พี่ปุ่น: “ม้าชวนไปปักกิ่ง ต.ค.นี้ ไปกับทัวร์ 5 วัน 16,900.- ”
ลูกไผ่: “เอร้ย ทำไมถูกจุง”
พี่ปุ่น: “นั่นดิ อยากลองไปกับทัวร์ดู ไผ่ไปป่าว”
ลูกไผ่: “เหหห เดี๋ยวขอดูก่อนนะคะ แต่คิดว่าน่าจะไปนะ”
เป็นบทสนทนาที่คุยกันไว้ตั้งแต่เดือนกรกฎา สุดท้ายมีเหรอเราจะพลาด ไปด้วยซี่!!!!
ปกติเรากับพี่ปุ่นเวลาไปเที่ยวจะเที่ยวกันเองตลอด หาข้อมูลเอง จองนู้น จองนี่เอง ไม่เคยไปกับทัวร์เลย เพิ่งมารู้ว่าไปกับทัวร์ราคามันถูกกว่าไปเองอีกนะเนี่ย แถมทุกอย่างทัวร์ก็จัดการให้หมด รวมถึงวีซ่าด้วย
พี่ปุ่นดูจะตื่นเต้นกับการไปกับทัวร์มาก พี่ปุ่นบอกว่า สนุกดี เวลาเค้าไปเที่ยวแล้วเจอกรุ๊ปทัวร์ก็ชอบเข้าไปเนียนเดินตามทัวร์อาม่า 555
รอบนี้ได้ไปเองละ บางทีการเที่ยวกับทัวร์กับทัวร์ก็มีอะไรที่เราไม่เคยรู้มาก่อนนะ
มะ เดี๋ยวเราเล่าให้ฟัง
Day1:
เนื่องจากเป็นทริปที่คุยกันไว้นานมากกก concern เดียวของเราสำหรับทริปนี้คือ ช่วงที่ไปอากาศมัน 17-19 องศา!
สำหรับคนอื่นคงเป็นเรื่องชิลๆ แต่เราขี้หนาวมาก คิดเลยว่าต้องเอาเสื้อกันหนาวไปกี่ตัวนะ ต้องซื้อ Heattech ไปด้วยรึเปล่า
สุดท้ายมานึกได้ตอนใกล้วันไปมากแล้ว เตรียมอะไรไม่ทัน มาจัดกระเป๋าตอนคืนก่อนบินจ้า เสื้อกันหนาวตามมีตามเกิดเลย เป็นอย่างนี้มันทุกทริปสินะ 5555
ทัวร์นัดเราที่สุวรรณภูมิตอน 8 โมงเช้า เราก็ตื่นกันตั้งแต่ 6 โมง เพราะกลัวรถติด เดี๋ยวไปไม่ทัน สรุปไปถึงก่อนเวลานัดนิดหน่อย นานๆทีจะไปก่อนเวลานะ 555
ทริปนี้เราบินไปกับ Chathay เครื่องออก 11 โมง แล้วไป Transit ต่อที่ฮ่องกง วันนี้ทั้งวันเลยเรียกได้ว่าเราใช้ชีวิตอยู่ในสนามบินล้วนๆ เครื่องใช้เวลาบินประมาณเกือบ 3 ชั่วโมง เราก็มาถึงฮ่องกง
ม้า: “ไผ่ไปเข้าห้องน้ำรึเปล่า”
ลูกไผ่: “ไปค่ะม้า”
จากการนั่งเครื่องอันยาวนาน พอ transit เราก็ตรงไปห้องน้ำกับม้า กะว่าเดี๋ยวคนอื่นเดินขึ้นมาก็ทันกันพอดี แต่! พอออกจากห้องน้ำมา
ม๊า: “หายไปไหนกัน”
ลูกไผ่: “เข้าห้องน้ำอยู่ป่ะคะม๊า เมื่อกี้พี่ปุ่นก็บอกว่าจะมาเข้าห้องน้ำ”
หันไปที่ห้องน้ำ ไม่มีทั้งวี่แววและร่องรอย ต้องบอกก่อนว่า ทริปนี้กลุ่มเรามีทั้งหมด 8 คน คือบ้านพี่ปุ่น มีป๊า ม้า พี่ชายพี่ปุ่น และครอบครัวเพื่อนป๊าม้าอีก 3 คน แต่ตอนนี้เหลือเราและม้าเท้งเต้งอยู่กลางสนามบินฮ่องกง 2 เท่านั้น เง้ออออ
มองหาไปซักพักก็เจอ ‘เจ้สวย’ หัวหน้าทัวร์เราเดินขึ้นบันไดมา ก็เลยเดินไปถามว่าเห็นพวกบ้านเราอยู่ข้างล่างรึเปล่า
เจ้แกบอกว่า เค้าไปกันหมดแล้ว นี่เจ้ขึ้นมาคนสุดท้าย อ้าว!
โชคดีที่สนามบินฮ่องกงมี Free Wifi ให้ใช้ เราเลยโทร line ไปหาพี่ปุ่น เดชะบุญที่พี่ปุ่นก็ต่อ Wifi แล้วพอดี
ได้ความว่าทุกคนเดินไปหมดแล้วจ้า..... โดนทิ้งแงะ!
เราก็เลยเดินลงไปขึ้นรถไฟเพื่อไปยังอีก Gate ที่เราต้องไปรอขึ้นเครื่อง Transit ดีที่มีเจ้สวยอยู่ด้วย เราเลยอุ่นใจได้ว่ายังไงเราไม่ตกเครื่องแน่นอน 555 นั่งอยู่ที่ Gate ไม่นานเค้าก็เรียกขึ้นเครื่องพอดี
นั่งเครื่องอีกประมาณเกือบ 4 ชั่วโมง ดูหนัง ‘Me Before You’ เรื่องที่พี่ปุ่นไม่ดูกับเราแน่นอน จบไปเรื่องนึง หนังเรื่อยๆมาก นางเอกออกแนวติ๊งต๊องเหมือนนางเอกเกาหลี แอบผิดหวังกับเรื่องนี้เล็กน้อย
และแล้วเราก็มาถึงปักกิ่งซักที ที่ปักกิ่งเราก็ต้องนั่งรถไฟฟ้าไปเอากระเป๋าที่อีก Gate นึงเหมือนกัน ออกจากสนามบินมาก็ดึกแล้ว น่าจะประมาณ 3 ทุ่มได้ กว่าจะเข้าถึงโรงแรมก็ 4 ทุ่มกว่าแล้ว (เวลาที่ฮ่องกงจะเร็วกว่าบ้านเราไป 1 ชั่วโมง) สรุปวันนี้ทั้งวันหมดไปกับการเดินทาง
อากาศที่ปักกิ่งคืนนี้อยู่ที่ประมาณ 19 องศา เฮ้ยย อยู่ได้ ไม่ได้หนาวน่ากลัวอย่างที่คิด!
โรงแรมที่เราต้องนอนตลอดทริปนี้ชื่อ ‘HuiDu Hotel’ แต่ละห้องมี 3 เตียง สภาพห้องคือเป็นโรงแรมค่อนข้างเก่าเลยทีเดียว หลายๆอย่างก็เลยออกแนวโทรมๆ เราเคยลองเอาไป search ดูใน Agoda ว่าที่นี่คืนละเท่าไหร่ ปรากฎว่าคืนละ 1,400.- เลยนะ! เราว่าถ้ามาเองหา Hostel เล็กๆราคานี้ น่าจะได้สภาพห้องดีกว่านี้นะ
Day2:
เช้านี้เจ้สวยนัดลูกทัวร์ที่ 6, 7, 8 น่าจะคุ้นเคยกันดีกับเวลานัดแบบนี้ใช่มั้ย 555
ตามสูตรเรากับพี่ปุ่นตื่นก็เกือบ 7 โมงแล้ว ตอนวิ่งลงมาทานข้าวเช้าสวนกับเจ้สวย
เจ้สวย: “นี่ยังไม่ได้ทานข้าวกันอีกเหรอ”
พี่ปุ่น+ลูกไผ่: “ใช่ค่ะ ฮี่ ฮี่ ฮี่”
เจ้สวย: “โอ้ย ตายๆๆ รีบๆเลยเร๊ววว”
เช้านี้อย่าเรียกว่าทานเลยดีกว่า เรียกว่ารีบยัดกันดีกว่า เลยยังไม่มีเวลาถ่ายรูปอาหารเข้าที่โรงแรมมาให้ดู เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่พลาดแน่ พอรีบยัดแล้ววิ่งออกมาหน้าโรงแรม อ้าว คณะทัวร์ยังไม่ครบนี่นา เง้อ
เรากับพี่ปุ่นเลยมีเวลาได้ถ่ายรูปบรรยากาศหน้าโรงแรมนิดหน่อย
ที่หน้าโรงแรมมีร้านขายของกิน น่าจะพวกซาลาเปา ปาท่องโก๋ มีคนมานั่งทานเยอะเลย
ส่วนอีกฝั่งของประตูหน้าโรงแรมเป็นป้ายรถเมล์ มีคนมายืนรอขึ้นอยู่ประมาณนึงเลย ถ่ายรูปกันได้ไม่นาน คณะทัวร์ก็ครบพร้อมออกเดินทาง
ที่แรกของเราวันนี้คือ ‘จัตุรัสเทียนอันเหมิน’
พอลงรถมานี่ โอ้โห! นี่มันคนหรือมด! คนเยอะมากกกก กรุ๊ปทัวร์นี่มีเป็นสิบๆกรุ๊ป ตรงทางเข้าต้องต่อคิวเข้ายาวมาก โชคดีที่มากับทัวร์เค้าเลยจัดแถวพิเศษไว้ให้แล้ว ที่นี่เป็นลานกว้างๆ ที่หันไปก็มีแต่คน คน คน และคน
เราแทบจะหยุดถ่ายรูปไม่ได้เลย เพราะต้องเดินจ้ำอ้าวตามคณะทัวร์
สุดท้ายเค้าหยุดให้เราได้ถ่ายรูปชั่วอึดใจนึงตรงรูปท่านประธานเหมา เจ๋อ ตุง ที่นี่ไกด์บอกว่า ถ้าเจอทหารที่ทำหน้าที่อยู่ ห้ามไปถ่ายรูปเด็ดขาด เค้าถือว่าไปรบกวนการปฎิบัติหน้าที่ เราอาจโดนลากไปได้นะฮ้า
เมื่อชั่วอึดใจนึงของเราหมดไป เราก็ต้องเดินลงอุโมงค์ข้ามไปฝั่งตรงข้ามกันต่อ ซึ่งเป็นที่ตั้งของ ‘พระราชวังต้องห้าม’
ก่อนเข้าไปข้างใน หัวหน้าทัวร์หยุดให้ทุกคนได้ไปเข้าห้องน้ำกันให้เรียบร้อยก่อน
ใช่ ห้องน้ำ ประเทศจีนดูจะเป็นที่กล่าวขวัญกันมากมาย เอาเป็นว่าทริปนี้ถ้าเจอห้องน้ำที่ไหนที่คิดว่าโอเค ปวดไม่ปวดให้เข้าไว้ก่อน เพราะมันไม่ได้โอเคอย่างนี้ทุกที่ เราอาจจะเจอระเบิดเมื่อไหร่ก็ได้ แถมบางที่ไม่มีกลอนนะแจ๊ะ ต้องไปกันเป็นคู่ แล้วให้อีกคนคอยถือประตูไว้ให้
ม้า: “ไผ่ ปุ่น ไม่เข้าห้องน้ำเหรอ”
ลูกไผ่: “ยังอ่ะค่ะม้า ยังไม่ปวดเลย”
ม้า: “น่าจะเข้าไว้ก่อน ที่นี่ดีอยู่ เช้าๆอยู่ยังไม่ค่อยมีคนเข้า แต่ไม่มีกลอนนะ ต้องพลัดกันจับประตูไว้”
ด้านในกำแพงประราชวังต้องห้าม เรามายืนรวมตัวกันรอให้ไกด์ไปซื้อตั๋วเข้าไปข้างในให้
ด้านในวังจะแบ่งขั้นๆ ซึ่งแต่ละขั้นจะหน้าตาเหมือนกันเด๊ะ เค้าจะไล่จากศักดิ์ คือยิ่งอยู่เข้าไปลึก ก็แสดงว่ายิ่งศักดิ์สูง ทุกๆขั้นจะมีทางเดินตรงกลางทะลุยาวออกไปด้านหลัง เค้าเรียกว่า ‘ทางมังกร’
ในแต่ละขั้นไกด์ก็จะหยุดเล่าประวัติศาสตร์ของแต่ละจุด ไอจุดแรกๆเราก็ยืนฟังอยู่หรอกนะ พอจุดหลังๆเริ่มถเลถไล ออกนอกลู่ไปถ่ายรูปกับพี่ปุ่นนู้น 555
คือเป็น 2 คนที่ต้องวิ่งตามธงกรุ๊ปทัวร์ตลอด หลายครั้งที่โดนเจ้สวยไล่ต้อนให้เดินไปกับกรุ๊ป จนเรากับพี่ปุ่นต้องแบบแอบหนีเวลาเจ้สวยเผลอไปถ่ายรูปกัน อารมณ์เหมือนนักเรียนหนีโรงเรียนอ่ะ 555
ขั้นสุดท้ายในพระราชวังจะเป็นสวน สวยมาก โคตรเหมาะกับการถ่ายรูป แต่หมดสิทธิ์จ้า เราโดนเจ้สวยต้อนให้รีบเดินไปขึ้นรถ
ลูกไผ่: “เราน่าจะไม่เหมาะกับการมาเที่ยวกับทัวร์จริงๆนั่นแหละค่ะพี่ปุ่น”
พี่ปุ่น: “นั่นสิ ตรงนี้สวยจะตาย ไม่เห็นจะให้หยุดถ่ายรูป”
เราเริ่มรู้สึกแล้วว่า เราคงไม่เหมาะกับการมาเที่ยวกับทัวร์จริงๆ อารมณ์เหมือนมาเดินๆชะโงกๆ แล้วก็ขึ้นรถ ยังไม่มีเวลาได้ชมสถานที่เลย ไอจุดสวยๆนี่เหมือนเป็นแค่ทางให้เดินผ่าน เนี่ยละนะที่เค้าเรียกกันว่า ‘ทัวร์ชะโงก’
เราเดินออกมาด้านหลังพระราชวัง แล้วข้ามถนนเพื่อไปรอขึ้นรถ
ที่ถัดมาของเราวันนี้คือ ‘ร้านนวดฝ่าเท้า ศูนย์วิจัยการแพทย์แผนโบราณ’
ที่นี่เค้าห้ามถ่ายรูป พอเดินไปข้างใน เค้าก็ให้เราเข้าไปที่ห้องห้องหนึ่ง มีโซฟาที่มีเก้าอี้วางเท้าวางเรียงกันอยู่ข้างหน้า ซักพักวิทยากรก็เข้ามา เป็นผู้หญิงมีอายุแล้ว เค้าแนะนำว่าเค้ามีชื่อไทยชื่อ ‘อรุณี’ เค้าก็เข้ามาพูดเรื่องการรักษาแบบจีนที่เรียกว่า ‘การแมะ’ อยู่พักนึงแล้ว แล้วก็ให้คนยกถังแช่เท้าที่มีน้ำสมุนไพรร้อนอยู่ข้างในมาวางข้างหน้าเรา ให้เราแช่เท้าลงไป
ต้องบอกว่าโปรแกรมทัวร์นี้ ทางทัวร์เค้าสลับเอามาไว้วันนี้ เราไม่ได้รู้การเปลี่ยนกำหนดการนี้มาก่อน พอดีว่าเพื่อนที่ไปกับเราเค้าไม่รู้ แล้วก็ใส่ถุงน่องมา
เพื่อนเรา: “ไม่แช่ได้มั้ยคะ ไม่สะดวกอ่ะค่ะ วันนี้ใส่ถุงน่องมา”
เจ้สวยรีบเดินเข้ามาบอกว่า “ไม่ได้ ต้องแช่ ออกไปถอดถุงน่องในห้องน้ำเลย”
เพื่อนเรา: “ต้องบังคับกันขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
เจ้สวยเดินเข้ามาขอร้องบอกว่า ต้องแช่ เพราะไม่งั้นจะโดนปรับ 300 เหรียญ
เฮ้ย! นี่มันทัวร์นะ ไม่ใช่โรงเรียนประจำ ไม่ใช่คุก มันต้องขนาดนั้นเลยเหรอ สุดท้ายเพื่อนเราก็ต้องยอมไปถอดถุงน่องมาแช่
พอแช่เสร็จ ก็มีพนักงานเดินมานั่งหน้าเรา มานวดๆเท้า คุณอรุณีบอกว่า ถ้าใครต้องการให้หมอแมะตรวจเป็นพิเศษให้บอกเค้า เดี๋ยวเค้าจะเชิญหมอเข้ามาตรวจให้ ระหว่างที่พนักงานนวดเท้าให้พวกเราอยู่ ก็มีพนักงานอีกกลุ่มซึ่งพูดไทยชัดเชียว เดินเข้ามาขายสมุนไพรที่เราใช้แช่เท้าอยู่ ซึ่งราคาไม่ได้ถูกเลยนะเคอะ
นวดเท้าเสร็จเราก็เดินออกมาขึ้นรถ จะได้ไปทานข้าวกลางวันกันซักที
อาหารกลางวันวันนี้เป็น ‘สุกี้มองโกล’ ที่นี่เค้ามีเนื้อแพะเสิร์ฟให้ด้วย น้ำสุกี้ไม่มีรสชาติอะไรเลย จืดมาก
คงจะเป็นรสชาติของสุกี้จืน เพราะที่ทานอยู่นี่ คล้ายกับ ‘สุกี้เสฉวน’ ร้านที่เราเคยทานใน RCA เลย ใครอยากรู้ว่าเป็นยังไง ลองไปทานใน RCA ได้
เรากับพี่ปุ่นทานเสร็จเร็วหน่อย
พี่ปุ่น: “เดี๋ยวปุ่นไปเดินถ่ายรูปนะ”
ลูกไผ่: “ไปด้วยๆค่ะ”
ร้านสุกี้ที่นี่สวย มีมุมให้ถ่ายรูปเก็บไว้เยอะเลย เดินถ่ายไปซักพัก ก็เดินวนขึ้นมาจะขึ้นรถ ปรากฎว่า ทุกคนมาครบแล้ว! วิ่งสิคะ
บ่ายนี้ เราไปต่อกันที่ ‘หอฟ้าเทียนถาน’
แน่นอน หน้าทางเข้า เราก็มารวมตัวกันรอให้ไกด์ซื้อตั๋วเข้าไป
ด้านในเป็นสวนสาธารณะ สำหรับให้เราเดินตัดผ่านเข้าไป หอฟ้าเทียนถาน ที่อยู่ข้างใน
[CR] ประสบการณ์เที่ยวกับทัวร์ครั้งแรกที่ 'ปักกิ่ง'
ลูกไผ่: “เอร้ย ทำไมถูกจุง”
พี่ปุ่น: “นั่นดิ อยากลองไปกับทัวร์ดู ไผ่ไปป่าว”
ลูกไผ่: “เหหห เดี๋ยวขอดูก่อนนะคะ แต่คิดว่าน่าจะไปนะ”
เป็นบทสนทนาที่คุยกันไว้ตั้งแต่เดือนกรกฎา สุดท้ายมีเหรอเราจะพลาด ไปด้วยซี่!!!!
ปกติเรากับพี่ปุ่นเวลาไปเที่ยวจะเที่ยวกันเองตลอด หาข้อมูลเอง จองนู้น จองนี่เอง ไม่เคยไปกับทัวร์เลย เพิ่งมารู้ว่าไปกับทัวร์ราคามันถูกกว่าไปเองอีกนะเนี่ย แถมทุกอย่างทัวร์ก็จัดการให้หมด รวมถึงวีซ่าด้วย
พี่ปุ่นดูจะตื่นเต้นกับการไปกับทัวร์มาก พี่ปุ่นบอกว่า สนุกดี เวลาเค้าไปเที่ยวแล้วเจอกรุ๊ปทัวร์ก็ชอบเข้าไปเนียนเดินตามทัวร์อาม่า 555
รอบนี้ได้ไปเองละ บางทีการเที่ยวกับทัวร์กับทัวร์ก็มีอะไรที่เราไม่เคยรู้มาก่อนนะ
มะ เดี๋ยวเราเล่าให้ฟัง
Day1:
เนื่องจากเป็นทริปที่คุยกันไว้นานมากกก concern เดียวของเราสำหรับทริปนี้คือ ช่วงที่ไปอากาศมัน 17-19 องศา!
สำหรับคนอื่นคงเป็นเรื่องชิลๆ แต่เราขี้หนาวมาก คิดเลยว่าต้องเอาเสื้อกันหนาวไปกี่ตัวนะ ต้องซื้อ Heattech ไปด้วยรึเปล่า
สุดท้ายมานึกได้ตอนใกล้วันไปมากแล้ว เตรียมอะไรไม่ทัน มาจัดกระเป๋าตอนคืนก่อนบินจ้า เสื้อกันหนาวตามมีตามเกิดเลย เป็นอย่างนี้มันทุกทริปสินะ 5555
ทัวร์นัดเราที่สุวรรณภูมิตอน 8 โมงเช้า เราก็ตื่นกันตั้งแต่ 6 โมง เพราะกลัวรถติด เดี๋ยวไปไม่ทัน สรุปไปถึงก่อนเวลานัดนิดหน่อย นานๆทีจะไปก่อนเวลานะ 555
ทริปนี้เราบินไปกับ Chathay เครื่องออก 11 โมง แล้วไป Transit ต่อที่ฮ่องกง วันนี้ทั้งวันเลยเรียกได้ว่าเราใช้ชีวิตอยู่ในสนามบินล้วนๆ เครื่องใช้เวลาบินประมาณเกือบ 3 ชั่วโมง เราก็มาถึงฮ่องกง
ม้า: “ไผ่ไปเข้าห้องน้ำรึเปล่า”
ลูกไผ่: “ไปค่ะม้า”
จากการนั่งเครื่องอันยาวนาน พอ transit เราก็ตรงไปห้องน้ำกับม้า กะว่าเดี๋ยวคนอื่นเดินขึ้นมาก็ทันกันพอดี แต่! พอออกจากห้องน้ำมา
ม๊า: “หายไปไหนกัน”
ลูกไผ่: “เข้าห้องน้ำอยู่ป่ะคะม๊า เมื่อกี้พี่ปุ่นก็บอกว่าจะมาเข้าห้องน้ำ”
หันไปที่ห้องน้ำ ไม่มีทั้งวี่แววและร่องรอย ต้องบอกก่อนว่า ทริปนี้กลุ่มเรามีทั้งหมด 8 คน คือบ้านพี่ปุ่น มีป๊า ม้า พี่ชายพี่ปุ่น และครอบครัวเพื่อนป๊าม้าอีก 3 คน แต่ตอนนี้เหลือเราและม้าเท้งเต้งอยู่กลางสนามบินฮ่องกง 2 เท่านั้น เง้ออออ
มองหาไปซักพักก็เจอ ‘เจ้สวย’ หัวหน้าทัวร์เราเดินขึ้นบันไดมา ก็เลยเดินไปถามว่าเห็นพวกบ้านเราอยู่ข้างล่างรึเปล่า
เจ้แกบอกว่า เค้าไปกันหมดแล้ว นี่เจ้ขึ้นมาคนสุดท้าย อ้าว!
โชคดีที่สนามบินฮ่องกงมี Free Wifi ให้ใช้ เราเลยโทร line ไปหาพี่ปุ่น เดชะบุญที่พี่ปุ่นก็ต่อ Wifi แล้วพอดี
ได้ความว่าทุกคนเดินไปหมดแล้วจ้า..... โดนทิ้งแงะ!
เราก็เลยเดินลงไปขึ้นรถไฟเพื่อไปยังอีก Gate ที่เราต้องไปรอขึ้นเครื่อง Transit ดีที่มีเจ้สวยอยู่ด้วย เราเลยอุ่นใจได้ว่ายังไงเราไม่ตกเครื่องแน่นอน 555 นั่งอยู่ที่ Gate ไม่นานเค้าก็เรียกขึ้นเครื่องพอดี
นั่งเครื่องอีกประมาณเกือบ 4 ชั่วโมง ดูหนัง ‘Me Before You’ เรื่องที่พี่ปุ่นไม่ดูกับเราแน่นอน จบไปเรื่องนึง หนังเรื่อยๆมาก นางเอกออกแนวติ๊งต๊องเหมือนนางเอกเกาหลี แอบผิดหวังกับเรื่องนี้เล็กน้อย
และแล้วเราก็มาถึงปักกิ่งซักที ที่ปักกิ่งเราก็ต้องนั่งรถไฟฟ้าไปเอากระเป๋าที่อีก Gate นึงเหมือนกัน ออกจากสนามบินมาก็ดึกแล้ว น่าจะประมาณ 3 ทุ่มได้ กว่าจะเข้าถึงโรงแรมก็ 4 ทุ่มกว่าแล้ว (เวลาที่ฮ่องกงจะเร็วกว่าบ้านเราไป 1 ชั่วโมง) สรุปวันนี้ทั้งวันหมดไปกับการเดินทาง
อากาศที่ปักกิ่งคืนนี้อยู่ที่ประมาณ 19 องศา เฮ้ยย อยู่ได้ ไม่ได้หนาวน่ากลัวอย่างที่คิด!
โรงแรมที่เราต้องนอนตลอดทริปนี้ชื่อ ‘HuiDu Hotel’ แต่ละห้องมี 3 เตียง สภาพห้องคือเป็นโรงแรมค่อนข้างเก่าเลยทีเดียว หลายๆอย่างก็เลยออกแนวโทรมๆ เราเคยลองเอาไป search ดูใน Agoda ว่าที่นี่คืนละเท่าไหร่ ปรากฎว่าคืนละ 1,400.- เลยนะ! เราว่าถ้ามาเองหา Hostel เล็กๆราคานี้ น่าจะได้สภาพห้องดีกว่านี้นะ
Day2:
เช้านี้เจ้สวยนัดลูกทัวร์ที่ 6, 7, 8 น่าจะคุ้นเคยกันดีกับเวลานัดแบบนี้ใช่มั้ย 555
ตามสูตรเรากับพี่ปุ่นตื่นก็เกือบ 7 โมงแล้ว ตอนวิ่งลงมาทานข้าวเช้าสวนกับเจ้สวย
เจ้สวย: “นี่ยังไม่ได้ทานข้าวกันอีกเหรอ”
พี่ปุ่น+ลูกไผ่: “ใช่ค่ะ ฮี่ ฮี่ ฮี่”
เจ้สวย: “โอ้ย ตายๆๆ รีบๆเลยเร๊ววว”
เช้านี้อย่าเรียกว่าทานเลยดีกว่า เรียกว่ารีบยัดกันดีกว่า เลยยังไม่มีเวลาถ่ายรูปอาหารเข้าที่โรงแรมมาให้ดู เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่พลาดแน่ พอรีบยัดแล้ววิ่งออกมาหน้าโรงแรม อ้าว คณะทัวร์ยังไม่ครบนี่นา เง้อ
เรากับพี่ปุ่นเลยมีเวลาได้ถ่ายรูปบรรยากาศหน้าโรงแรมนิดหน่อย
ที่หน้าโรงแรมมีร้านขายของกิน น่าจะพวกซาลาเปา ปาท่องโก๋ มีคนมานั่งทานเยอะเลย
ส่วนอีกฝั่งของประตูหน้าโรงแรมเป็นป้ายรถเมล์ มีคนมายืนรอขึ้นอยู่ประมาณนึงเลย ถ่ายรูปกันได้ไม่นาน คณะทัวร์ก็ครบพร้อมออกเดินทาง
ที่แรกของเราวันนี้คือ ‘จัตุรัสเทียนอันเหมิน’
พอลงรถมานี่ โอ้โห! นี่มันคนหรือมด! คนเยอะมากกกก กรุ๊ปทัวร์นี่มีเป็นสิบๆกรุ๊ป ตรงทางเข้าต้องต่อคิวเข้ายาวมาก โชคดีที่มากับทัวร์เค้าเลยจัดแถวพิเศษไว้ให้แล้ว ที่นี่เป็นลานกว้างๆ ที่หันไปก็มีแต่คน คน คน และคน
เราแทบจะหยุดถ่ายรูปไม่ได้เลย เพราะต้องเดินจ้ำอ้าวตามคณะทัวร์
สุดท้ายเค้าหยุดให้เราได้ถ่ายรูปชั่วอึดใจนึงตรงรูปท่านประธานเหมา เจ๋อ ตุง ที่นี่ไกด์บอกว่า ถ้าเจอทหารที่ทำหน้าที่อยู่ ห้ามไปถ่ายรูปเด็ดขาด เค้าถือว่าไปรบกวนการปฎิบัติหน้าที่ เราอาจโดนลากไปได้นะฮ้า
เมื่อชั่วอึดใจนึงของเราหมดไป เราก็ต้องเดินลงอุโมงค์ข้ามไปฝั่งตรงข้ามกันต่อ ซึ่งเป็นที่ตั้งของ ‘พระราชวังต้องห้าม’
ก่อนเข้าไปข้างใน หัวหน้าทัวร์หยุดให้ทุกคนได้ไปเข้าห้องน้ำกันให้เรียบร้อยก่อน
ใช่ ห้องน้ำ ประเทศจีนดูจะเป็นที่กล่าวขวัญกันมากมาย เอาเป็นว่าทริปนี้ถ้าเจอห้องน้ำที่ไหนที่คิดว่าโอเค ปวดไม่ปวดให้เข้าไว้ก่อน เพราะมันไม่ได้โอเคอย่างนี้ทุกที่ เราอาจจะเจอระเบิดเมื่อไหร่ก็ได้ แถมบางที่ไม่มีกลอนนะแจ๊ะ ต้องไปกันเป็นคู่ แล้วให้อีกคนคอยถือประตูไว้ให้
ม้า: “ไผ่ ปุ่น ไม่เข้าห้องน้ำเหรอ”
ลูกไผ่: “ยังอ่ะค่ะม้า ยังไม่ปวดเลย”
ม้า: “น่าจะเข้าไว้ก่อน ที่นี่ดีอยู่ เช้าๆอยู่ยังไม่ค่อยมีคนเข้า แต่ไม่มีกลอนนะ ต้องพลัดกันจับประตูไว้”
ด้านในกำแพงประราชวังต้องห้าม เรามายืนรวมตัวกันรอให้ไกด์ไปซื้อตั๋วเข้าไปข้างในให้
ด้านในวังจะแบ่งขั้นๆ ซึ่งแต่ละขั้นจะหน้าตาเหมือนกันเด๊ะ เค้าจะไล่จากศักดิ์ คือยิ่งอยู่เข้าไปลึก ก็แสดงว่ายิ่งศักดิ์สูง ทุกๆขั้นจะมีทางเดินตรงกลางทะลุยาวออกไปด้านหลัง เค้าเรียกว่า ‘ทางมังกร’
ในแต่ละขั้นไกด์ก็จะหยุดเล่าประวัติศาสตร์ของแต่ละจุด ไอจุดแรกๆเราก็ยืนฟังอยู่หรอกนะ พอจุดหลังๆเริ่มถเลถไล ออกนอกลู่ไปถ่ายรูปกับพี่ปุ่นนู้น 555
คือเป็น 2 คนที่ต้องวิ่งตามธงกรุ๊ปทัวร์ตลอด หลายครั้งที่โดนเจ้สวยไล่ต้อนให้เดินไปกับกรุ๊ป จนเรากับพี่ปุ่นต้องแบบแอบหนีเวลาเจ้สวยเผลอไปถ่ายรูปกัน อารมณ์เหมือนนักเรียนหนีโรงเรียนอ่ะ 555
ขั้นสุดท้ายในพระราชวังจะเป็นสวน สวยมาก โคตรเหมาะกับการถ่ายรูป แต่หมดสิทธิ์จ้า เราโดนเจ้สวยต้อนให้รีบเดินไปขึ้นรถ
ลูกไผ่: “เราน่าจะไม่เหมาะกับการมาเที่ยวกับทัวร์จริงๆนั่นแหละค่ะพี่ปุ่น”
พี่ปุ่น: “นั่นสิ ตรงนี้สวยจะตาย ไม่เห็นจะให้หยุดถ่ายรูป”
เราเริ่มรู้สึกแล้วว่า เราคงไม่เหมาะกับการมาเที่ยวกับทัวร์จริงๆ อารมณ์เหมือนมาเดินๆชะโงกๆ แล้วก็ขึ้นรถ ยังไม่มีเวลาได้ชมสถานที่เลย ไอจุดสวยๆนี่เหมือนเป็นแค่ทางให้เดินผ่าน เนี่ยละนะที่เค้าเรียกกันว่า ‘ทัวร์ชะโงก’
เราเดินออกมาด้านหลังพระราชวัง แล้วข้ามถนนเพื่อไปรอขึ้นรถ
ที่ถัดมาของเราวันนี้คือ ‘ร้านนวดฝ่าเท้า ศูนย์วิจัยการแพทย์แผนโบราณ’
ที่นี่เค้าห้ามถ่ายรูป พอเดินไปข้างใน เค้าก็ให้เราเข้าไปที่ห้องห้องหนึ่ง มีโซฟาที่มีเก้าอี้วางเท้าวางเรียงกันอยู่ข้างหน้า ซักพักวิทยากรก็เข้ามา เป็นผู้หญิงมีอายุแล้ว เค้าแนะนำว่าเค้ามีชื่อไทยชื่อ ‘อรุณี’ เค้าก็เข้ามาพูดเรื่องการรักษาแบบจีนที่เรียกว่า ‘การแมะ’ อยู่พักนึงแล้ว แล้วก็ให้คนยกถังแช่เท้าที่มีน้ำสมุนไพรร้อนอยู่ข้างในมาวางข้างหน้าเรา ให้เราแช่เท้าลงไป
ต้องบอกว่าโปรแกรมทัวร์นี้ ทางทัวร์เค้าสลับเอามาไว้วันนี้ เราไม่ได้รู้การเปลี่ยนกำหนดการนี้มาก่อน พอดีว่าเพื่อนที่ไปกับเราเค้าไม่รู้ แล้วก็ใส่ถุงน่องมา
เพื่อนเรา: “ไม่แช่ได้มั้ยคะ ไม่สะดวกอ่ะค่ะ วันนี้ใส่ถุงน่องมา”
เจ้สวยรีบเดินเข้ามาบอกว่า “ไม่ได้ ต้องแช่ ออกไปถอดถุงน่องในห้องน้ำเลย”
เพื่อนเรา: “ต้องบังคับกันขนาดนั้นเลยเหรอคะ”
เจ้สวยเดินเข้ามาขอร้องบอกว่า ต้องแช่ เพราะไม่งั้นจะโดนปรับ 300 เหรียญ
เฮ้ย! นี่มันทัวร์นะ ไม่ใช่โรงเรียนประจำ ไม่ใช่คุก มันต้องขนาดนั้นเลยเหรอ สุดท้ายเพื่อนเราก็ต้องยอมไปถอดถุงน่องมาแช่
พอแช่เสร็จ ก็มีพนักงานเดินมานั่งหน้าเรา มานวดๆเท้า คุณอรุณีบอกว่า ถ้าใครต้องการให้หมอแมะตรวจเป็นพิเศษให้บอกเค้า เดี๋ยวเค้าจะเชิญหมอเข้ามาตรวจให้ ระหว่างที่พนักงานนวดเท้าให้พวกเราอยู่ ก็มีพนักงานอีกกลุ่มซึ่งพูดไทยชัดเชียว เดินเข้ามาขายสมุนไพรที่เราใช้แช่เท้าอยู่ ซึ่งราคาไม่ได้ถูกเลยนะเคอะ
นวดเท้าเสร็จเราก็เดินออกมาขึ้นรถ จะได้ไปทานข้าวกลางวันกันซักที
อาหารกลางวันวันนี้เป็น ‘สุกี้มองโกล’ ที่นี่เค้ามีเนื้อแพะเสิร์ฟให้ด้วย น้ำสุกี้ไม่มีรสชาติอะไรเลย จืดมาก
คงจะเป็นรสชาติของสุกี้จืน เพราะที่ทานอยู่นี่ คล้ายกับ ‘สุกี้เสฉวน’ ร้านที่เราเคยทานใน RCA เลย ใครอยากรู้ว่าเป็นยังไง ลองไปทานใน RCA ได้
เรากับพี่ปุ่นทานเสร็จเร็วหน่อย
พี่ปุ่น: “เดี๋ยวปุ่นไปเดินถ่ายรูปนะ”
ลูกไผ่: “ไปด้วยๆค่ะ”
ร้านสุกี้ที่นี่สวย มีมุมให้ถ่ายรูปเก็บไว้เยอะเลย เดินถ่ายไปซักพัก ก็เดินวนขึ้นมาจะขึ้นรถ ปรากฎว่า ทุกคนมาครบแล้ว! วิ่งสิคะ
บ่ายนี้ เราไปต่อกันที่ ‘หอฟ้าเทียนถาน’
แน่นอน หน้าทางเข้า เราก็มารวมตัวกันรอให้ไกด์ซื้อตั๋วเข้าไป
ด้านในเป็นสวนสาธารณะ สำหรับให้เราเดินตัดผ่านเข้าไป หอฟ้าเทียนถาน ที่อยู่ข้างใน