นับจากวันที่ 13 ตุลาคม 2559 หลังจากดูถ่ายทอดสดของสำนักพระราชวัง จากนั้นเรื่องราวของพระองต์ท่านก็ถูกถ่ายทอดจากหลายสื่อ หลายทิศทาง มีผู้คนมากมายออกมาบอกเล่าเรื่องราวของพระองค์ท่าน เพี่ยงแค่หนึ่งคืนกับหนึ่งวันจนถึงคืนวันที่ 14 ตุลาคม 2559 ที่เราเฝ้าดูเฝ้าติดตามข่าวสาร เรื่องราวของพระองค์ท่าน ความรู้สึกที่ถาโถมเข้ามาคือ พระองค์ท่านทรงทำงานหนักขนาดนี้เลยหรือ พระราชกรณียกิจของพระองค์มากมายจนเอาบอกเล่าตลอดหนึ่งคืนหนึ่งวันยังไม่ซ้ำเลย..........คิดด่าตัวเองว่าเราทำไมช่างโง่เขลาที่ไม่เคยศึกษาเรียนรู้เรื่องราวของพระองค์อย่างจริงจัง
แล้ววันนี้ ...... พระองค์ท่านเสด็จสวรรคตครบเจ็ดวัน....และตลอดเจ็ดวันที่ผ่านมาฉันก็ยังคงติดตามอ่านเรื่องราว รับรู้การบอกเล่าเรื่องราวของพระองค์ท่านผ่านช่องทางต่างๆมากมาย ยิ่งได้รับรู้มากขึ้นก็ยิ่งมองเห็นความเขลาของตัวเองชัดเจนมากขึ้น ที่ฉันไม่เคยใส่ใจที่จะเรียนรู้ความใส่ใจของพระองค์ท่านที่มีต่อประชาชนอย่างจริงจัง........
ทุกครั้ง ที่ได้เห็นข่าว ได้รับรู้ถึงพระราชกรณียกิจของพระองค์ ร้องให้เสียใจ ....
เสียใจ.......ที่พระองค์ท่านเสด็จสวรรคต
เสียใจ.......ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันช่างโง่เขลา เรียนรู้เรื่องต่างๆตั้งหลายอย่าง ทำไมฉันไม่เรียนรู้เรื่องพระมหากษัตริย์อย่างถ่องแท้........
วันที่เห็นความเขลาของตัวเองอย่างที่สุด
แล้ววันนี้ ...... พระองค์ท่านเสด็จสวรรคตครบเจ็ดวัน....และตลอดเจ็ดวันที่ผ่านมาฉันก็ยังคงติดตามอ่านเรื่องราว รับรู้การบอกเล่าเรื่องราวของพระองค์ท่านผ่านช่องทางต่างๆมากมาย ยิ่งได้รับรู้มากขึ้นก็ยิ่งมองเห็นความเขลาของตัวเองชัดเจนมากขึ้น ที่ฉันไม่เคยใส่ใจที่จะเรียนรู้ความใส่ใจของพระองค์ท่านที่มีต่อประชาชนอย่างจริงจัง........
ทุกครั้ง ที่ได้เห็นข่าว ได้รับรู้ถึงพระราชกรณียกิจของพระองค์ ร้องให้เสียใจ ....
เสียใจ.......ที่พระองค์ท่านเสด็จสวรรคต
เสียใจ.......ที่ตลอดเวลาที่ผ่านมา ฉันช่างโง่เขลา เรียนรู้เรื่องต่างๆตั้งหลายอย่าง ทำไมฉันไม่เรียนรู้เรื่องพระมหากษัตริย์อย่างถ่องแท้........