เวลาที่พ่อคุณว่าคุณเป็นคนโกหก:) คุณรู้สึกยังไง?

ตั้งแต่เราอยู่ชั้นประถเราโดนแม่เลี้ยงกับะพ่อจับผิดตลอดไม่ว่าจะออกไปเล่นกับเพื่อน ในโรงเรียน ไปทำงานกลุ่ม เราจะโดนจับผิดตลอดว่าไปทำอะไรไปจิงรึป่าว ถึงแม้ว่าพ่อกับแม่เลี้ยงจะรู้ว่าเราโกหก ก้อจะไม่ด่านะ รอจับผิดเรา มีครั้งหนึ่งเราอยู่ป.6 เราอยากไปเล่นสระว่ายน้ำมากๆ้เราขอพ่อเราแล้วนะว่าอยากไปขอไปหน่อยได้มั้ยไปกับเพื่อนหลายคนแต่คำตอบคือไม่ให้ไปและคงไม่พาเราไปแน่นอนเพราะที่บ้านไม่ใเห็นว่าสระว่ายน้ำมีประโยชน์ ด้วยความที่เรานัดเพื่อนไว้แล้วและอยากไปมากๆ เลยโกหกว่าไปทำรายงานที่โรงเรียน แต่พ่อและแม่เลี้ยงค้นกระเป๋าเรา เจอชุดว่ายน้ำ กางเกงในแต่ไม่ว่าเราไม่ดุเราปล่อยเราไป แแลไปตามเราที่โรงเรียน ไปเล่าให้ครูฟังว่าเราโกหกไปนั้นนี้ เรากลับถึงบ้าน น่าเราแดงมากเพราะเราผิวขาวพอเจอน้ำเจอแดดเลยแดง พ่อถามเราเราก้อโกหกว่า โดนแดดเฉยๆไม่ได้ไปไหน แต่ก้อยังถามชุดว่ายน้ามละกางเกงในละเอาไปทำไม เราก้อโกหกต่อว่าเพื่อนยืม เราไม่อยากโกหกหรอกด้วยความเปนเด็กและไม่รู้จะว่ายังไงละพอวันจันไปโรงเรียนครูว่าเราใหญ่ว่าเปนเด็กไม่ดี เราโกดมากแต่พูดอะไรไม่ได้เราโกหกจิง พอต่อมาๆเราก้อโกหกบ้างบางครั้งที่เราจะออกไปข้างนอก เราไม่อยากให้เค้าเปนห่วง ไม่อยากให้คิดว่าไปทำอะไรไร้สาระแบบไปดูหนังเราก้อบอกไปทำงาน ไม่เคยอยากโกหกเลย แต่พอเราขอไปดูหนังจิงๆเราไม่เคยได้ไป เราไม่เคยปรึกษาปัญหาชีวิตก้อพ่อเพราะพอพูดทีไรลามไปไกลเราเลยไม่สนิทกับพ่อ พ่อคิดว่าเราโกหกและกับทุกคนแต่จิงๆแล้วเราเปนแค่กับพ่อ เราอยากอธิบาย อยากบอกว่าเราโตแล้ว20 แล้ว เราไม่ได้เปนแบบนั้นนะเราไม่อยากโกหกพ่อหรอกแต่เพราะพ่อบังคับให้เราต้องโกหกต่างหาก