ผมทะเลาะกับคนที่คอยอยู่กับผมมาตลอด ควรทำยังไงดีครับ

สวัสดีครับ ผมขอแนะนำตัวเองด้วยชื่อว่า เจนะครับ(นามแฝง) เรื่องมันเกิดขึ้นตั้งแต่วันแรก วันที่ผมไม่มีคนคุยมาสักระยะ แล้วเธอก็ทักผมมาเพื่อจะแกล้ง แต่ตอนนั้นผมไม่ได้รู้สึกอะไรกับเค้าเลย ก็เลยแกล้งเธอมาตลอด แต่ผมก็หยอกล้อใส่กันน เราเข้ากันได้หลายเรื่องมากๆๆครับ ทั้งนิสัย การกิน ชอบขี้เล่นเหมือนกัน เธอไม่ได้สวยมากมายแบบผู้หญิงคนอื่นๆๆพวกไลค์เป็น พันๆ เธอหน้าตาปกติ เป็นผู้หญิงปกติที่มีนิสัยเหมือนหมี อย่างแรกที่ผมสนใจเธอ เพราะว่าเธอนั้น ชอบนอนตลอดเวลาเมื่อก่อน เธอเป็นคนไม่เล่นโซเชียวก็ได้ ไม่เข้าเฟสมาคุยกับผม 2 วัน ผมก็สนใจเธอมากๆๆเพราะเธอเข้ามาแกล้งผมจากนั้นเธอก็หายไป 2 วัน ผมรู้สึกสนใจเธอมากๆเพราะเธอมาตอบข้อความผมหลังจาก 2 วันที่เธอไม่เข้าเฟสเลย ผมจึงเรียกเธอว่าหมี เพราะเธอชอบนอนแล้วทำตัวเหมือนหมี จากนั้นเราก็เริ่มคุยกันมากขึ้น สนิทกันมากขึ้น จนผมรู้ว่าผมกับเธอเข้ากันได้ เพราะเราชอบสุนัขเหมือนกันจึงเข้าใจหัวอกกันดี ต่อมา มี ผู้หญิงที่สวยเข้ามาในชีวิตของผมตอนแรกผมก็คุยไปเรื่อยๆพร้อมกับคุยกับเธอเหมือนกัน จนเราลองไปนัดกินข้าวกับผู้หญิงคนนั้น แต่ผมรู้สึกว่า ผมไม่ได้ชอบเธอแต่ผมรู้สึกมีความสุขตอนคุยกับเธอที่เป็นหมีมากกว่า ผมจึงเลิกคุยกับผู้หญิงคนนั้นแล้วตั้งหน้าตั้งตา จริงจังกับเธอที่เป็นหมีมากขึ้นเราคุยกัน แล้วผมกับเธอก็มีความสุขมากๆๆเราคุยกันจนผมเผลอหลับตลอด เธอนอนดึกมากๆๆเพราะเธอขยันมากๆตั้งใจทำการบ้านตลอด แต่เธอก็ส่งข้อความมาหาผมว่า หลับแล้วหรอ ตื่นๆๆ แล้วก็ส่งสติ๊กเกอร์รัวๆๆมาหาผมแล้วก็โทรเฟสมาหาผม พอผมตื่นขึ้น าตอนเช้าเห็นข้อความแบบนี้ทำให้ผมรู้สึกว่ามีความสุขมากๆๆเลย เธอเอาใจใส่ผมมากๆเธอชอบปากแข็งทำเป็นซ่อนความรู้สึก แต่ผมก็ดูออกตลอดด เพราะเวลาผมแซวเธอที่โรงเรียน เธอจะชอบทำเป็นแก้เขินโดยทำเป็นดุ แล้วบอกว่า เดะเตะเลยย แต่ผมเห็นเธอแก้มแดงแล้วยิ้มที่มุมปาก ผมจึงแกล้งขยี้หัวเธอไปมา เราสนิทกันมากขึ้น เธอตัววิชาคณิตให้ผมเป็นครั้งแรกที่ผมมีคนมาสนใจติวสอน ผมรู้สึกใจเต้นมากๆๆ ถึงเธอจะไม่สวยมากแต่เธอก็สวยสำหรับผมมากๆๆซึ่งตอนนั้นผมคิดกับเธอมากกว่าเพื่อน เราจะคอยไปกินอาหารด้วยกัน คอยดูหนังด้วยกัน เราไปไหนด้วยกันด้วยกันบ่อยมาก เราไปหาไรกินแถวๆหน้าศาล เราไปกินเครป แล้ะนมสดปั่นด้วยกัน เรามีเรื่องดีๆต่อกันตลอดครับ จนมาถึงจุดๆหนึ่ง ซึ่งผมบอกชอบเธอ แต่เธอก็ไม่ยอมเป็นแฟนผมเพราะเธอกลัวว่าถ้าเป็นแฟนกับผมเธอจะกลัววันที่ผมกับเธอเลิกกัน เธอกลัวการเสียใจมากจึงพูดว่า จะไม่มีแฟนจนกว่าจะเข้ามหาลัยได้ เดิมทีเธอเป็นผู้หญิงที่ขยันเรียนมากๆๆ แต่ผมทำให้ตัวเธอที่เปิดใจให้ผมจนได้ แต่เธอกลัวจึงปิดใจไม่ให้ผมเข้าไปอยู่ในใจเธอ เธอเป็น ผู้หญิงที่กลัวมาก ฟ้าร้องก็กลัว ผีก็กลัวโดยเฉพาะรู เธอก็กลัวซึ่งผมจะแกล้งเธอโดยชอบบอกเดะเอารูปรูส่งไปให้เธอ เธอก็บอกว่าหนูกลัวแล้วว แต่ตอนนี้ผมกับเธอทะเลาะกัน เพราะเธอกลัวการเสียใจกับความรัก เธอที่เป็นหมีเคยบอกผมว่า ถ้าไปถึงมหาลัยก็คงเลิกกัน เธอจึงกลัวและปิดกั้นตัวเองไม่ยอมให้ผมอยู่ใกล้ๆเธอ ทั้งทีเรามีความทรงจำที่ดีมากๆๆ ไปดูหนังผมก็ชอบจับมือเธอ ชอบเล่นผมเธอ แต่ตอนนี้เธอพยายามปิดกั้นผมเพราะกลัวความสัมพันธ์ที่มากกว่านี้แล้วเธอจะเสียใจที่เลิกกัน เธอไม่ยอมปลุกผมตอนเช้า เธอไม่ยอมออนเฟส เธอพยายามคุยกับผมให้น้อยที่สุด แต่ผมรู้ว่าเธอรักผมเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่ว่าจะลำบากแค่ไหนเธอก็คอยช่วยผมตลอด ถ้าเธอไม่รักผมเธอคงไม่อยู่เป็นเพื่อนผมนอนดึกช้ามคืนเกือบทุกวัน แต่ผมก็มีส่วนผิดที่ชอบคิดว่าเธอต้องยอมตลอดจนผมไปทำร้ายจิตใจของเธอทำให้เธอเสียใจ ผมพยายามง้อเธอ แต่เธอกลัวเสียใจเพราะงั้นเธอจึงบอกเป็นได้แค่เพื่อนนะ แต่ในใจของเธอนั้นกลัวที่จะรักกับผมแล้วกลัวเสียผมไป แต่สำหรับผม ผมไม่เคยกลัวการสุญเสียเพราะถ้าผมไม่พูดว่าชอบเธอผมก็คงเสียใจที่ไม่ยอมบอกความรู้สึกของผมที่ต่อเธอ และตอนนี้อยู่ในช่วงปิดเทอมผมก็เลยไม่ได้เจอเธอแต่ไม่ว่าผมจะนัดเธอไปไหนเธอก็ไม่ยอมไป ผมต้องทำยังไงเธอถึงจะยอมเปิดใจให้ผมอีกแต่สิ่งที่ผมแน่ใจที่สุดเธอรักผมจริงๆถ้าเธอเกลียดผมเธอคงจะไม่ตอบแชทผมตอนกลางคืนเพราะกลางวันเธอเรียนพิเศษ เธอเป็นห่วงผมเวลาผมเล่นบอลแล้วมีแผล เธอชอบดุว่าระวังหน่อยเดะเจ็บตัวนะตลอด ได้โปรดช่วยผมด้วยผมรักเธอจริงๆขอความคิดเห็นช่วยผมหน่อยนะครับ ผมอยากทำก่อนที่ผมจะเสียใจไปตลอดชีวิต ถ้าผลเป็นยังไงผมจะมาเล่าให้ฟังนะครับ