

เราไม่ใช่ผู้หญิงน่ะ แอบชอบเพื่อนตั้งแต่รับน้องของมหาวิทยาลัย เรามีชื่อขึ้นต้นด้วยพยัญชนะที่เหมือนกัน ช่วงรับน้องเราเลยได้พักห้องเดียวกัน
เราเทียบเข้าเรียน เพราะเราเรียน ปวส.มาแล้ว ปีแรกโครตดีเลยว่ะ ไม่ว่าจะเป็นพูดคุย เล่นกับเรา ซึ่งเรามีความสุขมาก แต่พอเทอมสองทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อเขารู้ว่าเราชอบ(เพื่อนแซว) การเล่นถึงเนื้อถึงตัวน้อยลง พูดคุยน้อยลง เราก็ไม่กล้าที่จะคุยกับเขา เพราะเราไม่ใช่ผู้หญิงกลัวเขาอาย เราเป็นคนที่เกลียด อ๊วกมากๆ ถึงกับเห็นไม่ได้ แค่เห็นเราก็จะอ๊วกตาม แต่มีวันหนึ่งที่เขาเมามาก เขาก็คุยกับแฟนทางโทรสับ (ใจเราอ่ะ จะช่วยเขาดีไหม มันเจ็บ) เราพาเขาไปส่งห้อง แล้วทำความสะอาดอ๊วกให้เขา(ไม่รู้ทำได้ไง)พอทำความสะอาดเสร็จเราก้ให้เขานอน แล้วล็อคห้องเดินออกมา(ช่วงนี้หลังรับน้องเราอยู่หอนอกแต่อยู่ชั้นเดียวกัน) ตลอดเวลาที่เราเรียนด้วยกันงานหลายๆชิ้นเราทำให้เขาโดยที่เขาไม่เคยบอก(เราโง่ไหม) พอเราขึ้นปีสี่ ทุกอย่างแย่กว่าเดิมหึย นี่ก็จะหมดเทอมละนับคำที่เราคุยกับเขาได้เลย ถ้าไม่มีเรื่องงานคงไม่ได้คุยกันซึ่งเราก็ยังพยายามทำงานให้เขาเพราะเป็นทางเดียวที่จะได้คุยกับเขาบ้าง มีบ้างครั้งที่เขามาแตะโดนตัวเราใจโครตสั้นดีใจ เราไม่หวังอะไรหรอก เพราะชายกับชายน้อยมากที่จะได้เป็นคู่กับ แต่เราก็แอบหวังว่าช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันอยากให้เป็นช่วงเวลาที่เรามีกันและกัน แต่สิ่งที่หวังนั้นก็สลายเมื่อเขามีแฟนหญิง เราเห็นบ่อย บ่อยจนทำให้เราคิดมาก มันเจ็บทั้งที่ยังแอบชอบเขาข้างเดียวอยู่ รักข้างเดียวเจ็บคนเดียว เราถึงกับกินข้าวไม่ได้ในช่วงแรก มันจุก อุส่าหิวเดินไปเซเว่น

เจออีก หมดกันความหิว
และใจของกระเทย ขอบคุณเพื่อนๆน่ะที่เข้ามาอ่าน
แนะนำเราหน่อยควรทำยังไง



แอบชอบเพื่อน
เราเทียบเข้าเรียน เพราะเราเรียน ปวส.มาแล้ว ปีแรกโครตดีเลยว่ะ ไม่ว่าจะเป็นพูดคุย เล่นกับเรา ซึ่งเรามีความสุขมาก แต่พอเทอมสองทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อเขารู้ว่าเราชอบ(เพื่อนแซว) การเล่นถึงเนื้อถึงตัวน้อยลง พูดคุยน้อยลง เราก็ไม่กล้าที่จะคุยกับเขา เพราะเราไม่ใช่ผู้หญิงกลัวเขาอาย เราเป็นคนที่เกลียด อ๊วกมากๆ ถึงกับเห็นไม่ได้ แค่เห็นเราก็จะอ๊วกตาม แต่มีวันหนึ่งที่เขาเมามาก เขาก็คุยกับแฟนทางโทรสับ (ใจเราอ่ะ จะช่วยเขาดีไหม มันเจ็บ) เราพาเขาไปส่งห้อง แล้วทำความสะอาดอ๊วกให้เขา(ไม่รู้ทำได้ไง)พอทำความสะอาดเสร็จเราก้ให้เขานอน แล้วล็อคห้องเดินออกมา(ช่วงนี้หลังรับน้องเราอยู่หอนอกแต่อยู่ชั้นเดียวกัน) ตลอดเวลาที่เราเรียนด้วยกันงานหลายๆชิ้นเราทำให้เขาโดยที่เขาไม่เคยบอก(เราโง่ไหม) พอเราขึ้นปีสี่ ทุกอย่างแย่กว่าเดิมหึย นี่ก็จะหมดเทอมละนับคำที่เราคุยกับเขาได้เลย ถ้าไม่มีเรื่องงานคงไม่ได้คุยกันซึ่งเราก็ยังพยายามทำงานให้เขาเพราะเป็นทางเดียวที่จะได้คุยกับเขาบ้าง มีบ้างครั้งที่เขามาแตะโดนตัวเราใจโครตสั้นดีใจ เราไม่หวังอะไรหรอก เพราะชายกับชายน้อยมากที่จะได้เป็นคู่กับ แต่เราก็แอบหวังว่าช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันอยากให้เป็นช่วงเวลาที่เรามีกันและกัน แต่สิ่งที่หวังนั้นก็สลายเมื่อเขามีแฟนหญิง เราเห็นบ่อย บ่อยจนทำให้เราคิดมาก มันเจ็บทั้งที่ยังแอบชอบเขาข้างเดียวอยู่ รักข้างเดียวเจ็บคนเดียว เราถึงกับกินข้าวไม่ได้ในช่วงแรก มันจุก อุส่าหิวเดินไปเซเว่น
และใจของกระเทย ขอบคุณเพื่อนๆน่ะที่เข้ามาอ่าน
แนะนำเราหน่อยควรทำยังไง