แค่ต่างวิชาชีพ ทำไมต้องดูถูกกันขนาดนี้

วันนี้ยืนซื้อขนมอยู่ในรถขายโตเกียวในมหาลัย แล้วมีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาซื้อตามหลัง เป็นนักศึกษาเรียนครูปฐมวัย แล้วพ่อค้าถามว่ารู้จักกันไหม ผู้หญิงคนนั่นหันมามองหน้าเราแบบชำเลืองมอง แล้วส่ายหน้า ทำสีหน้าแบบไม่ชอบ พ่อค้าก็ถามผู้หญิงคนนั้นว่าทำไมทำสีหน้าอย่างนั่นใส่น้อง แล้วหันมาถามเราว่าเรียนอยู่ปีไหน เราก็เลยตอบไปว่าอยู่ปี3 ค่ะ แล้วเราก็ยิ้ม ทั่งที่ผู้หญิงคนนั่นอยู่ปี2 แล้วเขาก็มองที่เสื้อเรา เห็นเข็มชั้นปีกับป้ายชื่อ แล้วพูดว่าอ่อเด็กพยาบาล แล้วแสยะยิ้ม เราก็คิดในใจนี่หลอแม่พิมพ์ของชาติ มีพฤติกรรมแบบนี้อ่อ ทั่งที่เรามีศักดิ์เป็นพี่แม้ว่าคนละคณะ  ทำไมเรียนพยาบาลมันด้อยกว่าครูตรงไหน เราก็ให้เกียรติวิชาชีพครู เพราะอาชีพครูนี่แหละ ที่สอนให้เรามีความรู้ พี่สาวเราเป็นครูก็ไม่เคยทำแบบนี้ ถ้าคุณเข้าไปในโรงพยาบาล คนแรกที่เข้าไปช่วยคุณก็คือพยาบาล ก่อนที่จะเจอหมอซะอีก คุณอาจจะไม่เข้าใจในวิชาชีพพยาบาลแต่ไม่ควรดูถูกวิชาชีพอื่น เราภูมิใจในวิชาชีพพยาบาล  เราไม่ได้เหมารวมนะคะ แต่เราพูดแค่พฤติกรรมของผู้หญิงคนนี้