ความรู้สึกจากประชาชนตัวเล็กๆที่มีต่อพ่อหลวง

กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่อยากให้ทุกคน เขียนอธิบายถึงความรู้สึกที่มีต่อพ่อหลวงอันเป็นที่รักยิ่งของพวกเรา

"ทำไมคนไทยรักในหลวงมากเพียงนี้" คำถามที่เพื่อนชาวต่างชาติมักถาม
ผมว่าคำตอบง่ายมากครับสำหรับประชาชนชาวไทย แต่ว่ามันยากมากที่จะหาคำพูดสื่อสารออกไปให้ตรงกับความรู้สึกที่มีทั้งหมดว่าทำไม
ตั้งแต่เมื่อวาน13 ต.ค.2559 ตอนคำ่หลังประกาศจากพระราชสำนัก ผมนำ้ตาเอ่อไหลอยู่เป็นระยะๆตลอดมาจนถึงวันนี้ ทั้งที่ปกติผมไม่ใช่คนอ่อนไหวง่าย แต่เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับในหลวงผมจะร้องไห้ง่ายมาก ตั้งแต่ไหนแต่ไรมา เช่น เวลาดูพระองค์ในทีวี เป็นนำ้ตาแห่งความปลื้มปิติ โดยเฉพาะพระราชพิธีเฉลิมฉลองทรงครองราชครบ 60 ปี ดูกี่ทีนำ้ตาแห่งความปลื้มปิติจะไหลหนักมากทุกครั้งที่ดู

ไม่รู้ว่าทำไมแค่เห็นท่านน้ำตาผมเอ่อทุกที คงเป็นเพราะจิตวิญาณของผมคงสัมผัสและรับรู้ได้ ถึงความรัก ความเมตตา ความเสียสละ ความปรารถนาดี ที่ทรงมีต่อประเทศชาติและประชาชนคนไทย เปรียบเหมือนกับความรู้สึกของพ่อแม่ที่มีต่อลูก
ผมยอมรับครับว่าผมหาคำอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูกว่า ทำไมผมถึงรักในหลวงได้มากถึงเพียงนี้

***ขออภัย ID ผมตั้งได้แต่กระทู้คำถามครับ***