สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาวพันทิป
...ก่อนอื่นเลย ขอบอกเหตุผลที่ตัดสินใจบอกเล่าประสบการณ์อันโหดร้ายให้ฟังก่อนนะคะ คือ เราอยากแชร์ประสบการณ์ เผื่อจะเกิดประโยชน์ต่อใครอีกหลายๆ คนที่กำลังเป็นอาการแบบนี้ หรือผู้ที่กำลังจะเป็นค่ะ ไม่มิเจตนาอื่นแอบแฝง นอกจากอยากเล่าประสบการณ์ เล่าในฐานะสาวออฟฟิศคนหนึ่งที่ไม่มีความรู้ทางด้านการแพทย์ใดๆ เลย
เราเป็นพนักงานออฟฟิศธรรมดาในเมืองกรุง ทำงานเช้าเลิกงานเย็น ก็รีบกลับห้อง ถึงห้องก็กินข้าว นอนพักดูละคร อาบน้ำ เล่นมือถือ แล้วก็นอนประมาณ 5 ทุ่ม - เที่ยงคืน ทำแบบนี้เป็นกิจวัตรประจำวันมาประมาณ 4 ปี
...ส่วนงานที่ทำ เป็นงานไม่หนักมาก แต่ต้องใช้ความคิด การเจรจา มนุษยสัมพันธ์ และต้องพบกับเพื่อนร่วมงานส่วนใหญ่เป็นมนุษย์ป้า ที่มีความเชี่ยวชาญทางด้านจิกกัด โยนงาน กระแนะกระแหน เม้ามอย เรียกร้องผลประโยชน์ หลอกถาม หน้าไหว้หลังหลอก สารพัดที่จะเจอร้อยแปดพันเก้ามากค่ะ เหมือนกับหลายๆออฟฟิศก็เจอกัน ส่วนตัวเป็นเด็ก ตจว. เจอแบบนี้ก็เงิบเหมืนกันค่ะ ไม่คิดว่าในละครจะมีจริง!!
...เอาล่ะค่ะ มาเข้าเรื่องเลยนะคะ ตอนนั้นเป็นตอนเลิกงาน เรารู้สึกชาที่มือ 2 ข้าง เพลียๆ อยากนอนตลอดเวลา ก็เลยรีบกลับห้อง แล้วไปกินข้าวกับแฟน เพราะคิดว่าอาจจะเป็นลมรึป่าวนะ ทานข้าวเสร็จก็กลับมานอนที่ห้อง หายใจช้าๆ เหนื่อยๆ ซักพักอาการชาก็ยังไม่หาย เริ่มชาขึ้นมาเรื่อยๆ จากนิ้วมือ เป็นทั้งหมือ ลามมาแขนทั้ง 2 ข้าง เป็นแบบนั้นอยู๋ 20 นาที คิดว่านี่ไม่ใช้อาการปกติแล้ว จึงตัดสินใจให้แฟนพาไปหาหมอ
เดินทางมาถึง รพ. ยื่นกระเป๋าตังให้แฟนจัดการเรื่องบัตรโน่นนี้ ส่วนเรานั่งเก้าอี้เพราะรู้สึกเพลียๆ ซัก 2 นาที อาการชาขึ้นไวมาก เรารีบตะโกนบอกแฟนมา "มานี่หน่อย ไม่ไหวแล้ว" แค่นั้นแหละ ชาจากแขน ปลายเท้า ลามมาขา ขึ้นมาเรื่อยๆๆๆ จนเกร็งไปหมดทั้งตัว มันเหมือนบีบหัวใจให้หยุดเต้น พยาบาลรีบวิ่งเข้ามา เรียกรถเข็นมาให้วุ่นวายไปหมด เรารู้สึกตัวดี รับรู้ มองเห็น แต่บังคับทุกส่วนของร่างกายไม่ได้ มันเกร็งไปหมด มือเท้าจีบเกร็ง ทุกคนมายึดตัวเข้าไปในห้องฉุกเฉิน อุ้มนอนแล้วยึดขาแขนไว้หมด แฟนเราก็พยายามเรียก แต่เราพูดไม่ได้แล้ว รู้แต่ว่าหายใจไม่ออก พยายามสูดลมหายใจให้ลึกที่สุด มากที่สุด เอาแรงเฮือกสุดท้าย เหมือนบีบเค้นจากทุกส่วนของร่างกาย เพื่อให้ยังมีชีวิตรอด ตอนนั้นได้ยินเสียงหายใจตัวเองดัง ฮ๊อกๆๆๆ เหมือนหมาที่มีกระดูกติดคออะค่ะ เสียงฮ๊อกดังมากจนทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว ตอนนอนอยู่นั้น เราคิดถึงหน้าครอบครัวลอยมาเลย ประกอบกับพยาบาลบอกว่า "ทำใจให้สบายค่ะ" แค่นั้นแหละมันก็มีผีเสื้อสีเหลืองนับร้อยตัวบินขึ้นมาจากกอหญ้า และบินวนไปมา เราคิดเลย นี่เราจะตายใช่มั้ย
....ในที่สุด หมอก็ฉีดยา มีสายอะไรไม่รู้เต็มไปหมด วัดนู่นนี่ จนในที่สุดอาการชาก็ดีขึ้น ไม่เกร็งแล้ว แต่ก็ยังเพลีย ปวดตัวไปหมดลุกไม่ขึ้น เพราะผลกระทบจากอาการเกร็งติดต่อกันเป็นเวลาประมาณ 15 นาที สุดท้ายหมอให้กลับบ้านได้ แต่พอแฟนเข็นรถเรามาถึงหน้า รพ. เท่านั้นแหละ อาการมาอีกแล้ว เราเลยขอ Admid คืนนั้นที่ รพ. ก็ยังกลัวๆ ว่าอาการจะกลับมาอีกรอบ แต่ก็นอนหลับสบาย พอเช้าเราก็ได้รับการตรวจทุกสิ่งอย่างในร่างกาย สมอง หัวใจ เลือด ผลสรุปคือ "ไม่มีอะไรผิดปกติ" หมดเงินไป 20,000 บาท สบายใจ กลับบ้านได้
***ขอพักเบรคก่อนนะคะ เดี๋ยวกลับมาใหม่ นี่เป็นเพียงการเริ่มต้น แต่จะบอกว่าปัจจุบันเวลาผ่านมาประมาณ 2 ปี เราหายเป็นปกติค่ะ***
สาวออฟฟิศกับอาการแปลกๆ (ไฮเปอร์เวนติเลชั่น!!)
...ก่อนอื่นเลย ขอบอกเหตุผลที่ตัดสินใจบอกเล่าประสบการณ์อันโหดร้ายให้ฟังก่อนนะคะ คือ เราอยากแชร์ประสบการณ์ เผื่อจะเกิดประโยชน์ต่อใครอีกหลายๆ คนที่กำลังเป็นอาการแบบนี้ หรือผู้ที่กำลังจะเป็นค่ะ ไม่มิเจตนาอื่นแอบแฝง นอกจากอยากเล่าประสบการณ์ เล่าในฐานะสาวออฟฟิศคนหนึ่งที่ไม่มีความรู้ทางด้านการแพทย์ใดๆ เลย
...ส่วนงานที่ทำ เป็นงานไม่หนักมาก แต่ต้องใช้ความคิด การเจรจา มนุษยสัมพันธ์ และต้องพบกับเพื่อนร่วมงานส่วนใหญ่เป็นมนุษย์ป้า ที่มีความเชี่ยวชาญทางด้านจิกกัด โยนงาน กระแนะกระแหน เม้ามอย เรียกร้องผลประโยชน์ หลอกถาม หน้าไหว้หลังหลอก สารพัดที่จะเจอร้อยแปดพันเก้ามากค่ะ เหมือนกับหลายๆออฟฟิศก็เจอกัน ส่วนตัวเป็นเด็ก ตจว. เจอแบบนี้ก็เงิบเหมืนกันค่ะ ไม่คิดว่าในละครจะมีจริง!!
...เอาล่ะค่ะ มาเข้าเรื่องเลยนะคะ ตอนนั้นเป็นตอนเลิกงาน เรารู้สึกชาที่มือ 2 ข้าง เพลียๆ อยากนอนตลอดเวลา ก็เลยรีบกลับห้อง แล้วไปกินข้าวกับแฟน เพราะคิดว่าอาจจะเป็นลมรึป่าวนะ ทานข้าวเสร็จก็กลับมานอนที่ห้อง หายใจช้าๆ เหนื่อยๆ ซักพักอาการชาก็ยังไม่หาย เริ่มชาขึ้นมาเรื่อยๆ จากนิ้วมือ เป็นทั้งหมือ ลามมาแขนทั้ง 2 ข้าง เป็นแบบนั้นอยู๋ 20 นาที คิดว่านี่ไม่ใช้อาการปกติแล้ว จึงตัดสินใจให้แฟนพาไปหาหมอ
....ในที่สุด หมอก็ฉีดยา มีสายอะไรไม่รู้เต็มไปหมด วัดนู่นนี่ จนในที่สุดอาการชาก็ดีขึ้น ไม่เกร็งแล้ว แต่ก็ยังเพลีย ปวดตัวไปหมดลุกไม่ขึ้น เพราะผลกระทบจากอาการเกร็งติดต่อกันเป็นเวลาประมาณ 15 นาที สุดท้ายหมอให้กลับบ้านได้ แต่พอแฟนเข็นรถเรามาถึงหน้า รพ. เท่านั้นแหละ อาการมาอีกแล้ว เราเลยขอ Admid คืนนั้นที่ รพ. ก็ยังกลัวๆ ว่าอาการจะกลับมาอีกรอบ แต่ก็นอนหลับสบาย พอเช้าเราก็ได้รับการตรวจทุกสิ่งอย่างในร่างกาย สมอง หัวใจ เลือด ผลสรุปคือ "ไม่มีอะไรผิดปกติ" หมดเงินไป 20,000 บาท สบายใจ กลับบ้านได้
***ขอพักเบรคก่อนนะคะ เดี๋ยวกลับมาใหม่ นี่เป็นเพียงการเริ่มต้น แต่จะบอกว่าปัจจุบันเวลาผ่านมาประมาณ 2 ปี เราหายเป็นปกติค่ะ***