ฟ้าวันนี้ เงียบเหงา ดูเศร้าสร้อย
เมฆก็พลอย หยุดเคลื่อน ไม่เลื่อนไหล
หมู่นกกา ไม่ส่งเสียง สำเนียงใด
มวลแมกไม้ เคยไหวติง หยุดนิ่งนาน

ธรรมชาติ คงอาลัย ใครคนหนึ่ง
"พ่อ" ผู้ซึ่ง ด่วนจากไป สุดไขขาน
เหลือไว้เพียง ความยิ่งใหญ่ หาใดปาน
ให้ลูกหลาน รำลึกถึง ติดตรึงใจ

คราเมื่อครั้ง พ่อยังอยู่ คู่โลกนี้
พ่อคอยชี้ แนวทาง สว่างไสว
แม้หนทาง จะลำบาก ยากเพียงใด
พ่อก้าวไป อย่างอดทน ไม่บ่นเลย

พ่อแนะนำ แนวทาง สร้างอาชีพ
ดุจประทีป ส่องทางชัย มิได้เฉย
"การเกษตร- ทฤษฎีใหม่" ได้คุ้นเคย
พ่อพร่ำเอ่ย สอนสั่ง ยังจดจำ

"เศรษฐกิจ- พอเพียง" ทำเยี่ยงอย่าง
วางแนวทาง ให้ลูกไว้ ได้ชื่นฉ่ำ
อีก "ฝนหลวง" ยากยิ่งหนอ พ่อก็ทำ
"กังหันน้ำ- ชัยพัฒนา" น่าชื่นชู

ณ วันนี้ พ่อจากไป ไม่หวนกลับ
พ่อลาลับ จากลูกไป ไกลสุดกู่
พ่อรู้ไหม ลูกเจ็บช้ำ น้ำตาพรู
ลูกจะอยู่ ต่อไปได้ อย่างไรกัน

กราบเทวา อารักษ์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์
นำดวงจิต พ่อสู่ห้วง สรวงสวรรค์
สถิตอยู่ ตราบชั่วกาล- นานนิรันดร์
พระคุณอัน ยิ่งใหญ่ ลูกไม่ลืม.


ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ