ข่าวสารสมัยนี้เข้าถึงคนง่ายดายแค่ปลายนิ้ว
มีข่าวมา ก็อ่าน ๆ บนอุปกรณ์ iT สุดหรู แล้วก็เอานิ้วเขี่ย ๆ ทิ้งไป ... ดูแล้วเหมือนแคะขี้มูก แล้ว ดีดทิ้งไป
ไร้ความจดจำ หันกลับมาถามอีกทีว่าเมื่อกี้อ่านอะไร บางคนยังจำไม่ได้เลย ทั้งที่เพิ่งอ่านไปเมื่อ 5-10 นาทีที่แล้วเอง
ข่าวสารที่อ่านแล้วก็ถูกดีดทิ้งไป น้อยคนนักที่จะเก็บเอาไว้อ่าน
บางที่ก็เข้าใจว่ามันเก็บไว้ยาก ไม่รู้จะเก็บไว้ใหน Facebook แม้จะบันทึกข่าวไว้อ่านภายหลังได้ แต่จะมีสักกี่คนที่ bookmark เอาไว้
เวลาจะค้นข่าวเก่า ๆ ก็ต้อง เพิ่ง Google ซึ่งบางทีข่าวนั้นก็เก่าไปแล้ว หา Link ไม่เจอบ้างละ ลิ้งค์ตายบ้างล่ะ เวปเน่าบ้างละ ...
ข่าวสารนั้นก็หายไปตามกาลเวลา
ถ้าจะพูดถึงคนไทยเราอ่านข่าวแล้วทิ้ง มันก็มีมานานแล้วนะ
สมัยก่อนเราอ่านหนังสือพิมพ์ พออ่านเสร็จก็เอาไปจุดเตาถ่าน เอาไปพับถุงกล้วยแขก
น้อยคนอีกแหละ ที่จะเก็บหนังสือพิมพ์ไว้อ่าน อาจมีบ้างบางคนที่ ตัดแปะ ข่าวสำคัญเก็บไว้ทำเป็นอัลบัม แต่มันก็น้อยคนนัก
จะว่าไปแล้วสื่อสิ่งพิมพ์ถ้าเราอ่านแล้ว ไม่อยากเก็บไว้ก็ยังเอากระดาษนั้น ๆ ไปทำประโยชน์อื่น ๆ ได้
แต่ข่าวสารในโซเชียล เมื่ออ่านเสร็จแล้ว มันก็แทบไร้ประโยชน์ในทันที ถ้าไม่สามารถย้อนกลับมาอ่านได้ กรณี ลิ้งค์ตาย
น่าใจหายที่สื่อสิ่งพิมพ์ในวันนี้ กำลังล้มหายตายจากไปทีละเจ้า
ความรู้สึกที่ได้ดมกลิ่นกระดาษ ได้สัมผัส มือได้เปื้อนหมึก ได้เก็บไว้อ่านย้อนหลังง่าย ๆ กำลังจะหมดไปแล้ว
เมื่อสื่อสิ่งพิมพ์ไม่มีแล้ว สังคมไทยจะกลายเป็นสังคมอ่านข่าวแบบ ดีดขี้มูกทิ้งไป โดยสมบูรณ์
คนไทย เสพข่าว เหมือนดีดขี้มูก
มีข่าวมา ก็อ่าน ๆ บนอุปกรณ์ iT สุดหรู แล้วก็เอานิ้วเขี่ย ๆ ทิ้งไป ... ดูแล้วเหมือนแคะขี้มูก แล้ว ดีดทิ้งไป
ไร้ความจดจำ หันกลับมาถามอีกทีว่าเมื่อกี้อ่านอะไร บางคนยังจำไม่ได้เลย ทั้งที่เพิ่งอ่านไปเมื่อ 5-10 นาทีที่แล้วเอง
ข่าวสารที่อ่านแล้วก็ถูกดีดทิ้งไป น้อยคนนักที่จะเก็บเอาไว้อ่าน
บางที่ก็เข้าใจว่ามันเก็บไว้ยาก ไม่รู้จะเก็บไว้ใหน Facebook แม้จะบันทึกข่าวไว้อ่านภายหลังได้ แต่จะมีสักกี่คนที่ bookmark เอาไว้
เวลาจะค้นข่าวเก่า ๆ ก็ต้อง เพิ่ง Google ซึ่งบางทีข่าวนั้นก็เก่าไปแล้ว หา Link ไม่เจอบ้างละ ลิ้งค์ตายบ้างล่ะ เวปเน่าบ้างละ ...
ข่าวสารนั้นก็หายไปตามกาลเวลา
ถ้าจะพูดถึงคนไทยเราอ่านข่าวแล้วทิ้ง มันก็มีมานานแล้วนะ
สมัยก่อนเราอ่านหนังสือพิมพ์ พออ่านเสร็จก็เอาไปจุดเตาถ่าน เอาไปพับถุงกล้วยแขก
น้อยคนอีกแหละ ที่จะเก็บหนังสือพิมพ์ไว้อ่าน อาจมีบ้างบางคนที่ ตัดแปะ ข่าวสำคัญเก็บไว้ทำเป็นอัลบัม แต่มันก็น้อยคนนัก
จะว่าไปแล้วสื่อสิ่งพิมพ์ถ้าเราอ่านแล้ว ไม่อยากเก็บไว้ก็ยังเอากระดาษนั้น ๆ ไปทำประโยชน์อื่น ๆ ได้
แต่ข่าวสารในโซเชียล เมื่ออ่านเสร็จแล้ว มันก็แทบไร้ประโยชน์ในทันที ถ้าไม่สามารถย้อนกลับมาอ่านได้ กรณี ลิ้งค์ตาย
น่าใจหายที่สื่อสิ่งพิมพ์ในวันนี้ กำลังล้มหายตายจากไปทีละเจ้า
ความรู้สึกที่ได้ดมกลิ่นกระดาษ ได้สัมผัส มือได้เปื้อนหมึก ได้เก็บไว้อ่านย้อนหลังง่าย ๆ กำลังจะหมดไปแล้ว
เมื่อสื่อสิ่งพิมพ์ไม่มีแล้ว สังคมไทยจะกลายเป็นสังคมอ่านข่าวแบบ ดีดขี้มูกทิ้งไป โดยสมบูรณ์