เมื่อลูกชายฉันเป็นภูมิแพ้
บอกเลยตอนเด็กๆตัวแม่เองไม่เคยเป็นหรอก ถึงที่บ้านจะรกยังกะรังหนู พ่อแม่ไม่มีเวลาดูแลเรามากมายเพราะต้องทำงานขายของ ที่รร.มีแต่ฝุ่นชอล์กกับกระดานดำ ฟุ้งเต็มห้องยังทำอะไรเราไม่ได้เลย...แต่พอถึงตอนเรามีลูก...สงสารลูกมากๆที่จะต้องกินยาบ่อยๆ เป็นที7วัน 10วัน น้ำมูกย้อย หายใจไม่ออก
ตับไตใส้พุงจะแย่ซะก่อน ถึงเค้าจะบอกว่าเด็กวัยอนุบาลมักเป็นภูมิแพ้ได้ง่าย.ติดหวัดง่ายก็เถอะ....แต่คนเป็นแม่อย่างเราทำไงล่ะ..ต้องยอมรับสภาพ
เหรอ...เสียใจย่ะ..แม่พร้อมทำทุกอย่างเพื่อลูกอยู่แล้ว
-ที่นอน>ซื้อใหม่.เป็นแบบกันไรฝุ่นอย่างดี(เงินที่เก็บมาเพื่อสิ่งนี้เพื่อลูก)
-ห้องนอน>ขนทุกอย่างออกให้เหลือแต่ที่นอนหมอน ผ้าห่ม แค่นั้น ตู้เสื้อผ้า. ผ้าขนหนู ตุ๊กตา ไม่เหลือจ๊ะ
-ออกกำลังกาย>ทุกเย็นเราจะเตะบอลกันในบ้าน(ฝนชอบตกตอนเย็น)ให้เค้าได้ขยับเขยื้อนร่างกาย เหงื่อไหลไคลย้อยบ้าง ทุกเช้า.เสาร์-อาทิตย์ เราพากันไปสวนสาธารณะ ไปสูดอากาศ ไปเจอพื้นดิน ต้นไม้ ใบหญ้า เด็กๆต้องเจอธาตุทั้ง4คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ
-ล้างจมูกเช้า-เย็น เมื่อภูมิแพ้กำเริบ มันช่วยให้ลกหายใจดีขึ้น หลับสบาย
-หลีกเลี่ยงห้าง..(ข้อนี้ทรมานใจแม่สุดๆเพราะแม่ชอบ)กลับมาจากห้างสรรพสินค้าทีไร..จามน้ำมูกไหลทุกที..ในห้างไม่โดนแดดมันจะมีอากาศหมักหมมอยู่เป็นจำนวนมาก..และสภาพอากาศเปลี่ยนแปลงทันทีเมื่อออกจากตัวห้าง
-กินอาหารมีประโยชน์>ทุกมื้อหลังอาหารต้องมีผลไม้ บางอย่างก็แพงกินทุกวันไม่ไหวกล้วย มะละกอ กีวี่ สัปปะรด ส้ม..อิอิ
-เช้าๆลูกตื่น แม่ทำน้ำผึ้งมะนาวให้ลูกดื่มชิวๆ เพิ่มวิตามินซีและช่วยล้างลำไส้ถ่ายง่าย ท้องไม่ผูก
-หาวิตามินเสริม >หาเสริทดูเค้าว่าอันไหนดี แม่หามาให้ลูกตลอดจ๊ะ..
-สุดท้าย..เราเป็นแม่หัวโบราณเชื่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์จึง มักขอพรหรือบนบานศาลกล่าวไว้ว่าขอให้ลูกแข็งแรง. หายจากโรคภัยไข้เจ็บ...หากมีอะไร...ให้แม่เป็นแทน....
...ถามว่าตอนนี้ลูกยังมีอาการอยู่ไม๊....มีค่ะ..แต่น้อยลงมาก..จะ4ขวบแล้ว....เชื่อเถอะค่ะไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้...ถ้าหากเราพยายามและมุ่งมั่น..
**คนเป็นแม่เหนื่อยไม๊...ตอบว่าเหนื่อย..มีแอบร้องไห้บ้างเพราะสงสารลูกและท้อ แต่ถามสิว่ามีใครจะถอยไม๊...ตอบคือไม่..
เมื่อลูกฉันเป็นภูมิแพ้
บอกเลยตอนเด็กๆตัวแม่เองไม่เคยเป็นหรอก ถึงที่บ้านจะรกยังกะรังหนู พ่อแม่ไม่มีเวลาดูแลเรามากมายเพราะต้องทำงานขายของ ที่รร.มีแต่ฝุ่นชอล์กกับกระดานดำ ฟุ้งเต็มห้องยังทำอะไรเราไม่ได้เลย...แต่พอถึงตอนเรามีลูก...สงสารลูกมากๆที่จะต้องกินยาบ่อยๆ เป็นที7วัน 10วัน น้ำมูกย้อย หายใจไม่ออก
ตับไตใส้พุงจะแย่ซะก่อน ถึงเค้าจะบอกว่าเด็กวัยอนุบาลมักเป็นภูมิแพ้ได้ง่าย.ติดหวัดง่ายก็เถอะ....แต่คนเป็นแม่อย่างเราทำไงล่ะ..ต้องยอมรับสภาพ
เหรอ...เสียใจย่ะ..แม่พร้อมทำทุกอย่างเพื่อลูกอยู่แล้ว
-ที่นอน>ซื้อใหม่.เป็นแบบกันไรฝุ่นอย่างดี(เงินที่เก็บมาเพื่อสิ่งนี้เพื่อลูก)
-ห้องนอน>ขนทุกอย่างออกให้เหลือแต่ที่นอนหมอน ผ้าห่ม แค่นั้น ตู้เสื้อผ้า. ผ้าขนหนู ตุ๊กตา ไม่เหลือจ๊ะ
-ออกกำลังกาย>ทุกเย็นเราจะเตะบอลกันในบ้าน(ฝนชอบตกตอนเย็น)ให้เค้าได้ขยับเขยื้อนร่างกาย เหงื่อไหลไคลย้อยบ้าง ทุกเช้า.เสาร์-อาทิตย์ เราพากันไปสวนสาธารณะ ไปสูดอากาศ ไปเจอพื้นดิน ต้นไม้ ใบหญ้า เด็กๆต้องเจอธาตุทั้ง4คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ
-ล้างจมูกเช้า-เย็น เมื่อภูมิแพ้กำเริบ มันช่วยให้ลกหายใจดีขึ้น หลับสบาย
-หลีกเลี่ยงห้าง..(ข้อนี้ทรมานใจแม่สุดๆเพราะแม่ชอบ)กลับมาจากห้างสรรพสินค้าทีไร..จามน้ำมูกไหลทุกที..ในห้างไม่โดนแดดมันจะมีอากาศหมักหมมอยู่เป็นจำนวนมาก..และสภาพอากาศเปลี่ยนแปลงทันทีเมื่อออกจากตัวห้าง
-กินอาหารมีประโยชน์>ทุกมื้อหลังอาหารต้องมีผลไม้ บางอย่างก็แพงกินทุกวันไม่ไหวกล้วย มะละกอ กีวี่ สัปปะรด ส้ม..อิอิ
-เช้าๆลูกตื่น แม่ทำน้ำผึ้งมะนาวให้ลูกดื่มชิวๆ เพิ่มวิตามินซีและช่วยล้างลำไส้ถ่ายง่าย ท้องไม่ผูก
-หาวิตามินเสริม >หาเสริทดูเค้าว่าอันไหนดี แม่หามาให้ลูกตลอดจ๊ะ..
-สุดท้าย..เราเป็นแม่หัวโบราณเชื่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์จึง มักขอพรหรือบนบานศาลกล่าวไว้ว่าขอให้ลูกแข็งแรง. หายจากโรคภัยไข้เจ็บ...หากมีอะไร...ให้แม่เป็นแทน....
...ถามว่าตอนนี้ลูกยังมีอาการอยู่ไม๊....มีค่ะ..แต่น้อยลงมาก..จะ4ขวบแล้ว....เชื่อเถอะค่ะไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้...ถ้าหากเราพยายามและมุ่งมั่น..
**คนเป็นแม่เหนื่อยไม๊...ตอบว่าเหนื่อย..มีแอบร้องไห้บ้างเพราะสงสารลูกและท้อ แต่ถามสิว่ามีใครจะถอยไม๊...ตอบคือไม่..