เมื่อเวลาเรียนผ่านไปจนมาถึงตอนฝึกงานทุกคนต่างลุ้น ต่างดีใจ จะได้ฝึกงานกับใคร ที่ไหน อ.จะให้จับกลุ่มกันเอง หรือ อ.จะจับกลุ่มให้เอง แต่สุดท้ายคือนศ.จับกลุ่มกันเองมีลิมิดให้แต่ละกลุ่มไม่เกินจำนวนเท่านี้ๆ ใครเกินให้บอก อ. สรุปเราก็เลือกที่จะอยู่กับเพื่อนสนิทและไปฝึกกับแหล่งฝึกที่สามารถรับจำนวนนศ.ฝึกงานได้เพียงพอ พอจับกลุ่มได้จับสลากเสร็จทุกคนก็ดีใจที่เราได้อยู่ด้วยกัน 3 เดือนคงมีอะไรน่าประทับใจกันแน่ๆเลยเพราะเพื่อนสนิทมาอยู่ด้วยกันพอถึงเวลาการฝึกงานจริงๆ ผ่านไป 2 อาทิตย์ เราเริ่มรู้สึกแปลกๆคือเราก็งงเราทำไรผิดอยู่ๆเพื่อนก็ไม่คุยกับเรา มองเรากันแปลกๆ แต่เราก็เก็บความรู้สึกอึดอัดนั้นไว้คนเดียวเพราะด้วยความที่เป็นคนไม่ค่อยพูด พอเวลาผ่านไปอีก 1 เดือนได้ เพื่อเราอีกคนดันโดนเพื่อนที่เหลือแอนตี้ แต่เราก็คอยมองเพื่อนที่โดนแอนตี้ออกมาอีกคน เพื่อนก็เฟลๆไป ตั้งแต่ที่เราโดนเพื่อนมองแปลกๆเราไม่ได้ตอบโต้อะไร เมื่อเวลามีอะไรเกิดขึ้นเราก็ไหลตามไปแต่ไม่ได้อะไรมาก เพื่อนที่เคยแอนตี้เราเค้าก็สวมหน้ากากมาหลอกถามว่าเพื่อนเราเป็นไร มันพูดไร เราก็ปกป้องเพื่อนว่าไม่มีอะไร หลังจากนั้นเพื่อนที่เคยมองเราแปลกๆจนตอนนี้เค้าโดนคนพวกนั้นแอนตี้มา เวลาไปไหนมาไหนเค้าก็จะไปกับเราตลอด มีอะไรก็จะปรึกษา ระบายให้เราฟัง เล่าให้เราฟัง เราก็แอบรู้สึกว่ายังดีอย่างน้อยมากันเราก็ยังมีเราสองคนที่เข้าใจกัน เราก็ไม่ได้เกลียดเค้าตอนที่เค้าชอบมองเราแปลกๆ คือเพื่อนทุกคนถ้าไม่ชอบเรา แล้วมาปรับทัศนคติคุยกับเราก็ยินดีเป็นเพื่อนกันต่อ เรากับเพื่อนคนนี้กลายเป็นว่าเราต้องทนไปอีกเดือนครึ่งกว่าจะหลุดพ้นจากคนพวกนั้น พีคสุดๆ ก็ตอนทำเล่มฝึกส่งอ.และให้พี่เลี้ยง ต้องทำงานกันเป็นทีม แต่พี่เลี้ยงเค้าเป๊ะมากเล่มแบบว่าต้องถูกหลักวิชาการ เราต้องอดหลับอดนอน นอนน้อยเพื่อทำเล่มส่ง คนทำก็ทำไป คนไม่ทำก็ไม่ทำเลย คุยแชท ดูยูทูป ไม่สนใจงาน จนหงุดหงิดใส่กัน เกี่ยงกันทำ แล้วก็จะมีตตัวยุแยงทำให้เพื่อนที่ไม่ถูกกันอยู่แล้ว เลเวลความเกลียดชังก็เพิ่มขึ้นอีก ส่วนงานเดี่ยวเราก็แก้และทำถูกคนแรก เราก็จะบอกกับเพื่อนเราว่าให้ทำแบบนี้นะ จนบางส่วนเราก้ทำให้ ช่วยหาให้ แต่เพื่อนอีกคนของเดอะแก๊งเค้ามาถามเราโน่นนี่นั่น ดูงานเราแล้วนางก็เอาไปทำ สรุปนางทำไปส่งคนแรกเพราะนางจะได้ได้หน้าค่ะ  นางเป็นคนชอบเอาหน้ามาก!!!! เพื่อเดอะแก๊งที่เหลือก็ใช้ให้นางทำงานให้ นางก็ทำ (เหมือนนางโดนหลอกใช้) เมื่อถึงวันเวลาที่การฝึกเสร็จสิ้นเราก็ต่างคนต่างแยกกลับบ้านกัน จะมีเราก็บเพื่อนแค่สองคนที่จะคอยคุยแชท ถามไถ่กัน ระยะเวลาผ่านไปประมาณ 4-5 เดือนหลังฝึกเสร็จ เดอะแก๊งพวกนั้นก็มาคุยกับเพื่อนเรา แท็คเฟสหากันแต่ไม่ได้แท็คเรา เพื่อนก็มาปรึกษาเรา พวกนางกลับมาแบบไม่มีการมาปรับความเข้าใจ ไม่มีการเปิดใจคุยกัน คือมาแบบจู่โจมมาก เพื่อนเราก็กลัวว่าพวกนั้นจะมาไม้ไหนกัน เราเองก็กลัวเหมือนกัน
จขกท.จึงอยากบอกเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านว่า ตอนฝึกงานไม่อยากให้มาฝึกกับเพื่อนสนิทเลย เพราะอาจจะแตกคอกันได้ ด้วยภาระงานที่ซีเรียส จนเสียเพื่อนไปกันไปเลย สำหรับ จขกท.เองถือว่าเป็นสิ่งที่เซอไพส์มาก!! ทำให้รู้นิสัยกันมากขึ้นใครเป็นยังไง สำหรับเรื่องนี้ เรื่องของคนในกลุ่มนั้นที่เราสองคนสงสัยกัน บางครั้งเราโดนแขวะ โดนใส่ร้ายกัน ก็มีคนมาบอกทุกอย่างกับเราสองคนจนกระจ่าง ทำให้เราสองคนเพิ่มเลเวลความระมัดระวังตัวเองมากขึ้น เพื่อนเราพวกนั้นใส่หน้ากากมาก็ใส่กลับ แต่เราขอบายค่ะ  

แล้วเพื่อนๆที่อ่านกระทู้นี้มีใครฝึกงานแล้วแตกคอกับเพื่อนบ้างค่ะ