ควรจะหยุดหรือไปต่อดีคะ???

คือ เขาเริ่มไม่ค่อยสนใจเหมือนเมื่อก่อนอย่างแบบ เวลาเราจะขอตัวไปไหนก็ จะบอกว่าอย่าพึ่งไป ไปทำไม แต่เดี๋ยวนี้บอกว่าจะไปไหน เขาก็ ตอบสั้นๆ บ้าง ทำนองแบบ อืมๆ ตามนั้นนน คือ ทุกอย่างเริ่มไม่โอเคร เขาเป็นคนที่ชอบขอโทดกับเรื่องเดิมๆ ที่แบบ บอกว่าจะไม่ทำแล้วแต่เขาก็กลับมาทำต่อ ซึ่งบางทีเราก็เหนื่อยใจแหละค่ะ ที่ต้องมานั่งฟังคำขอโทดเรื่องเดิมๆ จนเราขอห่างกันสักพัก พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆ เราสองคนเหมือนไม่เคยรู้จักกันเลยค่ะ เหมือนเราลืมไปด้วยซ้ำว่าเราเป็นอะไรกัน มันมีความคิด ช่วงนึงในหัวที่คิดว่า การอยู่คนเดียวมันอาจดีที่สุด แต่อีกใจนึงก็ ไม่กล้าที่จะบอกคำนั้นออกไปเราควรทำยังไงดีคะ....จะหยุดหรือไปต่อดี ตอนนี้เราคิดไรไม่ออกเลย..คำถามนี้มันติดอยู่ในสมองตลอดเวลาเลย ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ