แฟนเก่า....

เรื่องมีอยู่ว่าสมัยผมเรียนประถมผมเจอผู้หญิงคนหนึ่งตอนไปแข่งกีฬา ที่ต่าง ร.ร. แล้วเจอเธอ เจอครั้งแรกก็ชอบ แล้วต่อมาผมได้ไปสอบเข้าเรียนต่อใน ร.ร.มัธยมใน อำเภอ ก็เจอเธอ แต่มันพีคตรงเราสอบได้เข้าเรียนห้องเดียวกัน แน่นอนผมชอบเธอเราแอบคุยกัน ทุกวันโดยที่ไม่ไห้ไครรู้ อยู่โรงเรียนเราไม่พูดกันสักคำ ไม่รู้เพราะอะไร ถ้าเธอเดินเข้าประตูหน้าผมจะเข้าประตูหลัง แทบจะไม่กล้ามองหน้ากันเลย ทั้งๆที่เราก็คุยกัน แล้วจะผิดกันประจำ จากคำถามที่ว่า รักเราไหม? แต่หลังเลิกเรียนกลับเปลี่ยนไปทุกอย่าง เราคุยกันในแชทอย่างแฟน แต่เราไม่ได้คบกัน เราไม่ได้เป็นเพื่อนกัน คุยมาปีกว่าๆ และแล้วไม่มีไครอยากอยู่ในสถานะไม่ชัดเจน และหลังจากนั้นผมเลยไปจีบรุ่นน้องคนหนึ่งแล้วคบกัน เราเลยไม่ได้พูดกันอีก ยิ่งทำไห้ความสัมพันธ์ ของผมและเะอยิ่งห่างไปทุกที .............และต่อมาเขาก้มีแฟนไหม่เหมือนกันผมต้องดูเขาพาแฟนไหม่มานั่งเล่นหน้าห้องเรียนทุกวันเป็นเวลา เกือบ 2 ปี มันอึกอัดใจ รักแต่ทำอะไรไม่ได้ผมได้แต่คิดว่าสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้ คือกรรมตามสนองจากสิ่งที่ผมทำลงไปกับเธอ จนถึงทุกวันนี้ เราก็ไม่พูดกัน น้อยมากที่เราจะพูดกัน แทบจะนับครั้งได้
และสุดท้ายนี้อยากบอกหลายๆคน .......คุณจะรู้ว่าคนไหนสำคัญ.......ก็เมื่อคุณเสียเข้าไปไห้คนอื่น.....เพราะงั้นดูแลกันดีๆ นะครับ อย่าไห้เป็นเหมือนผม T..T