ผมกับแฟนคบมา 3-4 ปีละครับ แต่รู้จักกันมากกว่า 10ปีด้วยซ้ำ เราทั้งคู่เรียนคนละมหาลัยกัน ช่วงหลังเริ่มมีปัญหาชีวิตรักมากขึ้น จนตอนนี้แฟนผมเปิดปากพูดออกมาว่าเธอเหนื่อยที่ต้องห่างไกลกันและเธอรู้สึกดีกับคนๆนึง(activity คล้ายๆกัน) แต่เธอไม่อยากเสียผมไป เธอไม่อยากเลิกแต่มันไม่มีหนทางอื่นอีกแล้ว เพราะผมก็เรียนเธอก็เรียน เธอทนมาได้ 3ปีแล้วกับชีวิตที่ต้องอยู่ห่างแฟน จนบางครั้งเธอก็สงสัยว่าเธอมีแฟนไปทำไม (เราทั้งคู่โทรศัพท์คุยกันทุกวันนะครับ ผมไปหาเธอเทอมละครั้ง เธอมาหาบ้างแล้วแต่ใครสะดวก)
ความต้องการของเธอคืออยากให้ใครสักคนมาดูแลผมและเธอจะอยู่ห่างๆ เธอว่าถึงเลิกไปเธอก็ยังไม่อยากมีใคร ตอนนี้เธอสับสนมากก่อนมาเจอเธอตั้งใจจะมาบอกเลิกแต่พอเจอกันเธอก็ลังเล(พออยู่ด้วยกันก็มีความสุขมาก แต่ให้กลับไปอยู่คนเดียวอีกก็ไม่ไหว) ผมก็พูดได้แค่อยากจะอยู่กับเธอ ผมจะทำให้เธอมีความสุขให้ได้ ขอโอกาสให้ผมได้แก้ไขได้ไหม
ความต้องการผมมีแค่อย่างเดียว ผมรักเธอและไม่อยากเสียเธอไป ไม่รู้ว่าผมเห็นแก่ตัวหรือเปล่าที่ยังเยื้อเธออยู่ต่อไปอย่างนี้ กว่าจะได้อยู่ด้วยกันอีกหลายปี ผมสับสนและไม่รู้จะพึ่งอะไรจริงๆ เครียดจนไม่รู้จะเดินหน้าต่อไปยังไง ลองมาถามเพื่อนๆพันทิปดูครับ เผื่อผมจะมองเห็นอะไรมากขึ้น
ทำยังไงให้ความรักเดินต่อไปได้ครับ
ความต้องการของเธอคืออยากให้ใครสักคนมาดูแลผมและเธอจะอยู่ห่างๆ เธอว่าถึงเลิกไปเธอก็ยังไม่อยากมีใคร ตอนนี้เธอสับสนมากก่อนมาเจอเธอตั้งใจจะมาบอกเลิกแต่พอเจอกันเธอก็ลังเล(พออยู่ด้วยกันก็มีความสุขมาก แต่ให้กลับไปอยู่คนเดียวอีกก็ไม่ไหว) ผมก็พูดได้แค่อยากจะอยู่กับเธอ ผมจะทำให้เธอมีความสุขให้ได้ ขอโอกาสให้ผมได้แก้ไขได้ไหม
ความต้องการผมมีแค่อย่างเดียว ผมรักเธอและไม่อยากเสียเธอไป ไม่รู้ว่าผมเห็นแก่ตัวหรือเปล่าที่ยังเยื้อเธออยู่ต่อไปอย่างนี้ กว่าจะได้อยู่ด้วยกันอีกหลายปี ผมสับสนและไม่รู้จะพึ่งอะไรจริงๆ เครียดจนไม่รู้จะเดินหน้าต่อไปยังไง ลองมาถามเพื่อนๆพันทิปดูครับ เผื่อผมจะมองเห็นอะไรมากขึ้น