คือก็ตามหัวข้อเรื่องหล่ะคับ ฮ่าๆๆ
ใช่ผมชอบเธอเข้าแล้วจังๆ
.....
ผมขออนุญาติเลยน่ะคับ
******************************
คือเรื่องมันมีอยู่ว่าในช่วงเปิดภาคเรียนที่ผ่านมาผมมีโอกาสได้เจอกับเธอคนนั้น..หลายคนอาจจะคิดว่านั้นคือรักแรกพบของผมแต่...nope..ไม่เลยฮ่าๆๆๆ
ในช่วงนั้นผมไม่ได้สนใจอะไรเลยนอกจากเรียนๆๆๆๆๆๆๆ...ด้วยเจตณาที่ตั้งไว้
จนวันนึงมีผู้หญิงใน รร ห้องเดียวกันกับเธอมาทักผมเข้า...ก็เป็นเพื่อนกันปกติหล่ะ
วันนึงผมถามเขาถึงเธอเพราะเธอเป็นผ็หญิงคนแรกๆที่ผมจำได้และอยากที่จะรู้จัก....
อ่อ..จริงๆแล้วผมมีปัญหาการเข้าสังคมนิดหน่อยหล่ะมันทำให้ผมไม่ค่อยจะจดจำใครสักเท่าไหร่ขนาดเพื่อร่วมห้องผมยังจำได้ไม่หมดเลยโถ่ๆ!
ผมเริ่มสนใจเธอแล้วน่ะตอนนั้นเพราะเธอมีหลายอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกหลงรักแต่ผมยังคงรักษาความตั้งใจเดิมเอาไว้..ผมคอยบอกกับตนเองตลอดว่าไม่!!
จนกระทั้งวันนึงผมเริ่มแน่ใจแล้วจริงๆว่าผมชอบเธอเข้าซึ่งมันทำให้ความตั้งใจของผมพังทลายลง 55555555555+
ผมจึงบอกเพื่อนสาวคนนั้นไปว่าผมเริ่มสนใจเธอ..แล้วบอกให้เขาช่วยเป็นแม่สื่อให้ผมหน่อยโดยให้เขาไปบอกกับเธอว่ามีคนๆนึงสนใจเธออยู่..แต่อย่าพึ่งบอกว่าเป็นใคร..แต่เฮ้ยยเจ้แกกลับแคปแชทของผมเอาไปให้เธอ..และเธอก็บอกผ่านเพื่อนสาวของผมว่า..
เธอ : ไม่คิดเลยว่าจะชอบผู้ ญ 55555+
เพื่อนสาว : ชั้นก็คิดเหมือนกันหล่ะแกรร
เช*ี้ยเจ็บปวด
หลังจากนั้นผมก็เริ่มไปทักเธอแล้วก็ได้อธิบายว่าผมรู้สึกอย่างไรกับเธอ..ตอนนั้นผมก็มีความสุขดีน่ะจนคุยไปคุยมาก็มารู้ทีหลังว่า..เธอก็มีคนเข้ามาหาเธอเยอะเหมือนกันน่ะ..จนได้รู้ถึงคู่แข่งคนนึงซึ่งรุกเธอนานแล้วเหมือนกันแต่ผู้ชายคนนั้นก็นก..ผมมารู้ทีหลังว่าจริงๆแล้วเธอยังลืมคนเก่าไม่ได้ซึ่งนั้นมันก็ผ่านมาแล้ว 2 ปีที่เธอยังไม่ลืม ปัจจุบันผมไม่ได้คุยกับเธอน่ะเพราะผมไม่อยากรบกวนสักเท่าไหร่+กับการที่ผมต้องตั้งหน้าตั้งตาเรียนผมจึงพยายามเข้าหาเธอโดยวิธีโบราณๆแทน..เพราะผมมองว่าโลกเราในตอนนี้สื่อมันทำให้คนเราเข้าหาคนอื่นๆได้ง่ายขึ้นแต่มันก็ทำให้การเข้าหามีความจริงใจที่น้อยลงเช่นกัน...ผมจึงพยายามทำวีดีโอหรืออื่นๆส่งให้เธอแทนการพูดคุยแบบแชทเพื่อที่จะได้แสดงถึงความจริงใจ
ผมเหลือเวลาอยู่กับเธอได้อีกแค่เทอมเดียว
อ่อ..ผมตั้งกระทู้ทำไมหรือ..ฮ่าๆผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามาอารมภ์ใหนผมคงแค่อยากระบายเฉยๆหละมั้ง 5555+
เรื่องจะเป็นยังไงต่อไปผมก็ไม่รู้เหมือนกันถ้ามีอะไรคืบหน้าผมหวังว่าจะได้มีเขียนต่อกระทู้นี้อีกครั้ง
ชอบคนที่ยังลืมคนเก่าไม่ได้
ใช่ผมชอบเธอเข้าแล้วจังๆ
ผมขออนุญาติเลยน่ะคับ
******************************
คือเรื่องมันมีอยู่ว่าในช่วงเปิดภาคเรียนที่ผ่านมาผมมีโอกาสได้เจอกับเธอคนนั้น..หลายคนอาจจะคิดว่านั้นคือรักแรกพบของผมแต่...nope..ไม่เลยฮ่าๆๆๆ
ในช่วงนั้นผมไม่ได้สนใจอะไรเลยนอกจากเรียนๆๆๆๆๆๆๆ...ด้วยเจตณาที่ตั้งไว้
จนวันนึงมีผู้หญิงใน รร ห้องเดียวกันกับเธอมาทักผมเข้า...ก็เป็นเพื่อนกันปกติหล่ะ
วันนึงผมถามเขาถึงเธอเพราะเธอเป็นผ็หญิงคนแรกๆที่ผมจำได้และอยากที่จะรู้จัก....
อ่อ..จริงๆแล้วผมมีปัญหาการเข้าสังคมนิดหน่อยหล่ะมันทำให้ผมไม่ค่อยจะจดจำใครสักเท่าไหร่ขนาดเพื่อร่วมห้องผมยังจำได้ไม่หมดเลยโถ่ๆ!
ผมเริ่มสนใจเธอแล้วน่ะตอนนั้นเพราะเธอมีหลายอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกหลงรักแต่ผมยังคงรักษาความตั้งใจเดิมเอาไว้..ผมคอยบอกกับตนเองตลอดว่าไม่!!
จนกระทั้งวันนึงผมเริ่มแน่ใจแล้วจริงๆว่าผมชอบเธอเข้าซึ่งมันทำให้ความตั้งใจของผมพังทลายลง 55555555555+
ผมจึงบอกเพื่อนสาวคนนั้นไปว่าผมเริ่มสนใจเธอ..แล้วบอกให้เขาช่วยเป็นแม่สื่อให้ผมหน่อยโดยให้เขาไปบอกกับเธอว่ามีคนๆนึงสนใจเธออยู่..แต่อย่าพึ่งบอกว่าเป็นใคร..แต่เฮ้ยยเจ้แกกลับแคปแชทของผมเอาไปให้เธอ..และเธอก็บอกผ่านเพื่อนสาวของผมว่า..
เธอ : ไม่คิดเลยว่าจะชอบผู้ ญ 55555+
เพื่อนสาว : ชั้นก็คิดเหมือนกันหล่ะแกรร
เช*ี้ยเจ็บปวด
หลังจากนั้นผมก็เริ่มไปทักเธอแล้วก็ได้อธิบายว่าผมรู้สึกอย่างไรกับเธอ..ตอนนั้นผมก็มีความสุขดีน่ะจนคุยไปคุยมาก็มารู้ทีหลังว่า..เธอก็มีคนเข้ามาหาเธอเยอะเหมือนกันน่ะ..จนได้รู้ถึงคู่แข่งคนนึงซึ่งรุกเธอนานแล้วเหมือนกันแต่ผู้ชายคนนั้นก็นก..ผมมารู้ทีหลังว่าจริงๆแล้วเธอยังลืมคนเก่าไม่ได้ซึ่งนั้นมันก็ผ่านมาแล้ว 2 ปีที่เธอยังไม่ลืม ปัจจุบันผมไม่ได้คุยกับเธอน่ะเพราะผมไม่อยากรบกวนสักเท่าไหร่+กับการที่ผมต้องตั้งหน้าตั้งตาเรียนผมจึงพยายามเข้าหาเธอโดยวิธีโบราณๆแทน..เพราะผมมองว่าโลกเราในตอนนี้สื่อมันทำให้คนเราเข้าหาคนอื่นๆได้ง่ายขึ้นแต่มันก็ทำให้การเข้าหามีความจริงใจที่น้อยลงเช่นกัน...ผมจึงพยายามทำวีดีโอหรืออื่นๆส่งให้เธอแทนการพูดคุยแบบแชทเพื่อที่จะได้แสดงถึงความจริงใจ
ผมเหลือเวลาอยู่กับเธอได้อีกแค่เทอมเดียว
อ่อ..ผมตั้งกระทู้ทำไมหรือ..ฮ่าๆผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามาอารมภ์ใหนผมคงแค่อยากระบายเฉยๆหละมั้ง 5555+
เรื่องจะเป็นยังไงต่อไปผมก็ไม่รู้เหมือนกันถ้ามีอะไรคืบหน้าผมหวังว่าจะได้มีเขียนต่อกระทู้นี้อีกครั้ง