สวัสดีค่ะ เราอยากมาเเชร์ประสบกาณ์อยากจะเล่าเรื่องราวความรักนี้ให้ได้อ่านกัน (เราชอบเก็บความทรงจำไว้มากกว่าจะลืมมันไป)
เริ่มต้นจากการที่เราก็เป็นผู้หญิงคนนึงที่อยากมีแฟนเหมือนคนอื่นๆเค้าแหละค่ะ จนกระทั่งวันนึงเราได้เจอคนๆนึงก็เคยเห็นผ่านๆตามาหลายครั้งเเต่ก็ไม่เคยสังเกตอะไรมากเท่าไหร่บางทีเห็นเเล้วก็ไม่ชอบคนๆนี้ด้วยซ้ำดูหยิ่งๆยังไงไม่รู้ เราก็ทักเพื่อนเขาปกติแล้วเขาคนนั้นก็พูดกวนตีนใส่เรา ความคิดเปลี่ยนเลยค่ะจากคนหยิ่งๆเขาเป็นคนที่น่ารักดีคะ ยิ้มทีใจละลายมาก กลับมาบ้านตอนเย็นก็ไม่รู้นึกคึกอะไรหาเฟสเขาแล้วก็ตัดสินใจทักเขาไป เราคุยกันมาตลอดบางทีเวลาคุยกับเขาใจเราหวั่นไหวมาก เราคิดว่าเราเริ่มชอบเขาเเล้วอ่ะ เริ่มคิดถึง เริ่มอยากที่จะคุยกันไปทุกวัน เขาน่ารักมากนะชอบเฝ้าเราทำงานคอลกันตลอด เราเป็นคนๆนึงที่ขี้เกียจอาบน้ำอ่ะเขาก็จะคอยไล่ไปอาบตลอด คุยกันมาได้สักระยะเราสองคนก็รู้สึกว่าความรู้สึกที่มีมันคงไม่ใช่แค่พี่น้องต่างฝ่ายต่างเริ่มจริงจังกันมากขึ้น มีอะไรก็คิดถึงกันตลอด เวลาเจอกันโครตมีความสุขเลยค่ะ เขาเป็นคนที่ใส่ใจ ทุ่มเทให้ทุกๆอย่าง มีเวลาว่างเมื่อไหร่ก็จะมาหาเราตลอด เราเป็นคนๆนึงที่ชอบดูผู้ชายเล่นบอลอ่ะรู้สึกดียิ่งพอชอบเขาเเล้วมาเห็นเขาเล่นบอลนะคือแบบดีต่อใจมาก หล่อเลยอ่ะ โอ้ยยยยยยตายคาาา เวลาเราไปเฝ้าเขาเล่นบอลเเล้วมีพวกผู้ชายเขามาคุยกับเราเขาชอบงอลทำหน้าหึงหวง น่ารักอ่ะ ชอบบบบ ตอนเย็นๆก็จะรอกลับบ้านพร้อมกัน จนวันนึงเขาขอเราเป็นแฟน เป็นคนแรกที่เรายอมเปิดใจให้เพราะเขาดูกับเราจริงๆดูเขารักเราจริงๆก็เลยตกลงคบกัน เราคบกันเงียบๆค่ะไม่ได้บอกใครมากแต่ดูเหมือนว่าคนภายนอกเขาก็พอจะดูออกแหละมานั่งรอกันทุกๆเย็นขนาดนี้ เราได้ไปดูหนังเรื่องเเรกเรื่องแฟนเดย์ ฟินมากนั่งจับมือกันทั้งเรื่องเลย เขิลสุดๆอะไรจะน่ารักขนาดนี้ พอปิดเทอมเราก็ไม่ค่อยได้เจอกันค่ะ คิดถึงมากๆเลย เขาก็จะพยายามหาเวลามาหาเราตลอดบางทีก็ยอมอยู่กับเรามากกว่าอยู่กับเพื่อนอีก เราไม่เคยบังคับเขาให้มานะคือจะมาก็มาหาได้ ไม่มาก็ไม่เป็นไรคิดถึงกันก็คอลกันได้ เราเข้าใจเขาในทุกๆเรื่องๆก็ค่อนข้างที่จะปล่อยนะ รักมากเลยไม่อยากทำให้ต้องอึดอัดใจ จนวันนึงเรารู้สึกได้ว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไป เริ่มออกห่างจากเราไม่คอลกันเหมือนเมื่อก่อน ไม่มาหากันอีก พูดปัดๆไปสะทุกอย่าง เริ่มลบรูปที่เคยลงด้วยกัน เราเป็นผู้หญิงอ่ะเรามีเซ็นส์และเราก็คิดว่ามันต้องใช่เเน่ๆ เราว่าเขาคงอยากเลิก เราแค่อยากรู้ความรู้สึกที่ชัดเจนไม่งั้นมันก็ยังค้างคากันอยู่แบบนี้ ก็เลยตัดสินใจทักไปคุยรู้เลยว่าไม่อยากคุยกับเรา หัวเสียใส่ เราก็พยายามถามแต่ก็ไม่มากกลัวเขาโมโหใส่ จนเขาทนไม่ได้ก็บล็อกเฟสเราไปเลยค่ะ อ้าววว เราผิดอะไรอ่ะทำแบบนี้เเสดงว่ารำคาญเราถูกไหม?เราว่าเราก็ไม่ได้คิดไปเองนะ แล้วก็ฝากคนอื่นมาบอกขอโทษ สักพักก็มาขอเลิก เรางงนะเลิกกันแบบนี้ไม่รู้เหตุผลว่าทำไมถึงเลิกกันรู้ค่ว่าเขาเบื่อเขาอึดอัด เราเสียใจมาก คิดถึงมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เราได้ไปเที่ยวกับญาติก็บังเอิญเจอเขา ฝันถึงเขามาหลายวันติดๆกันแล้วก็มีป้าผู้หญิงมาทักว่าคนที่เลิกกันไปคือเนื้อคู่
เราก็พยายามยอมรับความจริงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนะ พยายามอยู่ทุกวันเเต่ก็เลิกคิดถึงไม่ได้เลย
อยากแชร์เรื่องราวความรัก
เริ่มต้นจากการที่เราก็เป็นผู้หญิงคนนึงที่อยากมีแฟนเหมือนคนอื่นๆเค้าแหละค่ะ จนกระทั่งวันนึงเราได้เจอคนๆนึงก็เคยเห็นผ่านๆตามาหลายครั้งเเต่ก็ไม่เคยสังเกตอะไรมากเท่าไหร่บางทีเห็นเเล้วก็ไม่ชอบคนๆนี้ด้วยซ้ำดูหยิ่งๆยังไงไม่รู้ เราก็ทักเพื่อนเขาปกติแล้วเขาคนนั้นก็พูดกวนตีนใส่เรา ความคิดเปลี่ยนเลยค่ะจากคนหยิ่งๆเขาเป็นคนที่น่ารักดีคะ ยิ้มทีใจละลายมาก กลับมาบ้านตอนเย็นก็ไม่รู้นึกคึกอะไรหาเฟสเขาแล้วก็ตัดสินใจทักเขาไป เราคุยกันมาตลอดบางทีเวลาคุยกับเขาใจเราหวั่นไหวมาก เราคิดว่าเราเริ่มชอบเขาเเล้วอ่ะ เริ่มคิดถึง เริ่มอยากที่จะคุยกันไปทุกวัน เขาน่ารักมากนะชอบเฝ้าเราทำงานคอลกันตลอด เราเป็นคนๆนึงที่ขี้เกียจอาบน้ำอ่ะเขาก็จะคอยไล่ไปอาบตลอด คุยกันมาได้สักระยะเราสองคนก็รู้สึกว่าความรู้สึกที่มีมันคงไม่ใช่แค่พี่น้องต่างฝ่ายต่างเริ่มจริงจังกันมากขึ้น มีอะไรก็คิดถึงกันตลอด เวลาเจอกันโครตมีความสุขเลยค่ะ เขาเป็นคนที่ใส่ใจ ทุ่มเทให้ทุกๆอย่าง มีเวลาว่างเมื่อไหร่ก็จะมาหาเราตลอด เราเป็นคนๆนึงที่ชอบดูผู้ชายเล่นบอลอ่ะรู้สึกดียิ่งพอชอบเขาเเล้วมาเห็นเขาเล่นบอลนะคือแบบดีต่อใจมาก หล่อเลยอ่ะ โอ้ยยยยยยตายคาาา เวลาเราไปเฝ้าเขาเล่นบอลเเล้วมีพวกผู้ชายเขามาคุยกับเราเขาชอบงอลทำหน้าหึงหวง น่ารักอ่ะ ชอบบบบ ตอนเย็นๆก็จะรอกลับบ้านพร้อมกัน จนวันนึงเขาขอเราเป็นแฟน เป็นคนแรกที่เรายอมเปิดใจให้เพราะเขาดูกับเราจริงๆดูเขารักเราจริงๆก็เลยตกลงคบกัน เราคบกันเงียบๆค่ะไม่ได้บอกใครมากแต่ดูเหมือนว่าคนภายนอกเขาก็พอจะดูออกแหละมานั่งรอกันทุกๆเย็นขนาดนี้ เราได้ไปดูหนังเรื่องเเรกเรื่องแฟนเดย์ ฟินมากนั่งจับมือกันทั้งเรื่องเลย เขิลสุดๆอะไรจะน่ารักขนาดนี้ พอปิดเทอมเราก็ไม่ค่อยได้เจอกันค่ะ คิดถึงมากๆเลย เขาก็จะพยายามหาเวลามาหาเราตลอดบางทีก็ยอมอยู่กับเรามากกว่าอยู่กับเพื่อนอีก เราไม่เคยบังคับเขาให้มานะคือจะมาก็มาหาได้ ไม่มาก็ไม่เป็นไรคิดถึงกันก็คอลกันได้ เราเข้าใจเขาในทุกๆเรื่องๆก็ค่อนข้างที่จะปล่อยนะ รักมากเลยไม่อยากทำให้ต้องอึดอัดใจ จนวันนึงเรารู้สึกได้ว่าเขาเริ่มเปลี่ยนไป เริ่มออกห่างจากเราไม่คอลกันเหมือนเมื่อก่อน ไม่มาหากันอีก พูดปัดๆไปสะทุกอย่าง เริ่มลบรูปที่เคยลงด้วยกัน เราเป็นผู้หญิงอ่ะเรามีเซ็นส์และเราก็คิดว่ามันต้องใช่เเน่ๆ เราว่าเขาคงอยากเลิก เราแค่อยากรู้ความรู้สึกที่ชัดเจนไม่งั้นมันก็ยังค้างคากันอยู่แบบนี้ ก็เลยตัดสินใจทักไปคุยรู้เลยว่าไม่อยากคุยกับเรา หัวเสียใส่ เราก็พยายามถามแต่ก็ไม่มากกลัวเขาโมโหใส่ จนเขาทนไม่ได้ก็บล็อกเฟสเราไปเลยค่ะ อ้าววว เราผิดอะไรอ่ะทำแบบนี้เเสดงว่ารำคาญเราถูกไหม?เราว่าเราก็ไม่ได้คิดไปเองนะ แล้วก็ฝากคนอื่นมาบอกขอโทษ สักพักก็มาขอเลิก เรางงนะเลิกกันแบบนี้ไม่รู้เหตุผลว่าทำไมถึงเลิกกันรู้ค่ว่าเขาเบื่อเขาอึดอัด เราเสียใจมาก คิดถึงมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เราได้ไปเที่ยวกับญาติก็บังเอิญเจอเขา ฝันถึงเขามาหลายวันติดๆกันแล้วก็มีป้าผู้หญิงมาทักว่าคนที่เลิกกันไปคือเนื้อคู่
เราก็พยายามยอมรับความจริงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนะ พยายามอยู่ทุกวันเเต่ก็เลิกคิดถึงไม่ได้เลย