ต่อให้เลวแค่ไหน ก็ยังรักไม่ไปไหนอยู่ดี

สวัสดีคะ เราชื่อเดียร์นะ (นามสมมติ) เราได้เข้าไปฝึกงานที่หนึ่งเป็นระยะเวลา3เดือน ตลอด3เดือนมานี่ เรามีโอกาสได้คุยกับผู้ชายคนหนึ่ง
เขาเข้ามาจีบเราก่อน เขาชื่อคิม (นามสมมติ) เราก็ถามเขานะว่ามีแฟนหรือเปล่า เพราะถ้ามีเราคงไม่คุยด้วย เขาก็บอกว่าเลิกแล้ว เราก็คุยกับเขา ไปกินข้าวด้วยกัน ดูหนังด้วยกัน ทำอะไรร่วมกัน เหมือนที่แฟนเขาทำกัน แถมเขายังพาเราไปเจอพ่อแม่เขาด้วย เราก็ยิ่งเชื่อใจเขาไปอีก เขาเข้ามาทำดีกับเราสารพัด
ไม่ว่าเราจะใช้อะไร เขาก็ทำทุกอย่าง ช่วงที่กำลังฝึกงาน คือออกตัวก่อนเลยนะ มีผู้ชายเข้ามาจีบเยอะเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าเราสวยอะไรหรอก
แต่เราว่า เราเป็นสนุก เข้ากับคนง่ายมากกว่า เราก็เททุกคนที่เข้ามาจีบ เพื่อเลือกเขาคนเดียว เพราะเขาทำให้เรามั่นใจเรื่อยๆว่า เขาซื่อสัตย์กับเรา
มีแค่เราคนเดียว
จนกระทั่ง มันมีอะไรให้คิด เราขอดูโทรศัพท์แฟนเรา มันก็หยิบให้ เราก็ดูต้องรายการโทร เราก็เอ๊ะใจว่า ทำไมไม่มีชื่อเรา มีแต่ชื่อคนอื่น
เราก็ได้รูว่า มันเมมเบอร์เราเป็นชื่อผู้ชาย เราก็เริ่มรู้ละว่ามันต้องมีคนอื่นแน่ๆ เราก็โกรธไม่คุยกับแฟนเรา มันก็มาง้อ บอกไม่มีไรหรอก เนี้ย เปลี่ยนให้เลย
เราก็โอเค ไม่คิดมาก เพราะเราเป็นแบบที่ถ้าแฟนง้อนิดหน่อยเราก็หายแล้ว
และมันก็เกิดขึ้นอีก วันนั้น แฟนเราอยู่กับเรา แต่เฟสมันออนอะดิ เราก็งงว่าใครเล่น เพราะโทรศัพท์แฟนเราเสีย ตอนนี้ใช้เครื่องที่เล่นเฟสไม่ได้
มันก็บอกว่าคงเป็นแฟนเก่า เพราะแฟนเก่านางมีรหัสเฟสนี้ด้วย เราก็ถาม ทำไมยังติดต่อกันอีก มันก็บอกเปล่า ไม่ได้ติดต่อแล้ว
หลังจากนั้นมา เราก็เริ่มรู้ว่าคนที่ออนเฟสแฟนเราคือแฟนเก่ามัน เราก็เลยส่งรูปคู่กับแฟนเข้าไปในแชทเฟส แล้วก็ส่งข้อความ แบบกวนตีน เช่น
พี่คิมขาาา คิดถึงจังเลย เราแค่จะยั่วแฟนเก่าเรา เพราะเราหมั่นไส้ที่นางยังมาเล่นเฟสเดียวกับแฟนเรา มันก็ส่งข้อความกลับมา ว่าเขาไม่ยุ่งด้วยยังจะ
ตามตื้ออยู่ไหน เราก็อ่อ ทันทีว่ามันคงยังไม่เลิกกัน มันก็คงจะบอกแฟนมันว่าเดียร์มาตามตื้อ เหมือนที่มันบอกกับเดียร์ว่าเลิกกันแล้ว
ตอนนั้นที่เห็นข้อความที่แฟนเก่านางส่งมา เราก็ยังไม่ซีเรียสนะ เพราะยังเชื่อใจอยู่ เราก็รอคำตอบจากแฟนเราก่อน
แล้วแฟนเก่าแฟนเรามันก็โพสเฟสว่า "คบกันมาจะ6ปี ต่างคนต่างรู้นิสัยกันดี ให้อิสระต่อกันไม่เคยผูกมัดกัน จนวันนี้พี่ล้ำเส้นออกไปไกล จนหนู
มองไม่เห็นพี่แล้ว หนูเตือนพี่ตลอด แต่พี่ไม่เคยหยุดเลย จนวันนี้การกระทำพี่มันทำลายความรัก ความเชื่อใจของหนูไปหมดแล้ว นิสัยเจ้าชู้มักมากพี่ไม่เคยเปลี่ยน ผู้หญิงอย่างหนูหยุดพี่ไม่ได้หรอ ต่างคนต่างถอยออกมาดีกว่า ให้เวลาทบทวนทุกอย่าง ถ้าเรายังรักกัน ยังอยากอยู่เคียงข้างกัน วันที่ต้องการกันจริงๆค่อยมาคุยกันใหม่ แต่วันนี้หนูขอให้พี่ปล่อยหนู ทบทวนทุกอย่าง ให้เวลาหนูบ้าง ครั้งนี้มันหนักเกินกว่าที่หนูจะรับไหว หนูไม่โทษว่าพี่ผิด หนูโทษตัวเอง รู้เรื่องทุกอย่างตลอดเวลา แต่หนูก็ยังไม่เด็ดขาดกับพี่ เพราะหนูเชื่อใจยังไงพี่ก็ต้องคิดได้ แต่เรื่องมันกับบานปลาย ฉะนั้นเราถอยกันออกมาคนละก้าวดีกว่า ให้เวลากันและกัน พี่โตพอที่จะเข้าใจความรู้สึกหนูนะ อย่าทำให้มันพังไปมากกว่านี้เลย พี่ต้องยอมรับผลจากการกระทำพี่ให้ได้ หนูไม่ใช่ของตาย ทำผิดซ้ำซากมันยากที่จะให้อภัย (แล้วมันก็แท๊กมาที่เดียร์)ว่า อย่าวิ่งตามผู้ชาย คนที่เหนื่อยมันคือตัวเอง ไม่มีเหตุผลที่จะมาเถียงด้วย เข้าใจนะ"
ตอนนั้นจากที่ได้อ่าน เราจุกมากนะ นี่กุโดนหลอกมาตลอดเลยหรอ เราก็โทรไปถามคิมว่า นี่หลอกกุมาตลอดเลยใช่ไหม มันก็ไม่ตอบอะไร เราก็บอกให้มันไปลบข้อความนั้นทิ้งซะ เพราะเราอายคนมาก แต่มันบอกมันยุ่งตอนนี้ไม่มีเวลาเลย เดี๋ยวมันลบให้ เราก็รอ ผ่านไปเกือบ2ชั่วโมง มันก็ยังไม่ลบ มันบอกเข้ารหัสไม่ได้ เราก็ตามไปที่ทำงาน ที่เราเคยฝึกงาน เราก็ให้เขาใส่รหัสเฟสในโทรศัพท์เรา เราก็ลบทิ้ง
แล้วโพสข้อความขึ้นไปว่า "ผมรัก เดียร์คนเดียว คนอื่นผมขอเถอะ รำคาญ" แล้วเขาก็กลับบ้าน เราก็กลับหอเรา สักพัก เฟสแฟนเราก็โทรเข้ามา
เราก็รับ เราก็ถามว่าโทรมาทำไม เพราะปกติ ไม่เคยโทรเฟส มันก็บอกว่า เดียร์ เลิกกันนะ ...ไอเชี้ย นาทีนั้นคือจุกวะ สุดท้ายเราก็กลายเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ เราก็ได้ยินเสียงแฟนมันพูดเข้ามาในสายด้วย ว่าจะยุ่งกับมันอีกไหม ถ้ายุ่งกับมันอีก กุจะเอาให้ตายทั้งคู่เลย
เราไม่คิดว่าเราจะมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ ตอนนั้น เราทำอะไรไม่ถูกเลย เราก็เอากุญแจรถตามไปที่บ้านแฟนเรา เราขับรถไปร้องไห้ไปอะ มันเป็นความรู้สึกที่มากอะ พอไปถึงที่บ้าน เราก็เห็นรถที่ไม่ใช่รถที่บ้านแฟนเราจอดอยู่ เราก็รู้ละว่ามันอยู่ด้วยกันตอนนี้ เราเข้าไปก็เจอแม่แฟน แม่ก็ปลอบเรา ว่ามันเป็นความผิดของแม่เอง ที่ลูกแม่ไปทำแบบนั้น มันเป็นตราบาปอยู่ในใจทุกวัน ที่แม่ไม่ได้บอกเดียร์ ว่าคิมก็มีแฟนอยู่แล้ว เราก็เอาแต่ร้องไห้ มองประตูห้องที่เขากำลังคุยกันอยู่ข้างใน เราก็บอกแม่ว่าจะเดินไปเรียกมาคุยกัน แม่บอกอย่าเพิ่งเลย ฝ่ายนู่นโมโหมาก เราก็นั่งร้องไป นั่งรอไป จนแม่เขาเรียกมาคุย
แม่เขาก็ถามว่า คิมจะเลือกใคร จะเอาไงต่อ คิมก็ไม่ยอมตอบ มันก็บอกว่ามันเลือกไม่ได้ จนสุดท้ายคิมมันโมโหที่ทุกคนเรียกร้องให้ตอบ มันก็พูดขึ้นมาว่า ..ยังไงคิมก็ต้องเลือกฟิวส์อยู่แล้วแม่ นาทีนั้นเราแถบจะทรุดลงไปกองกับพื้น ในหัวนี่ตีกันสารพัด ว่าทำไง จะเอาไงต่อดี สักพักแฟนมันก็ชี้หน้าเราแล้วพูดว่า "พออีนี่มาไม่กล้าพูด พออยู่กับกูพูดอีกแบบนึง พอมันมาพูดอีกแบบนึง นั้นอยู่กับมันไปเลย กูไปเอง" แฟนมันก็ขับรถออกไป เราเรียกคิมมาคุยว่าตกลงเอาแบบนี้ใช่ไหม แล้วมาหลอกกุทำไม บอกให้กุหันซ้าย กูก็ซ้าย บอกขวา กุก็ขวา ไม่คิดบ้างหรอว่ากุจะใช้ชีวิตยังไงต่อไปนี้ มันก็ขอโทษเรา แล้วมันก็บอกว่ามันผิดเองที่ทำแบบนี้ มันทำผิดทั้งสองฝ่าย แต่มันเลือกใครไม่ได้จริงๆ ตอนนี้มันขออยู่กับตัวเองก่อน เราก็บอกมันว่า แค่พี่คิมเลือกเดียร์ เดียร์ก็พร้อมจะให้อถัยทุกอย่าง นาทีนั้นคือเรายอมหมดแล้ว ขอแค่เขาเลือกเรา แต่เขาก็ไม่ได้เลือกเรา เขาบอกเขาเลือกใครไม่ได้สักคน คนอย่างเขาไม่สมควรมีใครทั้งนั้น เราก็เดินเข้าไปตบหน้ามันทีนึง แล้วก็ขับรถกลับหอ
ไม่คิดเลยว่าชีวิตต้องมาเจอเรื่องเห็นแก่ตัวแบบนี้ ถ้าเกิดก่อนออกมามันบอกกับเราว่าเลือกผู้หญิงคนนั้นแทนคำพูดที่ว่า เลือกใครไม่ได้สักคน เราก็คงจะตัดใจจริงๆ เราตบหน้ามันไป แต่เรากลับรู้สึกผิดมากกว่าที่ทำร้ายคนที่เรารัก เรากลับมานอนร้องไห้ ทั้งคืน ตอนนั้นเราไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหนแล้ว ชีวิตมันเคว้งจริงๆ คนที่ไว้ใจ สุดท้ายก็ทำร้ายเรา
เรานอนคิดทั้งคืนว่าจะเอาไงต่อดี เพื่อนเราก็บอกให้เลิก เพราะมันทำกับเราขนาดนี้แล้ว มันไม่ได้รักเราจริงๆ มันรักแต่ตัวเอง แต่...เราทำใจไม่ได้
เราไม่มีเขาไม่ได้ นึกดูสิ คนที่นอนข้างกันทุกคืน พอวันนี้กลับไม่มี ทุกอย่างมันดู ไปหมด วันรุ่งขึ้นเราก็โทรที่เบอร์เพื่อนพี่คิมที่ทำงานด้วยกัน ขอสายพี่คิม เราก็บอกเขาว่า ตอนนี้เราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา เขาก็บอกให้เรา กินข้าวกินยา ไปเรียน อย่าทำแบบนี้ เราก็บอกว่าถ้าเขามาหาเราก็จะทำตามที่เขาบอก
เขาก็โอเค
จนตอนนี้ผ่านมาได้สามสี่วันแล้ว เขาก็พยายามจะหายไปจากชีวิตเรา แต่เราทำไม่ได้ เราไม่มีเขาไม่ได้ เราก็บอกเขาว่า ตอนนี้เรายอมให้เขามีใครกี่คนก็ได้ ขอแค่ตอนนี้เขายังอยู่กับเรา ไม่หายไปไหนก็พอ

ทุกคนคงคิดว่าเราโง่มากใช่ไหม ใช่!! เราก็คิดแบบนั้น ตอนนี้เราสมน้ำหน้าตัวเองมากกว่า ที่เชื่อใจคนแบบนั้น แต่เราตัดเขาไม่ได้จริงๆ เรารักเขา