สสัสดีค่ะ อยากรู้ว่าทุกคนเคยโดนเพื่อนสนิดมา สารภาพรักรึเปล่า แล้วตอนนั้นทุกคนคิดยังไง
เรื่องมียุว่า
(นามสมมุดเมล์) ตอนนี่เรายุม.3แล้ว หน้าตาเราจัดอยู่ในคนธรรมดาทั่วไป แต่เราจะเข้ากับผุ้ชายได้ดีกว่าผุ้หญิง แต่เราก้ยังๆม่มีแฟน เพราะเราๆม่ชอบให้ใครมายุในชีวิต ชอบอิดสระ บ้าผู้ชายหล่อๆ ตั้งแต่เด้กจนโตไม่เคยมีแฟน แต่มีคนมาจีบเยอะน้าา พ่อกับแม่ๆม่ว่าหรอกมีแฟน เพราะรู้จักตัวดี ถึงมีแฟนแต่ไม่นับว่าแฟน (ไม่งงใช่ป่ะ แต่เรางง55) เพราะคบได้3สันเลิก ไม่รุ้คบทำไม่ มันน่าเบื่ออ่ะมีแฟน (คงตายด้าน-_-;;) เรามาเริ่มเรื่องดีกว่า เรา2คนรุ้จังกันตั้งแต่ป.4 เพราะเราย้านมาจาก ตจว. มาเรียนใน จ. นนทบุรี เค้าเป้นเพื่อนคนแรกของเรา เราก้เป้นเพื่อนกันมาตลอดไม่คิดไรมาก และตอนนั้นเป้นเพื่อนที่สนิดมาก ไปไหนมาไหนกันบ่อย (เราไม่ได้แรดน้าาา) จนจบป.6 เราไม่รุ้ว่าจะมาเจอกันอีก เพราะเราไม่ได้ติดต่อกัน เพราะตอนนั้นเรายังๆม่มีโทรสับ เราสองคนกลับมายุรร.เดียวกัน ตอนนั้นดีใจมาก เพราะไม่มีเพื่อนเลย เพื่อนที่รร.เก่าก้มีมาต่อบ้างแต่ไม่สนิด เราสองคนก้ยุคนละห้อง เราได้ยุห้องหญิงล้วน เพื่อนเราได้อยุ่ห้องชายล้วน ในรร.เราแปกๆมี12ห้อง แต่2ห้องให้หญิงล้วนกับชายล้วน
แต่ก้ไม่มีไรมาก เรายุได้ กลับชอบชะอีกๆม่ต้องมี ผช.มากวน จนมาถึงกลางเทอม เพื่อนเรา(ขอไม่เอยชื่อแล้วกัน สมมุดก้แล้วกัน วิน)
วันนั้นวินมาชวนเรากลับ วันนั้นเป้นวันที่แปลกมาก และพาเพื่อนมารุ้จักอีกด้วย (สมมุด กร) และยังมีเพื่อนเราอีกคน (สมมุด พิม) เราทั้ง4 กลับบ้านพร้อมกันทุกวัน จนเพื่อนในห้องต่างพากันแซว แต่เราก้ไม่คิดไร ได้แต่บอกว่าเพื่อน วินก้มาหาที่ห้องบ่อยๆ ทั้งที่ห้องยุคนละชั้นกัน เวลาเราข้อเงิน ก้ให้ จนเรา เกรงใจ จนเพื่อนตั้งชื่อว่า ตู้ATMเคลื่อนที่55555
แต่เราก้ยังคิดแค่เพื่อนยุดี มาหลายวันเข้าจากที่ๆม่เคยทักมา ทักมาทุกวัน จนเราเริ่มแปกใจกับตัวมัน(ตอนนั้นรุ้แล้วว่ามันชอบ แต่ยังเสแสร้งว่ามันไม่ชอบเรามะนคงชอบพิม) พอตอนกลังๆเราสนิดกับกรมากกว่าเพราะทางไปบ้านทางเดียวกัน หมู่บ้านห่างกันไม่มาก จนวินๆม่ชวนกรกลับ เรารุ้ว่าเพราะอะไร แต่เราก้ยังไม่สนใจ พอถึงกีฬาสี เราต้องขึ้นสแตน แต่วินไม่ต้องขึ้น ถึงเราเป้นเพื่อนสนิดกัน แต่ไม่เคยบอกว่าชอบกินอะไร แต่วินกับรุ้หมด วันนั้นมันซื้อน้ำแดงให้ เพราะเราชอบมาก จนเพื่อนๆต่างพากันแซว (ตอนนั้นเขิดมาก แต่เก็บอาการ555) ขนาดเพื่อนบ้างคนยังไม่รุ้เลยว่าเราชอบน้ำแดง แต่เราๆม่ได้กินหรอก คุณเพื่อนทั้งหลายกินหมด (ซื้อมาให้ใครกันแน่ว่ะ -_-) หลังจากกีฬาสี มันก้ยังกลับบ้านพร้อมกัน ตอนนั้นเราไม่อยากให้วินคิดกับเราเกินเพื่อน เราจึงวางแผนกับพิมและกร ว่าเค้ามี ผช.มาจับ แสดงละครว่า คุยกับผช.ยุ พอหลังจากนั้นมันเริ่มหายๆป จากมาหาบ่อยๆ กลับไม่มา ๆม่กลับบ้านด้วยกัน อ้างว่าไม่ว้าง ไม่ไปดูหนังด้วยกันทุกวะนหยุด (มันเลี้ยง555) แต่เราไม่สน นั้นแหละที่เราต้องการ ให้วินปรับตัวที่จะมาเป้นเพื่อนกันใหม่ จนถึงทุกวันนี้เรากับวิน แซ้วกันบ่อย เราแข่งกันเรียนว่าใครดีกว่า เจอหน้ากันก้ทัก แบบนี้สี่เราชอบ
แต่ปัญหายังๆม่หมด เพราะกร เริ่มคิดไม่ซื้อกับเราแล้ว (เดี๋ยวค่อยมาต่อ)
เพื่อนสนิดคิดเกินเพื่อน #ใครเคนเป็นบ้างค่ะ
เรื่องมียุว่า
(นามสมมุดเมล์) ตอนนี่เรายุม.3แล้ว หน้าตาเราจัดอยู่ในคนธรรมดาทั่วไป แต่เราจะเข้ากับผุ้ชายได้ดีกว่าผุ้หญิง แต่เราก้ยังๆม่มีแฟน เพราะเราๆม่ชอบให้ใครมายุในชีวิต ชอบอิดสระ บ้าผู้ชายหล่อๆ ตั้งแต่เด้กจนโตไม่เคยมีแฟน แต่มีคนมาจีบเยอะน้าา พ่อกับแม่ๆม่ว่าหรอกมีแฟน เพราะรู้จักตัวดี ถึงมีแฟนแต่ไม่นับว่าแฟน (ไม่งงใช่ป่ะ แต่เรางง55) เพราะคบได้3สันเลิก ไม่รุ้คบทำไม่ มันน่าเบื่ออ่ะมีแฟน (คงตายด้าน-_-;;) เรามาเริ่มเรื่องดีกว่า เรา2คนรุ้จังกันตั้งแต่ป.4 เพราะเราย้านมาจาก ตจว. มาเรียนใน จ. นนทบุรี เค้าเป้นเพื่อนคนแรกของเรา เราก้เป้นเพื่อนกันมาตลอดไม่คิดไรมาก และตอนนั้นเป้นเพื่อนที่สนิดมาก ไปไหนมาไหนกันบ่อย (เราไม่ได้แรดน้าาา) จนจบป.6 เราไม่รุ้ว่าจะมาเจอกันอีก เพราะเราไม่ได้ติดต่อกัน เพราะตอนนั้นเรายังๆม่มีโทรสับ เราสองคนกลับมายุรร.เดียวกัน ตอนนั้นดีใจมาก เพราะไม่มีเพื่อนเลย เพื่อนที่รร.เก่าก้มีมาต่อบ้างแต่ไม่สนิด เราสองคนก้ยุคนละห้อง เราได้ยุห้องหญิงล้วน เพื่อนเราได้อยุ่ห้องชายล้วน ในรร.เราแปกๆมี12ห้อง แต่2ห้องให้หญิงล้วนกับชายล้วน
แต่ก้ไม่มีไรมาก เรายุได้ กลับชอบชะอีกๆม่ต้องมี ผช.มากวน จนมาถึงกลางเทอม เพื่อนเรา(ขอไม่เอยชื่อแล้วกัน สมมุดก้แล้วกัน วิน)
วันนั้นวินมาชวนเรากลับ วันนั้นเป้นวันที่แปลกมาก และพาเพื่อนมารุ้จักอีกด้วย (สมมุด กร) และยังมีเพื่อนเราอีกคน (สมมุด พิม) เราทั้ง4 กลับบ้านพร้อมกันทุกวัน จนเพื่อนในห้องต่างพากันแซว แต่เราก้ไม่คิดไร ได้แต่บอกว่าเพื่อน วินก้มาหาที่ห้องบ่อยๆ ทั้งที่ห้องยุคนละชั้นกัน เวลาเราข้อเงิน ก้ให้ จนเรา เกรงใจ จนเพื่อนตั้งชื่อว่า ตู้ATMเคลื่อนที่55555
แต่เราก้ยังคิดแค่เพื่อนยุดี มาหลายวันเข้าจากที่ๆม่เคยทักมา ทักมาทุกวัน จนเราเริ่มแปกใจกับตัวมัน(ตอนนั้นรุ้แล้วว่ามันชอบ แต่ยังเสแสร้งว่ามันไม่ชอบเรามะนคงชอบพิม) พอตอนกลังๆเราสนิดกับกรมากกว่าเพราะทางไปบ้านทางเดียวกัน หมู่บ้านห่างกันไม่มาก จนวินๆม่ชวนกรกลับ เรารุ้ว่าเพราะอะไร แต่เราก้ยังไม่สนใจ พอถึงกีฬาสี เราต้องขึ้นสแตน แต่วินไม่ต้องขึ้น ถึงเราเป้นเพื่อนสนิดกัน แต่ไม่เคยบอกว่าชอบกินอะไร แต่วินกับรุ้หมด วันนั้นมันซื้อน้ำแดงให้ เพราะเราชอบมาก จนเพื่อนๆต่างพากันแซว (ตอนนั้นเขิดมาก แต่เก็บอาการ555) ขนาดเพื่อนบ้างคนยังไม่รุ้เลยว่าเราชอบน้ำแดง แต่เราๆม่ได้กินหรอก คุณเพื่อนทั้งหลายกินหมด (ซื้อมาให้ใครกันแน่ว่ะ -_-) หลังจากกีฬาสี มันก้ยังกลับบ้านพร้อมกัน ตอนนั้นเราไม่อยากให้วินคิดกับเราเกินเพื่อน เราจึงวางแผนกับพิมและกร ว่าเค้ามี ผช.มาจับ แสดงละครว่า คุยกับผช.ยุ พอหลังจากนั้นมันเริ่มหายๆป จากมาหาบ่อยๆ กลับไม่มา ๆม่กลับบ้านด้วยกัน อ้างว่าไม่ว้าง ไม่ไปดูหนังด้วยกันทุกวะนหยุด (มันเลี้ยง555) แต่เราไม่สน นั้นแหละที่เราต้องการ ให้วินปรับตัวที่จะมาเป้นเพื่อนกันใหม่ จนถึงทุกวันนี้เรากับวิน แซ้วกันบ่อย เราแข่งกันเรียนว่าใครดีกว่า เจอหน้ากันก้ทัก แบบนี้สี่เราชอบ
แต่ปัญหายังๆม่หมด เพราะกร เริ่มคิดไม่ซื้อกับเราแล้ว (เดี๋ยวค่อยมาต่อ)