ขอเล่าเลยนะคะ
เมื่อ15ปีก่อนเราเป็นเด็กจากบ้านสวนมาทำงานแถวปริมณฑลตั้งแต่อายุ16-17แล้วมาเรียน ระบบการศึกษา กศน.วันอาทิตย์เพราะที่บ้านยากจน
ก็เริ่มทำงานมาเรื่อยๆส่งเงินให้แม่และน้องไม่มีโอกาสได้คบใครจิงจังเพราะคิดว่าตัวเองจนคงไม่มีใครอยากได้คนจนๆมาเป็นแฟน
มีคนมากหน้าหลายตามาจีบแต่ก็ไม่เคยสนใจคุยๆกันบ้างแต่ไม่ถึงขั้นคบแบบจิงจังจนเมื่ออายุได้21ปี
ตอนนั้นฉันเรียนในระดับม.ปลายจะต้องเรียนคอมพิวเตอร์นี่สิคือจุดเริ่มต้นเรียนแบบจิงจังเทอมละ30ชั่วโมงบ้าง60ชั่วโมงบ้าง
จนเริ่มมีพื้นฐานพอพิมพ์ได้งูๆปลาๆเพื่อนที่เรียนด้วยกันเค้าชวนไปนั่งร้านคอมชั่วโมงละ20บาทเมื่อสักหลายปีก่อนก็เลยได้มีโอกาสเล่นโปรแกรมคิวคิว
และMSNเรียกว่าติดเหมือนกันนะช่วงนั้นมันแปลกดีคุยกับเพื่อนๆหลายสิบคนเลยจนคิดว่าเลิกเล่นดีฟ่าไร้สาระไม่รู้จักใครจิงๆขนาดคนที่เห็นๆกัน
ยังหลอกกันเลยแต่วันนั้นมีคนหนึ่งคนที่ขอเอ็มเราจากคิวคิวก็ทักมาและก็คุยกันจนดึกยิ่งคุยเราก็รู้สึกชอบเค้าเฉยเลยเราขอรูปเค้ามาแต่เราไม่ได้ให้รูปกลับไป
เค้าชวนเราไปกินข้าวที่ห้างแห่งหนึ่งนัดเจอกันประมาณเที่ยงแต่พอเจอเห้ยๆหล่อกว่าในรูปอีกว่ะเค้าจะคบเราเหรอแบบว่าทำใจอยู่นานคิดซะว่า
มานั่งกินข้าวฟรีละกันจากนั้นก็เข้าไปคุยแนะนำตัวกันไปพอกินเสร็จนึกว่าจะแยกย้ายกันกลับเฮ้ยๆขอเบอร์ด้วยอ่ะเขิลนิดๆแต่ให้ไปเอาว่ะลองดู
และจากนั้นมาก็โทรคุยกันทุกวันเลยค่ะเวลาผ่านไปแค่8เดือนเค้าบอกว่าจะพาพ่อแม่มาขอนะเราก็แบบว่าโม้แน่ๆ555เลยบอกเค้ามาเลยมาดิจะรอดู
ผ่านมา1อาทิตย์มาจริงด้วยแฮะสรุปฉันได้แต่งงานและอยู่กินกันจนตอนนี้มีลูกสาว1คนอายุ8ขวบแล้วค่ะเหมือนฝันจิงๆค่ะแต่เรื่องจริงล้วนๆค่ะ
ฉันได้ครอบครัวที่ดีจาก'' คิวคิว ''แชร์ประสบการณ์จริง
เมื่อ15ปีก่อนเราเป็นเด็กจากบ้านสวนมาทำงานแถวปริมณฑลตั้งแต่อายุ16-17แล้วมาเรียน ระบบการศึกษา กศน.วันอาทิตย์เพราะที่บ้านยากจน
ก็เริ่มทำงานมาเรื่อยๆส่งเงินให้แม่และน้องไม่มีโอกาสได้คบใครจิงจังเพราะคิดว่าตัวเองจนคงไม่มีใครอยากได้คนจนๆมาเป็นแฟน
มีคนมากหน้าหลายตามาจีบแต่ก็ไม่เคยสนใจคุยๆกันบ้างแต่ไม่ถึงขั้นคบแบบจิงจังจนเมื่ออายุได้21ปี
ตอนนั้นฉันเรียนในระดับม.ปลายจะต้องเรียนคอมพิวเตอร์นี่สิคือจุดเริ่มต้นเรียนแบบจิงจังเทอมละ30ชั่วโมงบ้าง60ชั่วโมงบ้าง
จนเริ่มมีพื้นฐานพอพิมพ์ได้งูๆปลาๆเพื่อนที่เรียนด้วยกันเค้าชวนไปนั่งร้านคอมชั่วโมงละ20บาทเมื่อสักหลายปีก่อนก็เลยได้มีโอกาสเล่นโปรแกรมคิวคิว
และMSNเรียกว่าติดเหมือนกันนะช่วงนั้นมันแปลกดีคุยกับเพื่อนๆหลายสิบคนเลยจนคิดว่าเลิกเล่นดีฟ่าไร้สาระไม่รู้จักใครจิงๆขนาดคนที่เห็นๆกัน
ยังหลอกกันเลยแต่วันนั้นมีคนหนึ่งคนที่ขอเอ็มเราจากคิวคิวก็ทักมาและก็คุยกันจนดึกยิ่งคุยเราก็รู้สึกชอบเค้าเฉยเลยเราขอรูปเค้ามาแต่เราไม่ได้ให้รูปกลับไป
เค้าชวนเราไปกินข้าวที่ห้างแห่งหนึ่งนัดเจอกันประมาณเที่ยงแต่พอเจอเห้ยๆหล่อกว่าในรูปอีกว่ะเค้าจะคบเราเหรอแบบว่าทำใจอยู่นานคิดซะว่า
มานั่งกินข้าวฟรีละกันจากนั้นก็เข้าไปคุยแนะนำตัวกันไปพอกินเสร็จนึกว่าจะแยกย้ายกันกลับเฮ้ยๆขอเบอร์ด้วยอ่ะเขิลนิดๆแต่ให้ไปเอาว่ะลองดู
และจากนั้นมาก็โทรคุยกันทุกวันเลยค่ะเวลาผ่านไปแค่8เดือนเค้าบอกว่าจะพาพ่อแม่มาขอนะเราก็แบบว่าโม้แน่ๆ555เลยบอกเค้ามาเลยมาดิจะรอดู
ผ่านมา1อาทิตย์มาจริงด้วยแฮะสรุปฉันได้แต่งงานและอยู่กินกันจนตอนนี้มีลูกสาว1คนอายุ8ขวบแล้วค่ะเหมือนฝันจิงๆค่ะแต่เรื่องจริงล้วนๆค่ะ