ก่อนอื่นเราขอพูดก่อนเลยนะค่ะ ว่าเราเป็นคนไม่ค่อยดูการ์ตูนสักเท่าไร จนมาเจอเรื่องนี้แหละค่ะ
แฟรี่เทลเป็นการ์ตูนที่สะท้อนให้เราเห็นอะไรๆ มากมายที่ผ่านมาในชีวิตได้ดีมากเลยค่ะ
ทำให้รู้ถึงความสัมพันธ์ของครอบครัว เพื่อนพ้อง คนที่รัก ทำให้ไม่ลืมความหมายของชีวิตและการมีชีวิตอยู่
การมีชีวิตอยู่เพื่อคนอื่นหรือคนที่เรารัก การเชื่อมั่นในตัวของคนที่เราให้ความสำคัญ
ทำให้เข้าใจชีวิตตัวเองมากขึ้นจริงๆค่ะ สอนอะไรให้เรามากมาย
เรื่องนี้ทำให้เราเสียน้ำตาไปเยอะเลยค่ะ ร้องไห้ไปกับหลายตอนมาก
อย่างที่บอกแหละค่ะ ว่าเป็นคนไม่ค่อยได้ดูการ์ตูนสักเท่าไหร แต่ช่วงนั้นต้องยอมรับว่าไม่อะไรทำค่ะ
ดูนั้นดูนี่ไปเรื่อยใน Line TV เปิดไปเปิดมาก็เจอ Fairy Tale นี่ละค่ะ
ดูไปได้ไม่กี่ตอนก็ติดหนึบเลยค่ะ พล็อตเรื่องดีมากค่ะ การดำเนินค่อนข้างไวแต่กระชับและชัดเจน
สอดแทรกและแฝงความคิดความรู้สึกไว้ในแต่ละตัวละครได้ดีมากจริงๆ ได้ดูแล้วเข้าถึงอารมณ์ตามมากๆค่ะ
ตอนนี้เลยเป็นแฟนเรื่องนี้หนักจริงๆค่ะ ตอนนี้เราก็ดูเดินทางมาถึงตอนที่ 200 แล้วค่ะ
ซึ่งบอกเลยว่าประทับใจสำหรับช่วงตอนที่ 197-200 จริงๆ สำหรับเรื่องของอุลเทียร์ค่ะ แค่เพียงตอนที่หล่อนให้เวทย์ลาสเอจเพื่อย้อนเวลา
ถ้าคนที่อ่อนไหวและละเอียดอ่อนจริงๆมองแล้วล่ะก็จะเห็นอะไรที่มากมายมากๆค่ะ
เรารู้สึกว่านางต้องเป็นคนดีได้แน่ตั้งแต่บนเกาะที่สู้กับกรีมมัวร์ฮาร์ตแล้วค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน
เรามองว่านางสำนึกผิดจริงๆค่ะ นางต้องการที่จะยกโทษและเปลี่ยนแปลงตัวเอง ซึ่งชอบนางตรงนี้มากค่ะ
เพราะคนเราปรกติแล้วยากมากค่ะ ที่จะกลับใจได้แบบนาง การที่คนเราจะยกโทษให้ตัวเองจากการทำผิดพลาดครั้งใหญ่นะ มันยากมากน่ะค่ะ
เราชอบที่นางตัดสินใจแบบเด็ดขาดในการยอมสละเวลาการมีชีวิตของตัวเองในการช่วยเหลือคนอื่นอีกมากมาย
ในช่วงเวลานั้นรับรู้ได้เลยค่ะว่านางแน่วแน่มากจริงๆ ถึงแม้จะเจ็บปวด ทรมาน ร่างแทบสลายแต่กลับไม่คิดที่จะยกเลิกความตั้งใจนั้นเลย
ถึงแม้ในที่สุดแล้วจะยื้อเวลากลับมาได้เพียงหนึ่งนาที แต่พอมองแล้วหนึ่งนาทีนั้นแลกกับชีวิตของใครบ้างแล้ว ตัวเราเองนั่งร้องไห้เลยค่ะ
ตอนแรกที่คิดว่านางจะตายเพราะถูกช่วงชิงเวลาจากชีวิตไปด้วยเวทย์ลาสเอจ เรายิ่งร้องไห้หนักมากๆค่ะ
เพราะว่าก่อนตายที่นางพูดประมาณว่า
"ย้อนกลับ...ย้อนกลับ...เวลาย้อนกลับ"
"...1นาที?..."
"ชีวิตของเรา...มีค่า...แค่1นาที!?"
"ไม่...นี่เราช่วยใครไม่ได้เลยสักคน"
จากนั้นนางก็ล้มไปเลย ซึ่งตอนนั้นบอกเลยว่าตอนนั้นคิดว่านางตายแน่นอน เราร้องไห้เลยค่ะ
เพราะถ้านางตายไป นางจะต้องตายไปกับความผิดหวังที่ประมาณไม่ได้เลยค่ะ
ลองคิดดูนะค่ะ เสียสละทุกอย่างเพราะคิดว่าจะไถ่โทษหรือเพื่อปกป้องคนอื่น แต่กลับช่วยใครไม่ได้เลยแถมยังต้องมาทิ้งชีวิตนี้ไปด้วย
มันเศร้ามากนะค่ะ...
แต่พอดูไปเรื่อยแล้วรู้ว่านางยังมีชีวิตอยู่เพียงแค่กลายเป็นหญิงชราคนหนึ่ง แต่ตอนนั้นเราดีใจมากเลยค่ะ
ราวกับคิดว่าตัวเองเป็นอุลเทียร์เลยจริงๆค่ะ เพราะแสดงว่านางต้องรู้แน่ๆ ว่าเวลาของชีวิตนางมีค่ากับทุกคน
เพียงแค่นางได้รู้ว่านางไม่เสียสละไปเปล่าๆ เราก็ดีใจมากๆเลยค่ะ
แล้วที่ชอบอีกครั้งคือช่วงเวลาที่อุลเทียร์แกล้งเป็นหญิงชราไปส่งจดหมายให้เจราลกับเมลดี้ และที่รถม้าของเกรย์วิ่งผ่านแล้วเกรย์รู้สึกและจำอุลเทียร์ได้
บอกเลยค่ะว่าเราเหมือนสุขใจมากๆ สุขใจแปลกๆ ทั้งที่มันก็เป็นเพียงแค่การ์ตูน
แต่พอเราดูแล้วมันกลับทำให้มีความสุขขนาดนี้ สั่งสอนอะไรหลายๆอย่างที่เราทำพลาดไป
เราสัญญาค่ะว่าการ์ตูนเรื่องนี้จะไม่ลืมเลยจริงๆค่ะ
สุดท้ายก็ขอขอบคุณอาจารย์ฮิโระ มาชิม่าและกองมากๆเลยค่ะ ที่ผลิตเรื่องราวที่น่าประทับใจแบบนี้ให้กับเรา
ขอบคุณอุลเทียร์ ลูซี่ จูเบีย มิร่าเจน และตัวละครอื่นๆ ที่มีเรื่องราวน่าประทับสำหรับเรา
ยังไงก็มีใครมีความคิดเห็นอย่างไรมากแลกเปลี่ยนกับน่ะค่ะ ^^
[Fairy Tale] จากใจเลยค่ะ จากเราคนที่ไม่ค่อยดูการ์ตูน แต่พอมาเจอเรื่องนี้...
แฟรี่เทลเป็นการ์ตูนที่สะท้อนให้เราเห็นอะไรๆ มากมายที่ผ่านมาในชีวิตได้ดีมากเลยค่ะ
ทำให้รู้ถึงความสัมพันธ์ของครอบครัว เพื่อนพ้อง คนที่รัก ทำให้ไม่ลืมความหมายของชีวิตและการมีชีวิตอยู่
การมีชีวิตอยู่เพื่อคนอื่นหรือคนที่เรารัก การเชื่อมั่นในตัวของคนที่เราให้ความสำคัญ
ทำให้เข้าใจชีวิตตัวเองมากขึ้นจริงๆค่ะ สอนอะไรให้เรามากมาย
เรื่องนี้ทำให้เราเสียน้ำตาไปเยอะเลยค่ะ ร้องไห้ไปกับหลายตอนมาก
อย่างที่บอกแหละค่ะ ว่าเป็นคนไม่ค่อยได้ดูการ์ตูนสักเท่าไหร แต่ช่วงนั้นต้องยอมรับว่าไม่อะไรทำค่ะ
ดูนั้นดูนี่ไปเรื่อยใน Line TV เปิดไปเปิดมาก็เจอ Fairy Tale นี่ละค่ะ
ดูไปได้ไม่กี่ตอนก็ติดหนึบเลยค่ะ พล็อตเรื่องดีมากค่ะ การดำเนินค่อนข้างไวแต่กระชับและชัดเจน
สอดแทรกและแฝงความคิดความรู้สึกไว้ในแต่ละตัวละครได้ดีมากจริงๆ ได้ดูแล้วเข้าถึงอารมณ์ตามมากๆค่ะ
ตอนนี้เลยเป็นแฟนเรื่องนี้หนักจริงๆค่ะ ตอนนี้เราก็ดูเดินทางมาถึงตอนที่ 200 แล้วค่ะ
ซึ่งบอกเลยว่าประทับใจสำหรับช่วงตอนที่ 197-200 จริงๆ สำหรับเรื่องของอุลเทียร์ค่ะ แค่เพียงตอนที่หล่อนให้เวทย์ลาสเอจเพื่อย้อนเวลา
ถ้าคนที่อ่อนไหวและละเอียดอ่อนจริงๆมองแล้วล่ะก็จะเห็นอะไรที่มากมายมากๆค่ะ
เรารู้สึกว่านางต้องเป็นคนดีได้แน่ตั้งแต่บนเกาะที่สู้กับกรีมมัวร์ฮาร์ตแล้วค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน
เรามองว่านางสำนึกผิดจริงๆค่ะ นางต้องการที่จะยกโทษและเปลี่ยนแปลงตัวเอง ซึ่งชอบนางตรงนี้มากค่ะ
เพราะคนเราปรกติแล้วยากมากค่ะ ที่จะกลับใจได้แบบนาง การที่คนเราจะยกโทษให้ตัวเองจากการทำผิดพลาดครั้งใหญ่นะ มันยากมากน่ะค่ะ
เราชอบที่นางตัดสินใจแบบเด็ดขาดในการยอมสละเวลาการมีชีวิตของตัวเองในการช่วยเหลือคนอื่นอีกมากมาย
ในช่วงเวลานั้นรับรู้ได้เลยค่ะว่านางแน่วแน่มากจริงๆ ถึงแม้จะเจ็บปวด ทรมาน ร่างแทบสลายแต่กลับไม่คิดที่จะยกเลิกความตั้งใจนั้นเลย
ถึงแม้ในที่สุดแล้วจะยื้อเวลากลับมาได้เพียงหนึ่งนาที แต่พอมองแล้วหนึ่งนาทีนั้นแลกกับชีวิตของใครบ้างแล้ว ตัวเราเองนั่งร้องไห้เลยค่ะ
ตอนแรกที่คิดว่านางจะตายเพราะถูกช่วงชิงเวลาจากชีวิตไปด้วยเวทย์ลาสเอจ เรายิ่งร้องไห้หนักมากๆค่ะ
เพราะว่าก่อนตายที่นางพูดประมาณว่า
"ย้อนกลับ...ย้อนกลับ...เวลาย้อนกลับ"
"...1นาที?..."
"ชีวิตของเรา...มีค่า...แค่1นาที!?"
"ไม่...นี่เราช่วยใครไม่ได้เลยสักคน"
จากนั้นนางก็ล้มไปเลย ซึ่งตอนนั้นบอกเลยว่าตอนนั้นคิดว่านางตายแน่นอน เราร้องไห้เลยค่ะ
เพราะถ้านางตายไป นางจะต้องตายไปกับความผิดหวังที่ประมาณไม่ได้เลยค่ะ
ลองคิดดูนะค่ะ เสียสละทุกอย่างเพราะคิดว่าจะไถ่โทษหรือเพื่อปกป้องคนอื่น แต่กลับช่วยใครไม่ได้เลยแถมยังต้องมาทิ้งชีวิตนี้ไปด้วย
มันเศร้ามากนะค่ะ...
แต่พอดูไปเรื่อยแล้วรู้ว่านางยังมีชีวิตอยู่เพียงแค่กลายเป็นหญิงชราคนหนึ่ง แต่ตอนนั้นเราดีใจมากเลยค่ะ
ราวกับคิดว่าตัวเองเป็นอุลเทียร์เลยจริงๆค่ะ เพราะแสดงว่านางต้องรู้แน่ๆ ว่าเวลาของชีวิตนางมีค่ากับทุกคน
เพียงแค่นางได้รู้ว่านางไม่เสียสละไปเปล่าๆ เราก็ดีใจมากๆเลยค่ะ
แล้วที่ชอบอีกครั้งคือช่วงเวลาที่อุลเทียร์แกล้งเป็นหญิงชราไปส่งจดหมายให้เจราลกับเมลดี้ และที่รถม้าของเกรย์วิ่งผ่านแล้วเกรย์รู้สึกและจำอุลเทียร์ได้
บอกเลยค่ะว่าเราเหมือนสุขใจมากๆ สุขใจแปลกๆ ทั้งที่มันก็เป็นเพียงแค่การ์ตูน
แต่พอเราดูแล้วมันกลับทำให้มีความสุขขนาดนี้ สั่งสอนอะไรหลายๆอย่างที่เราทำพลาดไป
เราสัญญาค่ะว่าการ์ตูนเรื่องนี้จะไม่ลืมเลยจริงๆค่ะ
สุดท้ายก็ขอขอบคุณอาจารย์ฮิโระ มาชิม่าและกองมากๆเลยค่ะ ที่ผลิตเรื่องราวที่น่าประทับใจแบบนี้ให้กับเรา
ขอบคุณอุลเทียร์ ลูซี่ จูเบีย มิร่าเจน และตัวละครอื่นๆ ที่มีเรื่องราวน่าประทับสำหรับเรา
ยังไงก็มีใครมีความคิดเห็นอย่างไรมากแลกเปลี่ยนกับน่ะค่ะ ^^