ผู้ชายที่เราคิดว่าเป็นแฟน

ขอบอกก่อนเลยว่า เรื่องนี้อาจจะยาวไปหน่อยนะแต่เราสงสัยในสิ่งที่เราทำว่ามันเกินไปหรอ?
คือเราคบกับแฟนมาจะประมานครึ่งปีแล้วแต่ตอนนี้เลิกกันไปแล้ว เราจะเริ่มเล่าตั้งแต่แรกเลย
ก่อนที่เราจะคบกับแฟนเราคุยกันมาสักพักแล้วแล้วแฟนเราเลยมาขอคบเราตอบตกลงไปเพราะก็มีใจให้มัน เราก็ดำเนินชีวิตคู่แบบคนปกติ อยู่ๆมันก็เล่าเรื่องของมันให้ฟังว่า เคยมีแฟนแล้วเลิกกันไป (แฟนเก่ามันจะใช้แทนว่า a แล้วกันนะ) a เนี่ยก็ไปมีแฟนใหม่ มันก็ไม่ได้ว่าอะไรแต่มันก็คุยกันตามปกติ วันหนึ่งaทะเลาะกับแฟนแล้วก็หอบกระเป๋ากลับมาบ้านแล้วก็เหมือนนัดกันไปเที่ยว จนแฟนเราขอกลับมาคบอีกครั้งได้ไหม? a ตอบตกลงแต่ทั้งๆที่ a  มีแฟนอยู่แล้ว แล้วผลสุดท้าย a ก็กลับไปหาแฟนแต่ว่ามันบอกตอนนี้ก็แค่เพื่อนกันแล้วไม่ต้องคิดมากนะ ตอนนั้นเราคิดขึ้นมาในใจเลยว่าเราจะเชื่อใจคนๆนี้ได้ไหม?เราก็เงียบไม่ได้แสดงความคิดเห็นกับเรื่องที่มันเล่า พอผ่านไปได้ระยะหนึ่งเราก็เข้าไปส่องเฟสแฟนเราเห็น a มาเม้นเราก็เข้าไปส่อง a เราก็เห็นแฟนเราเม้นกันบ่อยมาก เราเลยไปถามมันทำไมช่วงเม้นบ่อยจัง มันบอกก็เพื่อนกันตามปกติแหละ เราก็พยายามเชื่อเพื่อนก็เพื่อนว่ะ แต่ในความคิดจริงๆเราไม่ไว้ใจเลย ในระหว่างคบกันเราอยู่แก่ใจตลอดว่ามันไม่ได้รักเราหรือชอบเราแน่ๆ อาจแค่รู้สึกดีด้วย เราคิดตลอดว่ามันต้องคุยกับแฟนเก่าอันนี้เราไม่ว่าเพราะเราก็คุย เวลาเราทะเลาะกันส่วนมากสาเหตุมาจาก a แต่เราก็ให้โอกาสที่จะเชื่อใจตลอด เรารู้ด้วยซ้ำว่าเวลาเจอเพื่อนมันมันจะบอกกับเพื่อนว่าเราเพื่อนมัน บอกว่าเราเป็นแฟนกับมันก็แค่คนสองคน เราก็เจ็บๆนะแต่เราอดทนไง เพื่อนรู้เพื่อนก็บอกว่าเราโง่แต่เราก็ให้คำตอบเพื่อนไปว่า กูอยากรู้อะไรมากกว่านี้เรามีสิทธิ์ขอเลิกตลอดเวลาเพราะเราก็มีหลักฐานและเหตุผลพอ มันได้งานทำแต่มันไม่เคยบอกว่าที่นั้นมี a ทำอยู่มีวันนึงเราแอบเอาโทรศัพย์มันมาดูว่าคุยอะไรกับ a บ้าง พอเห็นแค่ประโยคล่าสุดที่คุยเราช็อคไปเลยแต่พยายามคุมอารมณ์และสติเพื่อที่จะอ่านต่อไป มันบอกกับ a ว่าเราไปขอมันคบแล้วก็ตกลงไปเพราะสงสารและเหงา ในใจเราตอนนั้นคิดขึ้นมาเลย เราน่าสังเวชขนาดนั้นเลยทำไมผู้ชายคนนี้ยิ้มมาก แล้วพวกมันก็คุยกันเหมือนแฟนบอกรักบอกคิดถึงมันบอกaว่าเนี่ยรู้แอบโดดงานไปเจอหน้าบ่อยๆนะ วันเกิด a แฟนเราซื้อเสื้อคู่ให้ใส่แล้วบอกไว้ใส่คู่กันนะ เค้ารอแกแกเสมอนะ ในใจเราคิดยิ้มเอ้ยคบกับกูเสื้อคู่ยังไม่มี5555 แล้วก็แอบไปเจอกันโดยที่เราไม่รู้ เราอ่านเส็ดก็วางโทรศัพย์ไว้ที่เดิม แล้วมันก็ชวนเราไปกินข้าวตอนนั้นเราโมโหสุดๆพยายามเก็บอาการตลอด กินไปสักพักมันก็บอกเราว่า ตัดเพื่อนกับaไปแล้วนะไม่อยากรู้จักอีก เราก็ถามว่าทำไมหล่ะ มันตอบเราว่า a เลิกกับแฟนแล้วก็ a มีแฟนใหม่ แต่ช่วงนี้ a ไล่ยืมเงินคนรู้จักบ่อยมากมันเลยถาม a ทำไมทำแบบนั้น a ก็ตอบว่าจำเป็นอะ อย่าถามไรมากกว่านี้เลยนะ พอวันรุ่งขึ้นแฟนเราไปทัก a แต่โดนเมินและไม่คุยเลยตัดเพราะไม่อยากยุ่งแล้ว เราเลยถามเคยไปเจอกันไหม? มันตอบถ้าไม่รวมที่ทำงานก็ไม่นะ เราใจสลายเลยโกหกได้ดีมาก เราเลยบอกโกหกว่ะ เค้ารู้นะ
การสนทนาเงียบไปพักนึงจนมันถามทำไมรู้ เราตอบไปตรงๆก็เอามือถือมาดู มัยทำหน้าไม่พอใจมันบอกอีกว่า ถ้าเป็นคนอื่นคงโดนเกลียดไปแล้วถ้าทำแบบนี้ มันบอกต่อว่า แต่ตอนนี้จะไม่มีอีกแล้วมีคนมาเตือนสติเค้าว่า ถ้าพี่ทำแบบที่พี่ทำให้aกับคนที่เขาเห็นค่าพี่คนนั้นคงรักพี่มาก มัยเลยทำให้เค้าคิดได้  แบบเราผิดหวังในตัวมันอะ หมดศรัทธาหมดความเชื่อ คำพูดที่มันพูดออกมาเราสามารถเชื่อได้จริงๆไหม เราให้โอกาสมันอีกครั้งโดยย้ำว่าครั้งสุดท้ายนะ มันก็รับปากแล้วบอกจะไม่โกหกอะไรอีกแล้ว แถมมันตั้งสถานะในเฟสว่ามีแฟนแล้วสิ่งที่มันทำไม่ได้ทำให้เราเชื่อใจวันนั้นเรากลับมาบ้านเรายอมนั่งเดารหัสเฟสมัน(ตอนแรกเรารู้แค่อีเมลล์)เดาไปเดามาดันเข้าได้ เราอ่านทุกอย่างที่เราสงสัยมันบอกกับคนอื่นว่าไม่มีแฟนสิ่งที่เราคิดมันจริง เราดูตลอดว่ามันคุยอะไรกับใครบอกคิดถึงใครแต่เราก็เฉยๆไม่ได้ทักแชทไปด่าคนนั้น จนเมื่อไม่นานมันทักแชทคนที่มันเคยชอบไป คนนั้นถามมาว่ามีแฟนยัง? มันตอบว่ายัง ที่ขึ้นสถานะเพราะทำแบบการเมือง คนที่ทำงานชอบถามเลยตั้งๆไปแบบนั้นตอนนั้นมันคงไม่รู้ว่าเราอ่านอยู่ ก่อนหน้านนั้นมันทักมาคุยกับเราแต่อยู่ๆมันหายไปประมาน 5 นาทีแต่ออนเฟสอยู่เราเลยถามไม่ว่างหรอ? มันตอบคุยเฟสคุยไลน์โหนรถเมล์ด้วย เราเลยเข้าเฟสมันไปดูก็เลยเห็นอย่างที่เล่าไป เราฟิวขาดพิมไปหามันว่ากำลังสร้างเรื่องโกหกอยู่แน่ๆ เราคิดอยู่แล้วว่ามันน่าจะรู้ว่าเราเข้าเฟสมันได้มันเลยตอบเรามาว่า เราทำเกินไปเรื่องเฟสมัน เราคิดในใจถ้าสิ่งที่กูทำเกินไปสิ่งที่กับกูก็คงไม่เกินไปสินะ มันปิดเฟสไป เราโทรไปถามโกรธหรอ?มันเงียบไปพักนึงแล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่ายังไม่อยากคุยตอนนี้ว่ะแล้วมันก็ตัดสายไป....จนมันเปิดเฟสแล้วทักมาว่า มันอะเลวเกินไปไม่คู่ควรกับเรา จบๆไปพอใจยัง?เราเห็นประโยคนี้ปุ้ปเราขำออกมาเลย เป็นประโยคน้ำเน่าที่สุดที่เคยเจอมา ไปเล่าให้เพื่อน ผช.เราฟังเพื่อนเรายังบอก เป็นอะไรที่ยิ้มมาก นี่ขนาด ผช.ด้วยกันพูดนะ มันก็บอกว่ามันไม่ไว้ใจเรา ไม่อยากให้เข้าใกล้ สิ่งที่เราทำมันเกินไปหรอ? ถ้ามองในมุมหนึ่งมันก็คงเกิน แต่ถ้ามองอีกมุมอันนี้ไม่เกินไปเหมือนบางทีเราผิดที่เราหึงเราหวง  เราตามใจมันตลอดแทบไม่ขัดใจมันเอาแต่ใจเราก็ไม่ว่าอะไร มันชอบตัดสินเราว่าเราคิดแบบนี้อยู่ทั้งๆที่ไม่ใช่ บางทีมันก็ดูถูกเรา ใช้คำพูดที่แย่ๆกับเรา เราทนจนถ้าไปเล่าให้ใครฟังเราจะดูเหมือนโง่แต่เปล่าเลยเรารู้อะไรหลายๆอย่างอยู่แล้วแต่เราอยากดูความโกหกของคน เราไม่อยากพูดให้เราดูดีแต่เรากำลังบอกสิ่งที่เราเจอมามันเป็นความจริง
ปล.มีคำหยาบก็ขออภัยด้วย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่