก ยิ่งถ้าเป็นนิยาย วรรณกรรม ประวัติศาสตร์ การอ่านทีละบรรทัดและคิดตามไปด้วยเหมือนกำลังสร้างภาพยนตร์ในหัวเลยค่ะ อินมาก ค่อยๆซึมซับความรู้สึก ทั้งดีใจ เสียใจ สะเทือนใจ เศร้าใจ ซึ่งมาหลังๆนี้ เรารู้สึกได้เลยว่า หนังสือทุกเล่มมีคุณค่า และให้อะไรมากมายกว่าที่เราคิด ถ้าอ่านเอาแค่เออเล่มนี้เราอ่านแล้วหรืออ่านเอาแค่อยากมีหนังสือไว้สะสมเยอะๆ เราคิดว่าคุณอาจกำลังพลาดโอกาสที่จะรู้จักหนังสือเล่มนั้นเลยค่ะ ถ้าเปรียบหนังสือกับเพื่อนแล้ว คุณกับหนังสือเล่มนั้นก็เหมือนรู้จักแค่เป็นเพื่อนร่วมห้องที่ไม่ใช่เพื่อนสนิทค่ะ แล้วเพื่อนๆมีนิสัยการอ่านอย่างไรบ้างคะ มาแชร์กันหน่อยค่ะ
มาแชร์นิสัยการอ่านหนังสือกันค่า